Berichten

DIY – plantenhangers van vintage armbanden

/7 Reacties/in , , , /door

Plantenhanger met vintage armband - Oh Marie!
Sinds ik niet meer naar een kantoor hoef en regelmatig in een mottige pyjama achter mijn PC zit te werken, draag ik nog maar weinig sieraden. Daarbij loopt er bij mij thuis een kraai vermomd als tweejarige rond, die van een kilometer afstand ruikt dat mamma een ketting of armband om heeft en die niet rust voor ze het ding in haar knuisten – of nog beter, mond – heeft. Al mijn goede voornemens ten spijt ben ik voor de bijl gegaan toen ik ZZP’er en later moeder werd: mijn opsmuk is voor onbepaalde tijd in een kast beland.

Om dit dossier sluitend te maken heb ik iets te vaak een armband bijna (bíjna) af moeten rekenen omdat ik hem niet meer van mijn pols kreeg bij het passen. Kolenschophanden zijn alomtegenwoordig in onze familie en ook de vrouwen zijn daarbij niet gespaard gebleven.

Nee, hoe aantrekkelijk die plastic armbanden bij de kringloop ook zijn, door schade en schande wijs geworden laat ik ze links liggen.

Plantenhanger met vintage armband - Oh Marie!
Maar dit verhaal zou totaal irrelevant zijn als ik er recent toch een stel meenam. Ik had deze keer echter een super goede reden om dat te doen, want ik bedacht me dat die armbanden echt perfect zouden kunnen werken als plantenhanger. Tillandsia, dat wonderlijke plantje dat letterlijk leeft van de lucht, mits die lekker vochtig is (nou, dan zit je Tillandsiasprekenderwijs wel goed hier in Nederland!), blijft namelijk prima in de armband hangen, zonder touwtjes, lijm of andere zaken.

Je hebt voor deze plantenhanger de volgende zaken nodig.

Benodigdheden:
(Plastic) vintage armbanden
Draad (ik gebruikte wol)
Tillandsia(‘s)

Werkbeschrijving:
(…)
Volgens mij is het een belediging van jouw intelligentie als ik nu ging uitweiden over hoe je een touwtje aan een ring maakt en hem ophangt, maar dat is wat je moet doen. ;-)

Er is dus hoop voor iedereen met te grote (of te kleine, kan ook!) handen. Gewoon kopen die vintage armbanden. En als je ze op een zeker moment zat bent als plantenhanger, dan loopt er vast wel ergens een kind met een zwak voor blingbling rond die ze van je wil adopteren.

Plantenhanger met vintage armband - Oh Marie!

Franse kringloopmijmeringen en een sprookjestheepot

/7 Reacties/in , , , /door

Vintage styling - Oh Marie!
Een paar weken geleden alweer ging ik op vakantie naar Frankrijk. Het was lang geleden dat ik in Frankrijk was. Zó lang geleden dat ik er nog nooit een kringloop bezocht had. Wel brocantes trouwens, maar daar was de verhouding meuk-rijp-voor-het-grofvuil slash laten-we-er-de-goudprijs-voor-vragen voor mijn smaak iets te scheef, dus zat Frankrijk niet echt voorin mijn kaartenbakje qua kringloopavonturen.

Maar toen kende ik Emmaüs nog niet. Nou ja wel, maar niet als kringloopervaring in Frankrijk.

De winkels van Emmaüs in Frankrijk zijn niet zo alomtegenwoordig zoals de kringlopen in Scandinavië (waar er soms wel vier in één piepklein plaatsje gevestigd zijn), maar in zekere zin was dat wel rustig. Ik word namelijk ontzettend onrustig van de gedachte aan binnen handbereik zijnde meuk, wat betekent dat mijn reisgezelschap regelmatig meegesleurd wordt naar een nieuw obscuur adres op één of andere tochtig, verlaten bedrijventerrein in Knötelö of Nederoverheembeemsterbommerskonten. In het geval van onze vakantieweek in Frankrijk zat er één Emmaüs in de regio en wel op een uur rijafstand. Daarna laat je het wel uit je hoofd om te zeuren om meer. Gelukkig hoefde dat ook niet, want de buit was goed.

