Berichten

Nieuw thema! Memphis Group

Memphis Group - Oh Marie!
Een verrassing was dit thema natuurlijk al niet meer, maar dat doet niets af aan het feit dat we wel heel veel zin hebben in dit nieuwe thema. Memphis Group stond al op mijn thema-verlanglijstje toen ik Oh Marie! lanceerde in 2012 en eindelijk, eindelijk is het nu zover en kunnen we ongegeneerd los met het combineren van vreemde vormen, kleuren en patronen.

Toch laat ik Blue Monday met een beetje pijn in het hart achter. Wat was dat een fijn thema om het jaar mee te beginnen. Zo ben ik vreselijk trots op het interview met Mitchell Rivers, een 26-jarige bluesmuzikant en op onze blogpost met onze favoriete tegeltjeswijsheden. Maar ook op de blogpost waarin fotografietalent Cleo Goossens prachtig vertelt over hoeveel fotografie voor haar betekent en op dit zelfmaakklokje waarin we stiekem al een klein voorschotje op Memphis namen. Nou ja, het thema heeft gewoon helemaal uitgepakt zoals we voor ogen hadden en hoe logisch dat misschien ook klinkt, dat is het met twee perfectionisten achter de schermen echt niet altijd. Wil je alle Blue Monday artikelen nog even doorkijken? Klik dan hier!

Kortom: het jaar is wat ons betreft fijn gestart op Oh Marie!

Ben je benieuwd welk thema er na Memphis Group komt? Kijk dan eens op ons Magic Parade Pinterestbord. Het duurt nog even, maar op 25 april aanstaande gaan we daarmee aan de slag. We zeggen het nog maar eens: voor Oh Marie! zijn we altijd op zoek naar talent. Mensen om te interviewen, verhalen om te vertellen, zelfmaakideeën om te bouwen, producten om te promoten, huizen om te fotograferen, werk om met de wereld te delen… je kan het zo gek niet bedenken. En als je dat wel kan, dan ook! Dus denk jij nu: “hé, ik maak iets of ik ken iemand die perfect in dat thema van Oh Marie! past!”, mail ons dan op submissions@ohmarie.nl. Graag zelfs!

Op 7 maart zijn we terug met ons splinternieuwe thema, tot dan!

Panters in schaapskleren…of toch andersom? De leukste zwarte katten volgens Oh Marie!

Ze hebben lieflijke namen als Flipper of Pixel, maar zelfs de naam van een levens-reddende dolfijnenvriend kan niet maskeren dat zwarte katten stiekem maar één levensdoel hebben: world domination. Áls ze je leven – zoals Flipper – zouden redden, dan zal dat waarschijnlijk zijn zodat ze je – eenmaal aan de macht – schaamteloos als hun Minion kunnen inzetten. Eerlijk gezegd kunnen wij ons een slechter lot voorstellen, maar dat zeggen we natuurlijk niet hardop.

Lang geleden werden zwarte katten over de kling gejaagd om hun vermoedelijke vriendschappelijke connecties met het heksengilde. Wij wijten het feit dat zwarte katten in die tijd aan een slecht imago leidden door een gebrek aan YouTube en een te groot algemeen geaccepteerd geloof in broodjeaapverhalen. We vragen ons daarbij serieus af wie er in de Middeleeuwen gestrikt werden voor dat nare karwei van het voltrekken van het vonnis.

Anno 2015 haal je het als jezelf respecterende beul niet meer in je hoofd om een kat iets aan te doen. Je zou je dan immers de woede van 90% van de Facebookgebruikers op de hals halen. Ik denk zelfs dat diezelfde beul tegenwoordig ook gewoon Game of Thrones zit te kijken met de kat op schoot. En dat hij misschien zelfs zijn oortjes afdekt als het er allemaal iets te heftig aan toe gaat op de tv.

Om die reden zullen katten de wereld op een dag overnemen. Omdat wij als een baksteen voor ze vallen en hun grillen en nukken slikken als zoete koek. Of plaatsen onder het kopje (sorry voor de woordgrap) schattig of grappig. Zelfs als ze ons uit onze slaap miauwen, hun nagels scherpen aan de nieuwe bank of je in een onmogelijke houding achter je laptop laten werken omdat ze óók op schoot willen liggen.

