Berichten

Geen spektakel, toch verrassend. De vt wonen&design beurs van 2016

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
Jaren geleden, toen de vt wonen&design beurs nog gewoon de Woonbeurs heette, kon je gerust een hele dag uittrekken voor een bezoek. In mijn herinnering nam de beurs in die tijd wel 8 zalen in beslag, maar waarschijnlijk is dat getal met het verstrijken van de jaren wel wat groter geworden. Hoe dan ook, mijn punt is: die tijden zijn voorgoed voorbij.

De vt wonen&design beurs is compacter en soberder geworden. Wat niet wegneemt dat het nog altijd leuk is om er een bezoek aan te brengen, al is dat bezoek wat korter. Vandaag een traditiegetrouw rondje langs mijn favorieten!

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
Het vtwonenhuis was het stralende en grootste middelpunt van de beurs dit jaar. Mijn grote favoriet was de enorme tuinkamer met mini-jungle. Ik ben gek op groen en een tuinkamer zoals die in het vtwonenhuis staat samen met een landje, een – reeds volledig gerenoveerde – boerderij voor 5 euro, Falabella’s, Kune-Kune varkentjes en meer irrationele wensen hoog op mijn verlanglijstje. Grote gebaren horen nu eenmaal op een beurs thuis. Al is het maar om je te verrassen en dat deed het zéker.

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
Hieronder: details van de woonkamer, kinderkamer en bovenverdieping van het vtwonenhuis. Stijlvast en een tikje moody, zoals je van vtwonen gewend bent. Wil je meer (overzichts)foto’s van het vtwonenhuis zien? Kijk dan even op het blog van Souraya, zij maakte er prachtige foto’s van!

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
Nu ik het toch over Souraya heb, zij richtte net als Marij van My Attic en Wimke Tolsma een stijlkamer voor Flexa in waarin zij kleur van het jaar 2017 Denim Drift op verschillende manieren presenteerden. Een erg leuk initiatief en een mooi voorbeeld van een inspirerende samenwerking met de blogwereld.

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
Onder: een van de nieuwe posters in de Plint collectie, ontworpen door mijn favoriete illustrator Ruth Hengeveld.

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
En dan de échte verrassing van deze woonbeurseditie. Waar vorig jaar het Ariadne at Home huis nogal teleurstelde (ook door de fantastische editie van het jaar daar weer voor – volg je me nog?), richtten ze dit jaar een super klein, maar fijn beurshuis in. Een klein feestje van zachte, lichte kleuren, verweerde materialen, veel bloemen en planten en een vleugje romantiek. Een echt huis, waar je zo in zou willen trekken. Fijn dat ze niet van het toneel zijn verdwenen, want ik had dit huis niet willen missen.

Zo zie je maar dat zelfs een beurs die je niet direct uit je sokken blaast, nog altijd wél verrassen kan!

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
A tour along my favourite spots at last week’s vt wonen&design fair.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Instagram profiel – de verstilde natuurstillevens van Janneke Luursema

Janneke Luursema - Oh Marie!
Verstilling, wat een prachtig woord is dat toch. Misschien vind ik dat wel omdat mijn eigen hoofd nooit stil is. Er is altijd wel een antenne die aan staat. Of een tabblad dat nog open staat. Of er blijft midden in de nacht een plaat hangen op een bepaald refrein. Kon mijn hoofd maar eens verstillen.

Als het stil krijgen van je hoofd al een opgaaf is (en dat is het denk ik voor velen anno 2015), hoe vang je stilte, ingetogenheid en verstilling dan in een foto? En als dat lukt, zou je dan ook rust in jezelf vinden? Janneke Luursema heeft daar haar werk van gemaakt. En ja, daar gaat geregeld best een worsteling aan vooraf. We interviewden Janneke over haar prachtige foto’s van stillevens waarin licht, planten en bloemen (haar favoriete onderwerpen) bijna een gevoelsleven lijken te hebben. En waarin verstilling de boventoon voert.

– Foto’s Janneke Luursema. (Je vindt Janneke via @still_______ (7x underscore) op Instagram)

Janneke Luursema - Oh Marie!
Ha Janneke! Je stillevens zijn zo subtiel en verstild dat het bijna banaal voelt om deze vraag te stellen. Maar, vertel eens iets over jezelf?
Ik ben fotograaf en woon in Amsterdam met mijn man en drie kinderen. Ik hou van de natuur,  vintage keramiek en mid-century design. Ik geniet van de kleine dingen in het leven, het simpele, gewone, dagelijkse.

