The eye of the storm
De herfst is prachtig en de contrasten groot. Zo is het 20 graden buiten en zo waai je uit je jasje, zoals gisteren. Het herinnerde me weer dat buitenfoto’s totaal andere foto’s opleveren, met prachtige diepte, kleur en contrast erin. O, wat hou ik van fotograferen. Wel word ik altijd een beetje schrikachtig wanneer de wind tegen het huis beukt, hebben jullie dat nu ook? Zou dat één of ander super-oud instinctief dingetje zijn ofzo? Ik heb aan de andere kant niet het idee dat Streep en Gerrit er erg veel last van hebben, om van Molly helemaal maar te zwijgen. Die snurkt nog door de apocalyps heen. Tenzij het tijd is voor haar kattenmelk. Wachten op melk terwijl het al vér voorbij half 4 is, is volgens Molly nog erger dan de apocalyps trouwens.
De afgelopen weken voel ik me niet op mijn aller-appeligst (ik vind meteen een heel nieuw woord uit!), vandaar de radiostilte hier. Zuinig aan moeten doen met je energie is nogal frustrerend als je zelfstandig ondernemer bent. Bij Oh Marie! krijg ik hulp van mijn grandioze mede-blogger Emmi, dus als je op zoek bent naar meer leuke posts over fijne onderwerpen, dan is dat ook je adres! Ondertussen duim ik dat dit snel weer overwaait, wat met de huidige windkrachten toch niet ondenkbaar is…!
Autumn is beautiful, even when it storms. I do always get a bit jittery of the sound of the beating wind against the roof and windows, don’t you? For those who were lucky enough to be not in The Netherlands this Monday: we had our first Autumn storm and it was a feisty one. If a storm can be feisty that it.
I’m not feeling very well the last couple of weeks, so I need to be frugal with the amount of energy I have. It’s a bit frustrating since there’s always loads of work to do when you’re a entrepeneur. Hence the radiosilence on this blog. You can find me and my great collegue Emmi over at the Oh Marie! blog though, if you’re in more need of some fun posts about Happy Things. Fingers crossed this shall pass soon.