We vroegen onze lezers een foto op te sturen van hun zwarte panters gehuld in schaapskleren en eens te vertellen wat hun aller-grappigste of meest opmerkelijke eigenschap is.

Hou je vast, want hier komen Flipper, Herman, Sjaak, Dexter & Jimi, Wally, Nalu en Pixel!

Zwarte katten - Oh Marie!
Naam: Herman
Familie: Simonia, Gerard en Bob de hond

Toen Simonia haar man leerde kennen, woonde Herman al bij hem. Simonia had het niet zo op katten, maar haar kersverse lief verzekerde haar dat Herman de liefste kat op aarde is en dat het tussen hem en Simonia zeker ging klikken. Wij zijn blij om te kunnen rapporteren dat er niets gelogen bleek aan deze woorden. Inmiddels zijn Simonia, haar man Gerard en Herman verhuisd naar Friesland en heeft Herman een baan gevonden als lokale muizenvanger. Hij doet dit zo goed dat het hem de bijnaam ‘the black hunter’ heeft opgeleverd.

In zijn vrije tijd vermaakt Herman zich onder andere met het andere harige gezinslid Bob, een Golden Retriever. Waar Bob gaat, gaat Herman. Dit geldt trouwens ook letterlijk voor Simonia en Gerard: zelfs op de wc zijn zij niet veilig voor Herman’s affectie. Want hallo, als iemand zit, kan je op schoot. Maakt echt niet uit waar dat is. Tegen zoveel kattenlogica kunnen wij niet op!

 

Zwarte katten - Oh Marie!

Naam: Sjaak
Familie: Simone

Sommige zwarte katten doen niet eens de moeite om te verhullen dat ze snode plannen hebben. Tenminste, die indruk wekt Sjaak wel een beetje als je hem zo ziet. Maar toch. Misschien hebben we hier wel te maken met een typisch geval van schaap in panterkleren.

Sjaak is volgens zijn baasje Simone de liefste en de knapste. (Mocht je het je afvragen, Sjaak is een Oosterse Korthaar.) Als Simone ’s avonds nog wat wil werken gaat hij tussen haar en haar beeldscherm zitten, zodat zij niet meer kan werken en hij geaaid kan worden. Klinkt als een goede deal, of niet? Sjaak’s hobby is in plastic tasjes bijten (daar heeft Sjaak een punt, wij zijn ook tegen plastic tasjes) en als je bukt springt hij op je rug. Ja, waarom moeilijk doen met tafeltjes en kastjes als er zich een mobiel opstapje in huis bevindt?

Als Simone naar bed gaat (moe van al dat knuffelen en met een to do lijst waar helemaal niets vanaf is gestreept door een Zeker Iemand), geeft Sjaak kopjes en knuffels tot ze in bed stapt. Dan gaat hij zelf ook slapen. In zijn eigen kartonnen doos. Typisch geval van liefde die van twee kanten komt.

Aaaaw.

Zwarte katten - Oh Marie!
Naam: Wally (of Walleed, wat laatstgeborene betekent in het Arabisch)
Familie: Judith, Robert, katten Otta en Dwjareb

Naast vriendschap tussen kat en hond heb je ook katten die denken dat ze zelf een hond zijn. Of misschien zelfs wel een koe. Wally volgt Judith en Robert het hele huis door, miauwt niet, maar ‘ekkert’ of loeit zelfs als hij zijn baasjes even kwijt is. Wally is een grote mensenvriend, maar heeft helaas de handleiding ‘Hoe om te gaan met mede-katten’ niet gelezen. Dit is trouwens geheel te wijten aan zijn vorige leven in een vervuild huis te midden van 25 andere katten, dus dat zal niemand hem kwalijk nemen. Alhoewel zijn twee harige huisgenoten Otta en Dwjareb daar – door schade en schande wijs geworden – inmiddels anders over denken. Ze hebben inmiddels schoon genoeg van Wally’s pesterijen. Wat best een beetje zielig is, want zij die om negatieve aandacht vragen, vragen in feite om liefde. Die zetten we op een tegeltje.

Als Wally een kussen ziet, moet hij erin prakken zoals kittens doen als ze bij hun moeder melk drinken. Wally is een kat die het kitten in hem niet heeft verloren. Prijzenswaardig en zeer aandoenlijk, wat ons betreft!