Mijn werk gaat over de relatie tussen mens en natuur, en over het concept ‘thuis’. Veel planten en interieur dus. Niks spectaculairs, maar een kalme esthetiek. Op mijn site kun je een overzicht zien van mijn werk: www.luursema.nl. Recentelijk ben ik begonnen met het blog www.thearrangement.nl. Het gaat over floral design (ahum, dat is dus ‘bloemschikken’ in het Nederlands) in de breedste zin van het woord, over vintage keramiek en #observingplants. Ja, klinkt gek, maar de term ‘observeren’ drukt een mate van rust en concentratie uit die je terugziet in mijn beeld.

Mijn andere blogs zijn: www.awayofseeing.nl en www.botanicstilllife.com Ik vind het leuk om een nieuw blog te starten en ben niet snel tevreden over het geheel. Vandaar dat het steeds anders en nieuw moet denk ik. A Way of Seeing gaat meer over mijn fotografie in het algemeen (een manier van kijken dus). Botanic Still Life is een ‘fotografisch schetsboek’ met als onderwerp (jawel!) planten.

Verder ben ik dol op Instagram je vindt me daar onder de naam: @still_______.

Janneke Luursema - Oh Marie!
Stel, je was kunstschilder. Zou je jouw stillevens in dat geval liever vastleggen door middel van verf, of zou je alsnog voor je camera kiezen? En waarom?
Als ik goed kon schilderen zou ik dat zeker doen. Een schilderij is minder vluchtig dan een foto, dat spreekt mij aan.

Hoe vang je kalmte (in een foto) in een wereld die altijd maar doorraast?
Door middel van concentratie, focus.

Is de stilte die je in je foto’s vangt een noodzakelijk tegengewicht voor jouw karakter, of ben je – zogezegd – zo kalm als de sfeer in je foto’s?
Ik ben meestal niet kalm, maar nogal neurotisch. Ik zoek rust, of eigenlijk balans, dus eh….fotograferen is voor mij een ook vorm van therapie?

Janneke Luursema - Oh Marie!
Janneke Luursema - Oh Marie!
Waarom maakt de natuur je zo gelukkig?
De natuur leeft, verandert, gaat haar weg, gaat altijd rustig door. Alles op zijn tijd. Elk jaar een nieuwe lente, een nieuwe herfst. Het is geruststellend. The circle of life, de wisseling van de seizoenen. Bloei en verval, alles met zijn eigen schoonheid. Het wonder van leven.

Wat trekt je zo aan in de stillevens van Georgo Morandi?
Toen ik nog niet zo lang op Instagram zat, kreeg ik een paar keer kort achter elkaar, van verschillende mensen, te horen dat mijn foto hen aan het werk van Morandi deed denken. Ik had nog nooit van de beste man gehoord, en na even googlen was ik………teleurgesteld. Net niet beledigd, eigenlijk. Wat een slome opstelling van vaasjes deed die man!
Maar zijn schilderijen bleven in mijn hoofd hangen, er was toch iets wat me raakte. Een soort onbeholpenheid die zijn groepjes objecten uitstralen. Schutterig, opgelaten misschien. Dit gaat over meer dan mooi of niet mooi, het is een gevoel wat overgebracht wordt, ‘the inner life of objects’. Ik heb er een blogpost over geschreven dat je hier kan lezen.

Janneke Luursema - Oh Marie!Janneke Luursema - Oh Marie!
Wat is je favoriete plant?
Ik hou van alle, en in het bijzonder van eigenwijze planten.

Laten we het ook over iets lichtvoetigers hebben. Wat voor soort spullen doen je hart sneller kloppen en neem je dus mee naar huis bij een kringloopbezoek?
Een paar jaar geleden leek het me leuk een Etsy shop te openen. Die is er gekomen, maar helaas staat er niets in. Welgeteld 1 verkoop heb ik behaald. Het listen van de items bleek zoveel tijd te kosten dat ik het hele project op een zijspoor heb gezet. De vintage treasures die in de shop zouden moeten staan, liggen nu onder het bed van mijn oudste zoon (negen verhuisdozen) en staan in de kamer van mijn dochter (vijf stellingkasten, sorry Tessel!). Maar als ik ooit tijd over heb, kan het een prachtig, goedgevuld winkeltje worden.

