I only want to live in peace, plant potatoes and dream
Met deze zin begon ik mijn presentatie voor Creative Mornings en The Hive, afgelopen voorjaar (die trouwens hier online te zien is). De zin komt uit een verhaal van de Moomins, die hun rustige leven in de Moomin vallei leven en daar erg gelukkig mee zijn, op Moomin pappa na die, als het leven hem te gezapig wordt, hoopt dat er Iets Vreselijks gaat gebeuren. Ik zal hier niet mijn hele presentatie overtypen, maar de kern van mijn verhaal is: ik hou van rust maar ook van reuring. En om daar een balans in te vinden, dat is iedere dag weer een uitdaging. Grappig genoeg hoor ik bijna niet anders van andere ondernemers. We willen reuring, maar ook rust. We willen ondernemer zijn, maar het is soms zo’n ontzettende worsteling. Om er genoeg geld mee te verdienen om de hypotheek van te betalen, om steeds op sociale media aanwezig te zijn, om steeds kwaliteit te leveren en om iedere keer het gevecht met jezelf aan te gaan, met de twijfels of je het wel kan, of je wel op de goede weg zit, waarom je in godsnaam dit zelfstandige pad koos. Ik verloor mijzelf een klein beetje, begin dit jaar. Door al die twijfels zag ik het prachtige bos die het zelfstandig ondernemen óók is niet meer. Ik hoorde mijzelf klagen zoals ik klaagde over mijn vaste baan. Ik zag niet meer hoeveel vrijheid ik heb, hoe geweldig het voor mij werkt om mijn eigen plan te trekken, om ’s avonds laat te kunnen werken in plaats van ’s ochtends vroeg ergens om half 9 te moeten zijn. Dat ik zoveel mag fotograferen, mag schrijven, met zulke leuke mensen mag omgaan, dat ik zulke fijne collega’s heb die me helpen om van Oh Marie! iets prachtigs te maken. (28 september lanceren we het nieuwe magazine én een nieuwe website met blog, we bestaan dan alweer 1 jaar!)
Inmiddels heb ik er een soort van vrede mee dat de realiteit altijd weerbarstig zal zijn, of ik nu zelfstandig ondernemer ben of op kantoor zit. Misschien dat ik ooit nog wel een ambacht ga leren en vioolbouwer wordt. Of horlogemaker of hoefsmid en dan die innerlijke rust vind waar ik nu soms zo naar verlang. Tot die tijd, heb ik besloten, wil ik weer tijd maken om dingen te máken en mijn gedachten te richten op het verven van twee houten pionnen of om weer eens een nieuwe Creatieve Vaardigheid te leren. Desnoods in een klasje. Wat zijn jullie goede voornemens voor het najaar?
About my presentation for Creative Mornings and The Hive (you can see it here aaand it’s in English!), the struggles of having a creative business and that I want to loose myself into nice creative projects again and learn some new creative skills this fall.