Zwarte katten - Oh Marie!
Naam: Pixel
Familie: Danique, Bart en Sonic de kat

Al lijkt het niet zo, toch is dit een bijzonder moment, lieve lezer. De foto hierboven is namelijk één van de twee foto’s die ooit van Pixel gemaakt zijn.

Het zit namelijk zo, Pixel heeft het niet zo op de wereld. Of op camera’s. Of muziek, mensen die hard praten, haar over haar buik aaien of dichte deuren. Pixel heeft vast het laatste deel van het gezegde “Als God een deur sluit…” gemist en alleen het eerste deel onthouden. Tja, dan krijg je dat.

Het ene moment ligt Pixel spinnend op schoot, om het volgende moment haar nagels in je hand te zetten omdat ze van iets onzichtbaars schrikt. Soms gaat ze zomaar ineens rechtop zitten om te grommen. Niets is zo veranderlijk als een Pixel.

Zijn er dan helemaal geen geneugten in het leven van Pixel? Zeker wel! Ze drinkt het liefst uit bad en haar lievelingsmoment van de dag is als Danique en Bart naar bed gaan. Niet omdat ze dan net zoals Sjaak met haar baasjes kan kroelen, maar omdat ze ze dan zo lekker kan laten schrikken bovenaan de trap.

Zwarte katten - Oh Marie!
Naam: Nalu
Familie: Anne en Stefan

Nalu is niet gemaakt om orders op te volgen. Echt een kat die gemaakt is om baas over de wereld spelen dus. Alhoewel ze nog wel iets aan angstreductie moet doen als ze die baan echt ambieert. Als Nalu wil slapen met ‘vloerverwarming’ (met andere woorden: op schoot), dan dwingt ze haar baasjes om recht te gaan zitten. Anders ligt dat natuurlijk niet lekker. Dit heeft een groot voordeel, want dit voorkomt een hoop rugklachten bij haar baasjes. Win-win situatie!

Als Nalu’s kleedje op de bank niet goed ligt miauwt ze net zo lang tot iemand hem recht legt. Ja, Nalu is best een beetje een diva. Wel een diva met een klein hartje, trouwens. Nalu is onwijs bang aangelegd en schrikt van zo’n beetje alles. Het enige wat dan helpt zijn knuffels. Heel veel knuffels. Wel alleen knuffels van Anne. Want ze blijft een diva natuurlijk.

Nalu is, kortom, een mama’s kindje met een gebruiksaanwijzing die zo dik is als een boek van J.J. Voskuil. Die wel een stuk leuker leest, maar dat kan een kwestie van smaak zijn.

Zwarte katten - Oh Marie!
Naam: Flipper
Familie: Annelies, Lucas en Olivier

Je hebt katten die overal dwars doorheen lopen en hele voorzichtige katten. Dat laatste soort kan je het beste houden als je een handel in glazen beeldjes hebt. Niet dat Annelies dat heeft, maar mocht ze een dergelijk handeltje willen beginnen, dan kan ze dat met een gerust hart doen. Flipper hoort namelijk in die laatste categorie. Ze ligt weleens ergens waar ze niet mag liggen (maar hé, ook de meest law abiding kat wil weleens uit de band springen!), maar ze eet niet van planten, hangt niet in de gordijnen en heeft nog nooit een kledingstuk aan stukken gescheurd.

Toch heeft Flipper één guilty pleasure. Als het hoogzomer is, rolt ze graag buiten in het losse zand. Om daarna, als de buitendeur toevallig open staat, casual naar binnen te wandelen en op Annelies’ hoofdkussen in slaap te vallen.

Dat zien wij die dolfijn dan weer niet doen. 1-0 voor Flipper. De kat hè. Niet de dolfijn.

Zwarte katten - Oh Marie!
Naam: Dexter en Jimi
Familie: Amy en Sammie het konijn

Dexter en Jimi zijn twee zwarte partners in crime. Weet je nog wat we schreven over katten die overal dwars doorheen lopen en hele nette katten? Nou, deze twee behoren tot de eerste categorie. Geen plant of meubelstuk is veilig. Sammie het huiskonijn is dat gelukkig wel, ondanks het feit dat ze volgens de wilde natuur toch echt prooi/jager van elkaar zijn. Wie wat is, laten wij in het midden. (Wist je dat konijnen bijzonder scherpe snijtandjes hebben?) Dexter, Jimi en Sammie zijn, kortom, homies for life. Boks!