Ik wil maar zeggen, het is niet de bedoeling dat ik nog meer dingen mee neem van de kringloop. Het is hier vol. Bovendien houd ik erg van lege ruimtes (lekker rustig) en ben ik zeer geïnspireerd geraakt door het boek van Marie Kondo (“The life-changing magic of tidying up“). Does it spark joy? Zo niet, dan is er geen plaats voor in mijn huis. Tot zover de theorie, want ik vind het nog steeds heerlijk om rond te kijken in kringloop winkels, en ‘berkenbast’ keramiek, Ravelli, ADCO, Mobach etc. kan ik echt niet laten liggen. That does spark a lot of joy! Gelukkig zie je dat in Amsterdam nog maar zelden, de kringloop winkels hier zijn bedroevend.

Janneke Luursema - Oh Marie!Janneke Luursema - Oh Marie!
Wat is jouw beste fotografietip aan onze lezers?
Veel doen, kritisch naar jouw eigen werk kijken (wat maakt het uniek) en het werk van anderen analyseren. Wat maakt een foto mooi? Wat doet het licht, let op de achtergrond, is er genoeg – maar niet teveel – evenwicht in de compositie? En verder: gewoon lekker bezig zijn, doe het op je eigen manier, alles mag, niets moet. Ook hier is denk ik de vraag de vraag op zijn plaats: does it spark joy? Dat vind ik het belangrijkste: geniet er van!

Janneke Luursema - Oh Marie!

Binnenkijken: kruisbestuiving tussen interieur- en plantenliefde

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Zo ver als ons Club Tropicana thema uit Anne’s comfortzone lag, zo dicht ligt ons huidige natuurhistorische thema bij haar. Maar wat wil je ook als je de dochter bent van de man die onder de naam Hupie (de mascotte van de WNF rangers) antwoord gaf op ingestuurde brieven van kinderen in het rangerclubblad?

We hoefden dan ook niet lang te zoeken voor een Natural History geïnspireerde binnenkijker. Die fotografeerden we tussen neus en lippen tijdens een redactievergadering door! 

Tekst en foto’s – Marlous Snijder

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Hé Anne! Wat leuk om jou hier te treffen. Vertel eens iets over jezelf en over je huis? Met wie woon je er?

Hey! Haha, ja leuk hè? Ik ben concept vormgever en stylist, onder andere voor brandshoots en bruiloften. Daarnaast ben ik creatief partner van Oh Marie!, wat o.a. inhoudt dat ik concepten uitdenk, de styling shoots regel, blogs schrijf en een heleboel kattenfilmpjes doorstuur naar Marlous. Arbeidsvitaminen! Iemand noemde mij ooit een creatieve duizendpoot, maar allround stylist dekt de lading ook.

Ik woon hier samen met mijn man Stefan en poes Nalu, de twee liefdes van mijn leven. O en er zwemmen wat vissen in de vijver buiten, maar die hebben geen naam en doen dus niet mee. Niet tegen Stefan zeggen hoor! We wonen hier nu bijna 9 jaar en zijn nog steeds heel blij met ons huis en met de grote tuin achter. We wonen dicht bij het centrum van Amersfoort en kunnen lopend (wat zeg ik? Rollend!) naar de supermarkt/groenteboer/Turkse bakker, dus voorlopig zitten we hier prima!

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Wat is je vooropleiding en wat doe je zoal in het dagelijks leven?

Een paar jaar geleden heb ik mijn HBO bachelor allround styling afgerond aan Academie Artemis. Dit is een opleiding voor styling en vormgeving in Amsterdam. Geen opleiding voor watjes, want ik heb behoorlijk wat nachten doorgewerkt. Maar dat kan ook aan mijn hoge lat liggen. ;)

Inmiddels heb ik al 3 jaar mijn eigen bedrijf, Inspire Styling, en werk ik op freelance basis o.a. voor kleine bedrijven, creatieven en duurzame merken. Hiervoor style ik fotoshoots, organiseer ik ‘gatherings’ en bedenk ik volledige concepten. Daarnaast ben ik in te huren voor bruiloft styling- en planning. Ik hoop nog veel bruidsparen blij te maken met een prachtige dag! En af en toe doe ik een interieur opdracht. Zoals ik al zei: allround. Ik ben niet zo goed in één ding kiezen, daarvoor vind ik alles te leuk om te doen!