Vintage styling - Oh Marie!
Het is alleen al geweldig om een kringloop in het buitenland te bezoeken om te zien wat er in dat land in een gemiddeld interieur te vinden is. Zo ben ik altijd ontsteld van de hoeveelheid rotan die je in Nederland kan krijgen, in Scandinavië is er altijd glas in overvloed te vinden en in Frankrijk hebben ze iets met opgezette vissenhoofden, christelijke afbeeldingen en meubels die al zo lang op een erf hebben staan te verpieteren dat je je afvraagt waarom iemand nog de moeite heeft genomen om ze naar de kringloop te brengen. Daarbij staat het vervolgens bij Emmaüs ook niet per definitie droog opgeslagen, dus de degeneratie kan aldaar rustig verder zijn gang gaan. Als je trouwens een jaren ’50 keukenkast zoekt, zo’n glimmend, gefineerd gevaarte, dan zit je verrassend genoeg in Frankrijk ook goed. Je verwacht het niet, zou Bert Visscher zeggen.

Maar, even terug naar mijn vondsten. Of eigenlijk: De Vondst. Deze zachtroze theepot die zo uit een sprookje had kunnen komen waggelen (ik stel me zo voor dat, als theepotten zouden kunnen bewegen, ze zouden waggelen). De glazuurlaag aan de binnenkant is zó craquelé dat de theeaanslag door de ongeglazuurde buitenkant heen is gekomen. Er moeten liters thee met deze pot zijn geschonken.

Principes over het niet-meenemen van tweedehands dat wel erg vergaan is vergat ik direct toen ik deze theepot zag staan. Want zo gaat dat, bij liefde op het eerst gezicht. Om die reden woon ik nu ook in een jaren ’80 huis van witte baksteen, hebben we een kat met een platgedrukt snoetje en ben ik nu dus de eigenaar van een sprookjestheepot.

Liefde maakt blind, vergeetachtig en daarom ook gelukkig. Dubbel gelukkig, want mijn reisgenoten waren na één kringloopbezoek voor de rest van de vakantie gevrijwaard van nieuwe kringloopbezoeken.

(Ga je zelf binnenkort naar Frankrijk? Download hier een pdf met de adressen van alle Emmaüs vestigingen in Frankrijk of zoek op ‘communautes emmaus’ op Google. Garantie tot aan de voordeur, maar vooralsnog lijkt de lijst behoorlijk up-to-date te zijn!)

Catch a falling star, put it in your pocket, save it for a rainy day

/1 Reactie/in , , /door

Editorial Magic Parade - Oh Marie!
Je hoeft geen kind te zijn of er een te hebben (alhoewel het wel kan helpen) om magie in de wereld om je heen te zien. Ken je die scene uit de film Amélie waarin zij een videoband van haar buurman krijgt waarop hij grappige stukjes film opgenomen heeft? Met dat paard dat met een wielrennerspeloton mee galoppeert? Ik noem dat klein geluk. Tegenwoordig heb je daar trouwens ook YouTube en Pinterest voor. 

Magische momenten voltrekken zich vaak rond dieren. Tenminste, in mijn geval. Ik wil nu niet als een dolfijnenfluisteraar klinken (zeker niet gezien de laatste ontwikkelingen rondom het Dolfinarium), of als iemand die dieren tot haar beste vrienden rekent “….omdat ze je zo zonder oordeel tegemoet treden”, maar dieren zijn gewoon zoals ze zijn en in die hoedanigheid vrij droog in hun gedrag. Ze doen hun ding, terwijl de wereld doorraast en wij ons als kippen zonder kop druk maken om grote en kleine wereldproblemen.

Tijdens mijn niet-zo-vlekkeloos-verlopende-zwangerschap sleurde mijn Lief mij bijvoorbeeld regelmatig op de fiets mee langs weitjes waar pasgeboren veulentjes rondliepen, om me een beetje op te vrolijken. In diezelfde periode liep ik in een warenhuis een Perzische kat tegen het lijf. Ik was dan wel zwanger, maar ik wist toch echt zeker dat ik het goed zag. Een paar schappen verderop zag ik zijn baasjes lopen met een speciale poezenkar waar de kat inmiddels weer vredig in zat te dutten. Hij bleek niet goed alleen te kunnen zijn en van stress regelmatig hun interieur te slopen. Ze namen hem daarom maar mee als ze van huis gingen.

Editorial Magic Parade - Oh Marie!Editorial Magic Parade - Oh Marie!
Rosie, de hond waar ik al eens over schreef in de editorial van Ahoy Marie!, heeft me door een afschrikwekkend lange, door zeeziekte overheerste walvis-kijktocht gesleurd. De kat met het groene truitje die zijn zwervende baasje gezelschap hield (let op het Hello Kitty bakje waar je donaties voor de kat in kon doen – ook zwervers houden er slimme marketingtrucs op na!) maakt de herinnering aan onze huwelijksreis naar New York een stuk minder cliché.

