Zomerherinnering van Zita Bebenroth
Zita Bebenroth woont en werkt in Rotterdam. Ze runt het agentschap voor illustratoren Roth Illustration Agency en heeft een groot hart voor de Oh Marie!-lifestyle. Zita schreef de derde editie van de Oh Marie! zomerherinneringenreeks.
Mijn eigen Club Tropicana
-Tekst en foto’s Zita Bebenroth
Ik ben niet zo van de tropische vakanties. Cocktail in je hand, bakken in de zon, flirten in de disco? Na mijn 16e had ik dat wel gezien en koos ik liever voor rondtrekken door Peru, cultuur opsnuiven in Tel Aviv of de schatten van Zuid-Afrika ontdekken per four wheel drive. Ook met mijn hockeyvriendinnen sloegen we de strandvakanties over. Liever gingen we een weekje skiën, goed voor veel actie en internationale avonturen – denk aan het sprookjesachtige Saas-Fee uit die andere Wham!-clip.
Natuurlijk waren er wel romantische zomermomentjes tussendoor. Zoals die keer met mijn vriendje op een Grieks eiland, waarvan ik vooral de ruzies onder de olijfbomen herinner – en het oorverdovende geluid van krekels. We maakten het ook weer goed natuurlijk, met een boottochtje, veel ouzo en tzatziki. Meer was er namelijk niet te beleven. Dichterbij het Club Tropicana-gevoel kwam die nazomerreis naar Florida, op Key West. Met key lime pie, mangroves en krokodillen. Ons luxe appartement had uitzicht op zee, mét dolfijnen. Maar omdat mijn vriendje het vlak na die reis uitmaakte, gaat dit niet de boeken in als beste ervaring van mijn leven.
1996. Camp Golden Valley, North Carolina, USA. Als student bracht ik de zomer door als leiding van een groepje girl scouts in het bosrijke en bergachtige gebied van de Great Smoky Mountains. Met plaatsnamen als Cherryville, South Mountain Falls, Nantahala River en Blowing Rock krijg je al een beeld van hoe het er daar uitzag. We gingen raften, hiken, paardrijden en zwemmen tussen de rotsen. Na een paar weken kinderactiviteiten begeleiden en vriendinnen maken, plakte ik er nog wat extra vakantieweken aan vast. Ik deed een soort tour langs de kleine dorpjes waar de andere counsellors woonden, met hun ouders nog, en we deden wat zij normaal ook deden: rondhangen in het winkelcentrum, stiekem bier drinken in de auto en nachtenlang ouwehoeren (en roken) op de porch. We reden op motoren en speelden lifeguard in de plaatselijke pool. Dit is allemaal vrij fuzzy in mijn herinnering; ik had net de officiële Amerikaanse meerderjarigheidsleeftijd (21) bereikt en nam het er goed van.
Mijn diepste vakantieherinnering gaat over een periode van slechts een paar dagen in die hele zomer. Ik logeerde, samen met een Engels meisje, bij een koppel met een riante villa aan Lake Norman. Een prachtige plek. Overdag gingen we waterskiën, aan het einde van de middag stonden de gin tonic en kaasjes op tafel. Ik ben kilo’s aangekomen die dagen. Op de foto’s van toen zie ik hoe we allemaal lachten, gek deden, gebruind in onze bikini’s: er was letterlijk geen vuiltje aan de lucht. Ik herinner met dat ik tegen mezelf zei, ‘als ik later oud ben wil ik hier wonen’. Nu ben ik 19 jaar ouder en nooit meer terug geweest. Omdat de noodzaak er niet was, maar ook: uit angst om het verval te zien van die toch behoorlijk bekrompen plaatsjes uit de bible belt. Iets waar ik me toen nauwelijks van bewust was. Ik zag alleen de waterval, en jawel – mijn eigen Club Tropicana.
Alle zomerherinneringen lezen?
Back to the Breakfast Club door Jonas van der Zeeuw
Zomerhuisje aan zee, maar dan anders door Vera Bertens
Het mysterie van de verdwenen kwallen door Wendel Visser
Een les popgeschiedenis door Casper Boot
Feestjes, etentjes, Papiaments en blonde kraaltjesharen door Iris Vank
Herinnering met een Zeer Onverwacht Einde door Marloes de Vries
Op vakantie in Oostenrijk? Vermoord een paraglider! door Jasper Smit
Spaanse Pablo’s en een harpoenincident door The Holy Kauw Company (a.k.a. Mireille&Arno)