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
We komen tijdens een rondje door jouw huis heel veel planten tegen. In het echt maar ook op papier. Waarom is de natuur zo belangrijk voor jou (want daar gaan we dan maar van uit, haha)?

Ik heb echt he-le-maal niets met de natuur. Hahaha, nee ik ben wel een redelijk grote boomknuffelaar! In mijn werk is de natuur ook als duidelijke rode draad te zien. Ik word gewoon blij van groen om me heen. En van verse bloemen halen op de markt. En van door het bos lopen, of uitwaaien op het strand. Dat klinkt wel heel contactadvertentie-achtig hè?

Maar serieus, ik kan me geen leven voorstellen in een wereld zonder natuur. Ik word er gelukkig van. Ik zat vroeger al uren naar kleine beestjes en blaadjes in de tuin te kijken en deed mee met WNF-rangeracties. Waarschijnlijk ging de keuze een paar jaar geleden om vegetarisch te gaan eten ons zo goed af. Dat voelde gewoon logisch. Als we naar een stad gaan belanden we vaak ook in een botanische tuin, de rest vinden we meestal niet zo interessant (kringloopwinkels uitgezonderd!). Loop ik daar stuiterend van blijdschap door zo’n stille tuin, haha!

Planten en bloemen zien er gewoon ontzettend gezellig uit in huis! Het geeft een beetje leven, ook al laat ik nog al eens wat dood gaan (sorry cactus, dat was een beetje te veel water). En qua illustraties zoek ik het niet eens uit, alles wat ik leuk vind heeft toevallig iets met blaadjes/beestjes/bloempjes. Mijn radar staat gewoon zo afgesteld denk ik.

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Wat is Nalu’s beste bijnaam en leukste karaktereigenschap?

Oh man, ik heb uren nagedacht over dit antwoord en ik ben er nog niet helemaal uit! Nalu heeft meer bijnamen dan ik kan bijhouden. Als ze op onze zwarte bank ligt te slapen is het Schaduw of Vlek. Of de Stagiair, als ze besluit me te helpen met mijn werk en op mijn toetsenbord gaat zitten. Ook vaak gehoord: Monster, Spook, Aap, Diva, Muts, Biggetje en Baby. Stefan stemt op Spook, maar we noemen haar vaker Aap, dus ik denk dat ik voor Aap ga!

Haar mafste eigenschap is dat ze haar tong wel eens vergeet naar binnen te halen na het wassen. Je ziet dan alleen maar 2 groene oogjes en een roze tongetje. Ze ziet er dan uit alsof ze een schroefje los heeft, maar is dan zó schattig. En ze slaapt vaak op haar rug met alle vier de voetjes in de lucht. In een kronkel, dus het is een soort yoga voor gevorderden. Haar meest irritante eigenschap is tegelijk haar liefste eigenschap. Onze diva is nogal bezitterig. En veeleisend. Dus als ik met een dekentje op de bank ga zitten staat ze meteen naast me om er bovenop te kruipen. Ook als ik lekker met mijn knieën omhoog wil zitten en dat dus eigenlijk niet kan. Maar ja, dan kijkt ze me aan met die grote zwarte kraaloogjes…verzetten is zinloos!

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Wat is je lievelingsmuseum?

Oef, ik kom eigenlijk te weinig in musea! Centre Pompidou in Parijs heeft ooit wel een waanzinnige indruk op me gemaakt. Maar in Nederland ga ik denk ik voor Teylers in Haarlem en de Fundatie in Zwolle. Of telt de Hortus ook mee? Dan de Hortus in Leiden! Of Amsterdam. Of Utrecht.. nee, toch Leiden.

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
En de beste kringloopvondst die je ooit deed?

Jemig, wat is dit voor vraag? Kill your darlings dit! Uhm, ik denk toch de stoelen bij de eettafel. Die zijn vintage én comfortabel. Sinds we die stoelen hebben zitten we veel langer aan tafel, heel gezellig. Nu we een grotere tafel hebben trouwens ook, maar die komt van Marktplaats dus dat telt niet. Oh en het boek ‘The art of Finding Nemo’, met allemaal concept art van Pixar was echt een gouden vondst. € 3,50 en gloednieuw! Maar niets tegen de rest van de kringloopschatten hoor! Ik denk dat inmiddels 70% van ons huis van de kringloop komt. Mag het anders ook een wisseltrofee zijn?