Editorial Magic Parade - Oh Marie!
Roze zonsondergangen, standbeelden in de stad met een kapsel van Viburnum, een kindje in een kerk zittend tegen een grafmonument met een felgekleurde heliumballon in de vorm van een paard, mensen die spreekwoorden gebruiken (die ik nog niet ken)… ze liggen allemaal zorgvuldig opgeslagen in mijn magische parade kluis. Voor een regenachtige dag. Perry Como zong immers ooit al: “Catch a falling star and put it in your pocket. Save it for a rainy day.”

Editorial Magic Parade - Oh Marie!
Ik bezoek een kerk in Boston, Amerika. Zo’n Moonrise Kingdom kerkje, met van die hokjes in plaats van bankjes. Voorin zit een klas met kinderen te luisteren naar een mevrouw die iets vertelt over de belangrijke plek die deze kerk en Boston innemen in de geschiedenis van hun land. Op de katheder voor de vrouw ligt een zwarte kat opgerold te slapen.

Aan het eind van haar verhaal valt er een stilte. Eén jongetje steekt zijn vinger op en stelt die ene prangende vraag die iedereen al die tijd al bezighoudt:
“Ma’am, may I ask you something?”

“Is that a real cat?”

Kinderen helpen niet alleen mee bij het zien van magie in de wereld. Ze dragen er ook aan bij.

Editorial Magic Parade - Oh Marie!

Magic Parade wallpaper door Ruth Hengeveld

/5 Reacties/in , , /door

Wallpaper download Ruth Hengeveld - Oh Marie!
Ons nieuwe thema valt misschien wat rauw op je dak. Het was afgelopen week namelijk angstvallig stil op Oh Marie! Nog stiller dan de normale stilte die we tussen onze thema’s laten vallen om even op adem te komen. Of, zoals de afgelopen week, om totaal in de stress te schieten omdat shootlocaties bezet blijken door vrachtwagens en steekkarretjes of omdat fotografen uitvallen door ziekte.

Ach, het zijn allemaal champagne problems, maar op het moment zelf breekt het zweet je toch even uit. Even een paar uur.

Ik ben blij om te kunnen rapporteren dat het allemaal goed is gekomen. Zelfs als het niet goed was gekomen, was het goedgekomen (oké, nu begint het verwarrend te worden), want kijk toch eens naar de prachtige wallpaper die Ruth Hengeveld voor ons Magic Parade thema ontwierp. De oplettende (en/of trouwe) Oh Marie! lezer zou nu opmerken dat Ruth al eens eerder een cover voor Oh Marie! ontwierp. Je gaat door voor de koelkast, want dat klopt helemaal. Haar werk prijkte eerder al op ons Alice in Wonderland nummer. We vonden haar werk echter zó goed bij dit nieuwe thema passen (Ruth vond dat zelf trouwens ook), dat we weer met elkaar samenwerkten. Zag je trouwens de binnenkijker van Ruth’s huis al? We lijken wel groupies fans.

Magic Parade dus. Een magische parade van vreemde vogels (in de breedste zin van het woord), roze, goud, regenbogen en misschien zelfs hier of daar een eenhoorn. Een beetje zoals de gemiddelde meisjeskamer eruit ziet, eigenlijk. Zelfs Anne, die over het algemeen niet zo van de pasteltinten is, bleek een kant te hebben die ik nog niet van haar kende: die reageert op glitter zoals een kat op kattenkruid. Of, nou ja…ze wordt er in ieder geval enthousiast van. Dat wordt nog wat, met dit thema.

Benieuwd welk thema er na Magic Parade volgt? We gaan, net zoals in de zomer van 2013, op de Wes Anderson tour. Deze keer met zijn iets minder bekende film The Darjeeling Limited. Wil je een bijdrage aan dat thema leveren? Mail ons gerust!

Je kan Ruth’s bonte, magische optocht hieronder downloaden voor al je elektronische apparaten. Wil je alle downloads van de afgelopen thema’s zien of downloaden? Klik dan hier! (Alle downloads zijn alleen voor persoonlijk gebruik, link with love!)
PC
Tablet
Smartphone

Zoete verleiding

/8 Reacties/in , , , , /door

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
De muur op onze computerkamer was me eigenlijk al een doorn in het oog koud nadat we er dit behang tegenaan hadden geplakt (*klik*). Of…nou…dát is misschien wat overdreven. Maar met de tijd begon het me wel te irriteren. Het behang van Priem uit Gent was super vintage, maar ook super druk. In your face. Daar is verandering in gekomen. Ik zal vertellen waarom.

