Over een give-away en mijn langstlopende obsessie ooit: chinoiserie
Iemand zei een tijdje geleden tegen mij: je mag dan veel interieurobsessies hebben, het levert wel mooie verhalen en beelden op. Ik kan dat alleen maar beamen. Van die obsessies én van de verhalen. Ik denk zelfs dat het één niet zonder de ander kan bestaan. Eén van mijn préoccupaties, al jaren in meer of mindere mate actief, is die met chinoiserie. Chinoiserie is de Europese interpretatie van de oriëntaalse stijl. Een mooi voorbeeld van achttiende-eeuwse chinoiserie is Delfts blauw, waarbij Europese kunstenaars porselein beschilderden met oosterse motieven die ze baseerden op beelden en verhalen uit boeken die door wereldreizigers over Azië geschreven werden.
De Aziatische parafernalia die ik bij elkaar scharrel is zeker niet achttiende-eeuws, maar omdat ik toch de meuk die ik naar huis sleep wil categoriseren noem ik de spullen uit Azië mijn chinoiserie verzameling. Veel van de chinoiserie die ik in huis heb staan, vond ik in kringlopen in Antwerpen. De stad heeft een grote Aziatische gemeenschap, wat de hoeveelheid geweldige chinoiserie die bij de kringlopen aldaar ligt verklaart.
Oriëntaalse objecten hebben fantastische kleuren (zoals de Aziatische dames van porselein) en zijn vaak keiharde kitsch. En laat ik nu zonder verontschuldiging van kitsch houden. Ik kan alleen al een bloemlezing houden over de golfpatronen op oriëntaalse objecten (je ziet ze aan de voet van de beeldjes) of over de prachtige karakters waar objecten mee gesierd worden. Kortom, iedere keer weer val ik voor die exotische, felgekleurde voorwerpen uit dat onbekende oosten. Mijn verzameling is inmiddels zo gegroeid dat ik er een groter kastje voor bij de kringloop moest aanschaffen (wat als een straf klinkt, maar het geenszins was natuurlijk. Ik verfde hem trouwens in de kleur fuchsia van Histor.)
Maar door die recente groei van mijn verzameling (veroorzaakt door maar liefst twee Antwerpentrips), staat mijn radar weer meer dan ooit afgesteld op oriëntaalse objecten. En toen Posterlounge mij vroeg of ik me hen wilde samenwerken en ik op hun website een schat aan oosterse voorstellingen aantrof, kon ik geen nee zeggen. Daarop volgde de worsteling van het kiezen van een afbeelding. Misschien hou ik daarom zo van kringlopen, daar moet je simpelweg een keuze maken uit het aanbod van die dag. Een website nokvol reproducties van wereldberoemde schilderijen is echter een heel ander verhaal (ze hebben bijvoorbeeld ook die prachtige kunstwerken van Hilma af Klint in hun collectie). Ik koos uiteindelijk voor een afbeelding van Uemura Shoen op acryl in baklijst. De afbeelding is voor mijn doen behoorlijk ingetogen, maar ik kan me bijzonder goed vermaken met het bestuderen van de kleuren en de compositie van de afbeelding. Het is bijna verstild, een antigif tegen al het kleurige kitschgeweld. Zo hou ik de boel in balans…tot de volgende obsessie zich aandient.
Ik mag een cadeaubon van 50 euro bij Posterlounge weggeven! Je kan hier meedoen via de comments of op Instagram, onder mijn laatste foto. Op 23 september 2020 kies ik een winnaar. Sowieso krijg je tot en met 30 september 15% korting op je aankoop bij PosterLounge met de code OHMARIE15. (M.u.v. cadeaubonnen/combinatie met andere kortingsacties niet mogelijk.)