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Ga je binnenkort een avocado plantage beginnen?

Wij dachten meer aan een avocado bos, haha! Het begon met één pit, omdat we wilden kijken of die het zou doen. En dat hebben we daarna met andere pitten ook gedaan. Ik verslind avocado’s, dus dat ging nogal hard. En tot nu toe doen ze het eigenlijk allemaal. Oeps. Geen idee waar we ze gaan laten als ze groter worden, want in ons klimaat groeien ze volgens mij helemaal niet buiten. Misschien maar een kasje bouwen in de tuin? Het duurt overigens echt 7 jaar voor hij vruchten gaat dragen! Toch nog maar even langs de groenteboer voor de avocado’s dus.

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Wat is de grootste misstap die je op interieurgebied maakte?

Ik denk dat Stefan heel hard ja knikt als ik zeg dat de limegroene muur in de woonkamer niet een heel goed idee was. Helemaal niet omdat er een petrolkleurige muur tegenover stond. We woonden hier net en ik was nog in mijn ‘KLEUR!!!’ fase. Ik heb het eerst nog groen geschilderd, maar ben uiteindelijk braaf terug gegaan naar wit. Een stuk beter!

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
En je guilty pleasure (op interieurgebied hè, we proberen hier geen vreemde roddels te ontfutselen)?

Ik denk mijn verzamelwoede. Elke keer met een volle tas terugkomen van de kringloop is natuurlijk niet heel slim in een steeds voller wordend huis. Onze zolder is een soort mytische plek inmiddels, waarover iedereen wel eens gehoord heeft. Het is één grote berg van servies, kleding, boeken, vazen en dozen met weet ik veel wat. Je mag er in ieder geval zeker geen foto’s maken!

Oh en ik hou niet van schoonmaken. Het kan zomaar zijn dat je een stofnest door het huis ziet waaien, net als in een western film. De vieze afwas netjes opstapelen, dat kan ik wel heel goed. Dan lijkt het in ieder geval nog behoorlijk opgeruimd.

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Waar kunnen we meer over jou lezen en je werk bekijken?

Nou, hier op Oh Marie! Maar ook op Inspire Styling, waar je mijn portfolio en blog kunt bekijken. Voor meer plantjes en bloemen kun je me volgen op Instagram. Voor inspiratie voor je eigen huis zou ik vooral even mijn Pinterest account bekijken, daar ben je wel een weekje zoet mee (ik zwijg verder wijselijk over verzamelwoede ;-)).

Plant gang

Plant gang - Urban Jungle Bloggers - Oh Marie!
Iedere keer als ik de Urban Jungle Bloggers nieuwsbrief ontvang, neem ik me voor om mee te doen en iedere keer komt er weer iets tussendoor.

Terwijl ik toch echt – en ik heb ze geteld – 20 planten in huis heb staan. Ik kan mezelf met recht een Urban Jungle eigenaar noemen. Blogger nog niet dus, want dat doe ik er niet veel over.

Dat is eigenlijk best gek. Want ik hou heel erg van groen. Van mijn tuin. Van tuinieren. Van het moment dat de natuur weer wakker wordt na de winter. En van het feit dat er van al mijn kamerplanten ooit maar twee gesneuveld zijn. (Dikke tip: planten onder luchtroosters krijgen bijna gegarandeerd ziektes – planten houden niet van tocht).

Plant gang - Urban Jungle Bloggers - Oh Marie!
Ik praat niet met die planten, ik knuffel ze niet, maar ik selecteer ze wel op een bepaalde mate van onderhoudsvriendelijkheid en zorg dat ze op een lichte plek staan. Ik moet de eerste kamerplant nog tegenkomen die het fijn vindt om in een donker hoekje te staan. Daar krijg je alleen maar ondankbare planten van (luister even dit fragment van de Mannen van de Radio – want zo ontzettend kan het uit de hand lopen, mensen!).

Op de foto’s een fractie van mijn plant gang. Uiteraard allemaal in gekringloopte bloempotjes. En vooruit, er staan ook wat boterbloemen uit de tuin en lelies van de bloemist bij. Want áls ik dan blog over groen in huis, dan doe ik het goed ook!

