Herinner je je deze post nog? We hebben zowaar een goede plek gevonden voor mijn verzameling chinoiserie, zonder de kamer direct op een museum te doen lijken. Nou vooruit, een heel klein bescheiden museumpje misschien. Maar dat mag de pret geenszins drukken, toch?
Remember this post? Well, we managed to find a good new spot for my collection of chinoiserie, without making the room look like a museum. Ah well, maybe just a very modest one. I guess miracles do happen some time eh?
Van de cute train naar de Orient Express, ik zal hierna stoppen met flauwe transport gerelateerde metaforen, dat beloof ik.
Een jaar geleden blogde ik over mijn milde Chinoiserie obsessie en over hoe graag ik een replica van een van Tretchikoff’s orientaalse dames zou willen vinden bij de kringloop. Deze week kwam mijn wens uit. Het is dan wel geen echte Tretchikoff, maar deze blauwe Dragon Lady is een alternatief waarvan ik a. nooit dacht iets in dergelijke sfeer te vinden in een Nederlandse kringloop en b. dus echt een hele, hele fijne vondst. Nu mijn werkkamer echter ingenomen is door onze toekomstige Body Snatcher (ze nemen niet alleen je lichaam, maar ook je halve huis in beslag), moet ik een nieuwe plek zoeken voor mijn Chinoiserie. Wat altijd weer een dilemma blijkt omdat daar de onverenigbare principes van verzameldrift en een opgeruimd, niet volgepropt ogend huis verenigd dienen te worden. En eerlijk waar, zeker wat betreft (vintage) prints en schilderijen zou ik alle muren van ons huis kunnen bedekken. Natuurlijk zou ik zó de uitspraak “less is a bore” van mijn interieurheld Jonathan Adler kunnen inzetten om dit dilemma op te lossen. Maar in het geval van ons interieur (en zeker ook omdat ik voor visueel spektakel wel naar het circus ga), ga ik toch voor het meer calvinistische motto “wanneer je alles onderstreept, onderstreep je niets”. Dus tenzij ik nog eens een museum wil beginnen, blijft al dat moois voor een groot deel opgeslagen staan. En kraak ik mijn hersens nog even verder op die goede plek voor mijn geliefde selectie van oriëntaalse muurversieringen.
From the cute train to the Orient Express, I’ll stop using silly transport related metaphors after this post, I promise.
A year ago I wrote a post about my little Chinoiserie obsession and how I really wanted to find a replica of one of Tretchikoff’s oriental ladies. Well, I didn’t find a real Tretchikoff, but I did thrift this beautiful blue Dragon Lady last week. I’m over the moon with her, I never expected to find something like this in a Dutch thriftshop. Since my workroom is turned into nursery I now need to find a new spot to display my oriental collection without making the home look like some kind of museum. I’m always struggling with my love for collecting things and trying to keep our home look clean, especially since I could easily cover all the walls in our home with all the beautiful (vintage) paintings and prints I collected over the years. And even though Jonathan Adler, one of my interior decorating heroes, thinks that “less is a bore” , in the case of our home I tend to go for the more calvinistic motto “when you underline everything, you underline nothing”. So, unless I start a museum, the dilemma of the wall hangings overload will remain unresolved.
Misschien moet ik de immense populariteit van tweedehands (winkelen) de schuld geven, feit is dat mijn scope in de kringloop is veranderd van ‘extreem goedkoop en zeldzaam vintage’ naar ‘extreem goedkoop en grappig spul, leeftijd en mate van zeldzaamheid geen bezwaar zolang het me maar aan het lachen maakt’. Of iets in die sfeer. Het is, kortom, de enige verklaring voor het feit dat ik recent thuiskwam met een keramische olifant met spiegel op zijn buik. Ik hoor je nu denken: “Waarom zou je in hemelsnaam voor zo’n ding vallen?!” Tja… Ik vind hem zo lief kijken. En die spiegel is toch best een vondst. Zo maken ze spiegels niet meer tegenwoordig. Deze olifant valt ook een beetje in de categorie ‘plastic zwanenbloempot‘, ‘Jonathan Adler rip-off‘ en ‘plastic prêt-à-porter speelhuisje‘. Dus welbeschouwd is het dus helemaal niet zo gek dat ie mee mocht! Nog een fijne conclusie: om deze reden blijft het zoeken tussen oude meuk leuk. Je hoeft alleen maar je spelregels aan te passen en je hebt weer net zoveel plezier als je had in de afgelopen jaren!
Maybe I have to blame the immense popularity of second hand shops (and shopping) for it, but since utter fabulous (cheap) vintage finds are hard to find these days, my thrifting scope has moved from ‘utterly rare, cheap and very vintage’ to ‘utterly quirky, cheap finds no matter how common, old or new as long as they make me smile in some kind of way’. Or something like that. It is, in short, the only explanation I have for coming home with a ceramic elephant with a mirror in his belly and be happy about it too. Of course I can hear you think “Why on earth did you fall for this 80s elephant, woman?!” now. Well, I liked his facial expression. And secretly also the fact that there’s a mirror on his tummy. They don’t make ‘em like that anymore these days. This elephant can also be categorised in the series ‘plastic swan planter‘, ‘Jonathan Adler rip-off‘ and ‘plastic prêt-à-porter playing house‘. All of a sudden it isn’t that strange that I took it home! And it’s the reason why I still love to thrift. I just changed my rules and I’m having as much fun with thrifting as a decade ago!
Chinoiserie, wat een prachtig (verzamel)woord voor Chinese voorwerpen. Mijn kringloopradar lijkt extra gevoelig afgesteld op Aziatisch-sferische-voorwerpen en mijn collectie vond eindelijk één verzamelplek in mijn immer-veranderende-werkkamer. Op mijn verlanglijst voor deze collectie staat nog altijd één van de prenten van Tretchikoff, toevallig werd een origineel portret van voornoemde kunstenaar recent verkocht vo0r 1 miljoen pond. Ik denk dat ik het zal moeten doen met de beelden van zijn werk op mijn Chinoiserie Pinterest bord, maar dromen over en zoeken naar de ultieme vondst is naar mijn mening het meest fijne aan schatgraven!
Heb je trouwens al gelezen over de Oh Marie! loves Etsy actie? In samenwerking met Etsy Benelux krijgen alle Etsians de komende vier nummers korting op een plek in Oh Marie! Met gemiddeld 20.000 lezers per nummer, een mooie manier om je winkel in de spotlight te zetten! Op 20 april aanstaande verschijnt het nieuwste nummer!
Chinoiserie, what a beautiful collective term for Chinese materials and decoration. My thrift radar is fine-tuned on Asian-esque items and my own thrifted collection of Chinoiserie finally got its own space in my ever-changing work room. One item that would definitely complement this collection is a print of one of Tretchikoff’s ladies (one of his portraits was recently auctioned for one million pounds). It’s highly unlikely that I will find one, so I’ll settle for the images of his work on my Chinoiserie Pinterest board. Eventually, dreaming about and searching for the ultimate find are the most plesant things about treasure hunting to me!
Did you already read about the Oh Marie! loves Etsy ad rates by the way? Etsians in the Benelux get a special discount on a spot in one of the upcoming issues of Oh Marie! With an average of 20.000 readers per issue, it might be the perfect opportunity to put your shop in the spotlight. The next issue will be released at April the 20th!