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
In bijna ieder interview over ons huis komt de muur in mijn werkkamer wel aan bod. Dat we na onze verbouwing geen zin meer hadden om de behangresten van die muur af te krabben (we hadden toen al zo’n miljoen vierkante kilometer aan behang afgekrabd). Dat we vervolgens over die behangresten heen hebben geprobeerd te behangen, maar dat de behangresten door het nieuwe behang heen schenen. (Laat je het ook eens een keer waaien, krijg je alsnog de deksel op je neus.) Dat we de muur toen maar donkergroen hebben geverfd, waardoor de kamer een soort grot werd. Dat we dat behang eraf hebben gehaald, alsnog de behangresten hebben verwijderd, hem wit hebben geverfd en daar weer overheen hebben behangen… Echt, een gemiddelde aflevering van Goede Tijden, Slechte Tijden is niks vergeleken bij alle besognes die we met die muur gehad hebben. Sterker nog, deze hele alinea kan je, net als een aflevering van GTST, in zijn geheel overslaan. Het valt allemaal in de categorie champagne problems, maar het hield mijn gemoed bij tijd en wijle toch bezig.

Diep in mijn hart wist ik vrij snel al vrij zeker dat dat vintage behang het ook niet was. Maar het uitspreken van die twijfel had waarschijnlijk betekend dat ik mijn eigen woondoos onder de brug kon gaan behangen: mijn Lief was wel klaar met mijn interieurplannen én met die muur. (En laten we eerlijk zijn, hij had er ook het meeste werk aan, dus hij had er het volste recht toe). Het heeft er dus wel een jaar of drie op gezeten.

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Het klusseizoen in ons huis werd sinds tijden weer geopend toen mijn Lief een kamer op zolder wilde maken. En daar we toch bezig waren met het plaatsen van muren en knieschotten, het uitzoeken van bureaus en het witten van deuren en kozijnen, konden we best die muur in het proces meenemen. Zeker toen we van Flexa het aanbod kregen om hun nieuwe testers – heel verrassend – te testen en een muur te verven in een kleur uit hun Creations collectie.

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Ik besloot deze keer eens grondig te werk te gaan. Ik koos drie kleuren (Sweet Desire, Early Dew en Stylish Pink), verfde (zoals dat altijd wordt geadviseerd en wat ik nooit doe – vandaar al die schade en schande) drie vlakken op de muur en keek hoe de kleuren uitpakten. (Dikke tip voor als je dit ook wil doen: ik testte de kleuren eerst op wit papier, maar op die ondergrond pakte de kleuren alsnog heel anders uit dan op de muur. Zo leek Stylish Pink (de kleur roze rechts) veel geler op papier dan hij daadwerkelijk is. Direct op de muur aanbrengen vond ik het meest betrouwbare resultaat geven.) Ik koos er uiteindelijk voor de muur te verven in de kleur Sweet Desire.

Onnodig te noemen dat we vóór het testen het behang al hadden verwijderd, in 100.000 stukjes. Yay voor vintage krantenpapierbehang!

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Je ziet op de foto hieronder niet alleen hoe die nieuwe testers van Flexa eruit zien, je ziet ook meteen wie er in ons huis de verfvaardigheden heeft van een 4-jarige en wie van een 30-jarige (de linker tester werd gehanteerd door mijn Lief, de rechter door mij. Nee, niet onze dochter van 1,5, ik zei de gek. Sweet Desire doet het ook heel goed op je kleren – gelukkig kun je het uitwassen).

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Ik wil hier geen schuttingtaal gebruiken, maar damn, wat is die muur mooi geworden. Ik geloof dat mijn zoektocht ten einde is. Voor nu, althans. Niets zo veranderlijk als een (interieur)blogger. Daarbij heb ik al mijn credits voorlopig wel weer opgebruikt bij mijn Lief, dus hou ik me gedeisd voordat ik écht in een woondoos beland. Die ik wel, áls het zo ver zou komen, in Sweet Desire zal verven trouwens.

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Kasten – Ivar, Ikea / Okergele stoel – Eames EA 107 voor Vitra via Marktplaats / Zwarte kast en keukenhangkast – kringloop / bureau – Marktplaats / Flowerpot lamp – Verner Panton / perspex rek – tweedehands / accessoires – kringloop