Plant gang - Urban Jungle Bloggers - Oh Marie!
Wil je zelf Urban Jungle Blogger worden (en dan hopelijk een betere dan ik)? Dat kan hier!

De doorzichtige fotolijst op de gele plank is van Moebe en kocht ik bij Strand West.

Binnenkijken in een plantenasiel

Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Als je Rachelle perse zou willen vangen in twee karakters, dan zouden wij zeggen: De Kleine Prins meets Amélie. Op haar website verzamelt ze oude foto’s van curieuze onderwerpen, mooie vreemde filmpjes, opmerkelijke berichten uit de krant en nog meer prachtige rariteitenkabinetjes.

Rachelle houdt ons als mensheid daarmee een spiegel voor. Want wat door mensenhanden is aangeraakt is, als je er van een afstandje naar kijkt, soms toch een beetje gek. Van alle diersoorten op aarde is de mens uiteindelijk de meest vreemde vogel.

We mochten binnenkijken bij Rachelle, in haar zonnige huis in Amsterdam. Waar ze nieuwe beelden schept, droomt, kansarme planten redt van een wisse dood en vervreemdende stillevens componeert. Want “het vervreemdende opent nieuwe deurtjes in mijn hoofd”, aldus Rachelle.

Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Wat is je achtergrond?

Ik heb aan de Design Academy in Eindhoven gestudeerd, op de afdeling Man and Well being. De meest filosofische, gevoelige en dromerige studierichting van de opleiding. Waar we geen opdrachten kregen maar thema’s en waar je bijna alles mocht maken wat je wilde.

Ik heb voor mijn opleiding een halfjaar stage gelopen bij Studio Edelkoort in Parijs. Dat was een droomstage. Ik mocht de hele dag beelden zoeken op internet, in boeken of tijdschriften en daarmee beeldverhalen vertellen als sfeerstartpunt voor bijvoorbeeld parfums of kledinglijnen.

Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Het lijkt alsof de frase “Je blijft voor altijd verantwoordelijk voor wat je hebt getemd’ uit De Kleine Prins de basis is voor het door jou opgerichte Plantenasiel. Immers, de mens haalde ooit planten zijn huis in. Wat fascineert jou zo aan de wijze waarop de mens alles probeert te domesticeren? En laten planten zich eigenlijk wel domesticeren?

Mijn hersenen spinnen de hele dag door over eigenlijk alles wat mijn blikveld kruist. Hoe de wereld in elkaar zit houdt mij altijd ontzettend bezig. Bijna dwangmatig. Alsof ik, als ik het antwoord vind op het ontstaan van alles, pas echt kan gaan leven. Een heel duidelijk antwoord op deze vraag heb ik jammer genoeg nog niet.

Volgens mij willen heel veel mensen dat een plant een object is, iets wat altijd vanzelf mooi en hetzelfde blijft, iets waar ze niks voor hoeven te doen. Maar wat ik juist leuk vind aan planten is dat ze veranderen, groeien, soms halfdood gaan, een levend wezen zijn. Ze laten zich wel domesticeren in het opzicht dat ze in een huis in een pot willen leven, maar dan moet je nog wel voor ze zorgen, anders gaan ze dood.

Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Hoe gaat het Plantenasiel in zijn werk en hoe is het idee ervoor ontstaan?

Het Plantenasiel werkt zo: als je niet meer voor een plant kunt of wilt zorgen, dan stuur je mij een e-mail met daarin een foto van de plant en in welke woonplaats hij staat. Dan plaats ik hem op dinsdag (‘plant adopteer dag’) op Facebook, waar iedereen die de plant wil hebben 24 uur lang kan reageren. Op woensdagochtend 10 uur verloot ik de plant onder al die mensen.