Jimi is een kroelkat. Dexter ook wel, maar na een minuut of vijf is hij daar wel weer klaar mee en moet hij iets gaan slopen. Of gewoon heen en weer rennen. Als het maar iets actie-gerelateerds is. Zoals dat hoort bij partners in crime hebben Dexter en Jimi één gezamenlijke guilty pleasure (al zou Amy het kwalificeren als ‘bad cat habit‘): als ze ’s avonds op schoot klimmen en hun draai niet kunnen vinden, hebben ze de gewoonte hun achterste in hun arme baasje haar gezicht te duwen. Om die reden adviseren wij Amy om nog even te wachten voor ze met Dexter en Jimi bij de koningin op de thee gaat.

Met dank aan alle baasjes voor de prachtige foto’s en geweldige verhalen!

Nee, de Wednesday Addams van het Jaar verkiezing zal ik niet winnen

Editorial The Addams Family - Oh Marie!Als kind was ik bang voor B.A. uit The A-team. Dat geeft goed weer hoe hoog mijn mate van angsthazerigheid was. Volgens mijn familieleden hoefde ik de begintune van The A-Team maar te horen of ik was de kamer al uit.

Wel lekker rustig.

Misschien was dat ook wel de reden waarom niemand op het idee kwam om me te vertellen dat B.A. bij de ‘goodies’ en niet de ‘baddies’ hoorde. Ik zou nog eens moeten navragen of dat het delen van dat belangrijke detail gewoon nooit in ze opgekomen is, of dat ze het verzuimden te vertellen uit leedvermaak. In dat laatste geval had mijn familie model kunnen staan voor de Addams Family. Ikzelf zal daarentegen helaas nooit in aanmerking komen voor de Wednesday van het Jaar verkiezing.

Een angsthaas was ik. Om het nog wat verder te illustreren: mijn ouders hebben lange tijd een streng censuurbeleid in huis moeten voeren om te voorkomen dat ik hele nachten van angst lag te huilen in mijn bedje. De moeder van Dombo wordt vastgeketend door een gemene circusdirecteur? Ik moest huilen. Urbanus deed een wit laken over zijn kop en deed een spook? Ik moest janken. Mijn arme ouders hadden een dagtaak aan het wissen van video opnamen. En dat was in de tijd van de videorecorder nog helemaal geen sinecure. Voor je het wist had je niet alleen Dombo, maar ook een aflevering van Twin Peaks gewist. Een serie die trouwens helemaal nokkienokkie zit met doodenge scenes. Iemand was zo vriendelijk om ze voor je te verzamelen in een filmpje op YouTube. Als zelfs uilen niet zijn wat ze lijken te zijn (the owls are not what they seem), dan is een serie – hoe gedateerd ook – niet Marlousproof.

Als bangerik was je nergens veilig. Niet in de Efteling, waar die doodenge draak in het Sprookjesbos je ieder moment kon aanvallen. Ik herinner me nog levendig hoe báng ik voor dat mormel was. Zelfs de tv-gids thuis bleek een angstboobytrap te zijn. Degene waar wij lid van waren bijvoorbeeld toonde boven iedere kolom een fotootje van de highlight van wat er die dag op dat kanaal te zien was. Súper goed idee om dan die doodenge clown uit It daar te plaatsen. Want kinderen kijken natuurlijk nóoit in die gids. Ik heb de film nooit gezien. Maar uit de verhalen van kinderen uit mijn klas (die een clandestiene It-kijkavond organiseerden toen hun ouders uit eten waren – dat moet wel, want geen weldenkende ouder laat zijn 10-jarige kind toch naar die film kijken?!) maakte ik op dat It geen film voor mij was. Dat fotootje in postzegelformaat bevestigde dat nog eens extra. It heeft er in zijn eentje voor gezorgd dat clowns wereldwijd tot op de dag van vandaag aan ernstige imagoproblemen leiden. Ik heb nog een hekel aan clowns, alleen maar door dat ene fotootje. En had ik al genoemd dat ze aankondigingen van horrorfilms in de jaren ’90 nog keihard voor 7 uur ’s avonds uitzonden? Dat mag tegenwoordig niet eens meer. It’s a hard knock life!