Bijna 3,5 jaar geleden was ik net afgestudeerd en verhuisde ik naar Amsterdam, met een explosief gevoel van vrijheid (omdat ik nu eindelijk kon doen wat ik wilde, zonder dat ik beoordeeld werd). Ik had ontzettend veel zin om te scheppen. Ik schilderde, tekende, maakte foto’s, typte verhaaltjes. Op een dag zag ik een plant tussen het vuilnis staan. Ik begreep niet waarom iemand een gezonde plant zou weggooien en nam hem in mijn fietsmandje mee naar huis. Ik dacht: “Als al die mensen die hun plant weg willen gaan gooien mij kunnen contacten, dan ga ik die planten wel ophalen. Ik vind zo’n verkronkeld, half dood uniek exemplaar juist wel leuk.” Dus ik ontwierp een paar postertjes en maakte een Facebook pagina, nooit een seconde denkend aan de échte wereld. Het hele idee leefde vooral in mijn eigen droomhoofd. Ik was dan ook compleet verbaasd toen een meisje mij na een week mailde of ik alle cactussen uit haar oma’s erfenis wilde hebben.

Het Plantenasiel is een groot succes. Ik ben echter op een punt gekomen dat mijn eigen idealisme me een beetje begint op te breken. Ik ben nu aan het nadenken hoe en of ik dit initiatief ga voortzetten.

Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Welk verhaal van plant en zijn baas is je altijd bijgebleven?

Ik heb ontzettend veel mooie avonturen beleefd en vooral de allereerste cactus erfenis zal me altijd bijblijven. Ik was net een week met het Plantenasiel begonnen en was heel erg verbaasd dat er iemand écht reageerde op mijn poster! Haar oma was overleden en had een groepje cactussen achtergelaten. Een heel bijzondere verzameling van half dode/half levende cactussen in allerlei kronkelige vormen. Ik weet nog dat ik dacht: “Wauw, deze planten kun je alleen maar van iemand krijgen, je kunt ze nergens zo kopen!”

Lijken planten op hun baasjes?

Nee, ik geloof het niet.

Zijn er planten die het leven opgeven als ze worden opgegeven door hun eigenaar?

Soms krijg ik planten aangeboden die echt op de rand van de dood balanceren en heel soms gebeurt het dat ik ze niet meer kan redden…maar dat hoort ook bij het leven!

Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Waar komt je fascinatie voor het vervreemdende vandaan? Vindt hij ergens zijn oorsprong, of was hij er altijd al?

Ik ben altijd een dromer geweest en daarom kan ik – denk ik – in mijn hoofd nogal ver doorfantaseren. Dat was al zo toen ik klein was. Door vervreemdende dingen te zien gaan er in mijn hoofd nieuwe deurtjes open waardoor ik weer nieuwe inspiratie krijg.

De spullen in jouw stillevens lijken op zichzelf niks met elkaar gemeen te hebben, tot je ze samensmelt tot een stilleven. Selecteer jij ze daarop, of ontstaan ze gewoon?

Ze ontstaan heel intuïtief, maar het hangt allemaal heel precies samen. Het geheel moet precies kloppen anders stoor ik me er vreselijk aan en blijf ik componeren totdat het klopt…heel neurotisch eigenlijk.

Wat is het mooiste boek dat je ooit las?

Nooit meer slapen van Willem Frederik Hermans.

Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Wat is het verhaal achter de vis in de badkamer? Hij lijkt wel echt!

Er was een paar jaar geleden een Nederlandse serie op de televisie, Barslet heette die. Daarin was een scene met een vissenregen te zien. Nadat de film opgenomen was, plaatsten de filmmakers een prijsvraag op Facebook waarbij je één van die vissen kon winnen. Ik vind kikker- of vissenregens ontzettend fascinerende mythes, dus deed ik mee. Uiteindelijk kreeg ik er een in een krant gewikkeld thuisgestuurd. Omdat vissen moeten zwemmen, mag hij in de badkamer wonen.

Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Waar kunnen we meer over je werk lezen en/of zien?

Ik heb het afgelopen halfjaar heel hard gewerkt aan het ‘Handboek voor wildplukkertjes’, waar ik de vormgeving en de illustraties voor heb gemaakt. Het boek komt eind mei uit en zal o.a. te koop zijn bij Bijenkorf.

Ik zet sinds kort al mijn foto’s, tekeningen en projecten op Facebook.
Onder mijn alter ego Wendy Sure verzamel ik plaatjes op Pinterest.
En op mijn website en Tumblr staat ook nog een heleboel om naar te kijken: www.rachelleklaassen.com en beeldmakerrachelle.tumblr.com.

Binnenkijken in een plantenasiel - Oh Marie!
Fotografie en tekst: Marlous Snijder, Oh Marie! en Rachelle Klaassen
Met dank aan Rachelle Klaassen