Door schade en schande wijs geworden raakte ik bijzonder bedreven in het ontwijken van Enge Films en Series. De enige keer dat ik me heb laten verrassen door een Enge Film was die keer dat Finding Nemo in de Sneak Preview van de bioscoop draaide. Dat wist ik, want op Radio 3 maakte ze dat altijd bekend. Helaas bleek Kill Bill ook in de Sneak te draaien. Dat detail had ik even gemist. Ik herinner me nog dat ik na die eerste heftige openingsscene dacht (of eigenlijk hoopte) dat het nog om voorfilmpjes ging. Ik heb hem helemaal uitgezeten. En heb daarna bijzonder slecht geslapen. Het enige verschil met vroeger was dat ik er niet bij gehuild heb.

The Addams Family zag ik trouwens ook. Wel toen ik al wat ouder was. Ik heb hem helemaal afgekeken en vond hem hilarisch.

Misschien dat ik bij de volgende Wednesday Addams verkiezing toch maar eens mee moet doen.

Nieuw thema! Natural History

Natural History - Oh Marie!
Na een lange, luie zomer is het dan eindelijk tijd voor een nieuw thema op Oh Marie!

Om heel eerlijk te zijn: we konden nog wel even doorgaan met Club Tropicana. Want wat hadden we een plezier met dat thema. Met onze Grote Nutteloze Luchtbeddentest, de zomerherinneringen, het verlaten zwemparadijs in Rotterdam en de Club Tropicana stylingshoot, om maar eens een paar hoogtepunten te noemen. Te lang blijven hangen in een thema is echter een beetje zoals doordansen in een club tot het licht aangaat. De magie gaat er een beetje vanaf. De lol trouwens ook. Vanaf volgende week maandag starten we daarom met een nieuw thema: natural history.

Natural history op Oh Marie! is fris, licht en luchtig. Geen stoffige musea, droogbloemen (nou oké, wellicht een paar), opgezette dieren of andere dode zaken voor ons. Onze natural history is springlevend. Onze natural history gaat over bloemen, planten, bomen en dieren. Of eigenlijk: over de natuur in al zijn schoonheid, wonderlijkheid en veerkracht. Een thema dat past bij een heerlijke nazomer (en misschien een pietseltje herfst).

Wil je alvast in de sfeer komen, dan kan dat. Anne en ik pinden al een heleboel mooie beelden op ons Oh Marie! Natural History Pinterest bord.

En nu we er toch zijn: vergeet je niet mee te doen aan de Snor Festival give-away? Dat kan nog tot en met morgen, 1 september. Woensdag 2 september maken we de winnaar bekend op onze Facebookpagina!

Nieuw thema – Club Tropicana

Club Tropicana - Oh Marie!
O man, kan het alstublieft zomer worden? Wij zijn er namelijk klaar voor, met ons nieuwe thema Club Tropicana. Trek je badpak aan, blaas je luchtbed op, doe een cassettebandje in je stereotoren en zet hoog dat volume! Club Tropicana, drinks are free!

In de zomer doen we het rustig aan, maar weg zijn we nooit. Zolang jij nog op je werk zit af te tellen tot je vakantie, helpt Oh Marie! je er de zomersfeer én de moed in te houden.

Deze zomer brengen we je iedere week een zomercolumn, met de beste jeugdherinneringen van onze favoriete gastbloggers. We gaan luchtbedden voor je testen. Natuurlijk komt er een lekkere foute mixtape aan. We hullen de website de komende dagen in Club Tropicana sfeer en de stylingshoot zal ook niet ontbreken. Het goede nieuws is: dat is nog niet eens alles. Je kan gegarandeerd geen ananassen, papegaaien, palmbomen of opblaasdieren meer zien, als de zomer klaar is. Dat maakt de overgang naar de herfst straks een stuk gemakkelijker. Win-win situatie, of niet dan?

Maar wacht, zei ik daar herfst?! Laat het eerst in vredesnaam maar eens zomer worden! Vanaf volgende week zijn we terug, met een tropenrooster! Kom tot die tijd alvast helemaal in de Club Tropicana sfeer met ons Club Tropicana Pinterest bord. Adios papagena!