Berichten

Binnenkijken: kruisbestuiving tussen interieur- en plantenliefde

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Zo ver als ons Club Tropicana thema uit Anne’s comfortzone lag, zo dicht ligt ons huidige natuurhistorische thema bij haar. Maar wat wil je ook als je de dochter bent van de man die onder de naam Hupie (de mascotte van de WNF rangers) antwoord gaf op ingestuurde brieven van kinderen in het rangerclubblad?

We hoefden dan ook niet lang te zoeken voor een Natural History geïnspireerde binnenkijker. Die fotografeerden we tussen neus en lippen tijdens een redactievergadering door! 

Tekst en foto’s – Marlous Snijder

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Hé Anne! Wat leuk om jou hier te treffen. Vertel eens iets over jezelf en over je huis? Met wie woon je er?

Hey! Haha, ja leuk hè? Ik ben concept vormgever en stylist, onder andere voor brandshoots en bruiloften. Daarnaast ben ik creatief partner van Oh Marie!, wat o.a. inhoudt dat ik concepten uitdenk, de styling shoots regel, blogs schrijf en een heleboel kattenfilmpjes doorstuur naar Marlous. Arbeidsvitaminen! Iemand noemde mij ooit een creatieve duizendpoot, maar allround stylist dekt de lading ook.

Ik woon hier samen met mijn man Stefan en poes Nalu, de twee liefdes van mijn leven. O en er zwemmen wat vissen in de vijver buiten, maar die hebben geen naam en doen dus niet mee. Niet tegen Stefan zeggen hoor! We wonen hier nu bijna 9 jaar en zijn nog steeds heel blij met ons huis en met de grote tuin achter. We wonen dicht bij het centrum van Amersfoort en kunnen lopend (wat zeg ik? Rollend!) naar de supermarkt/groenteboer/Turkse bakker, dus voorlopig zitten we hier prima!

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Wat is je vooropleiding en wat doe je zoal in het dagelijks leven?

Een paar jaar geleden heb ik mijn HBO bachelor allround styling afgerond aan Academie Artemis. Dit is een opleiding voor styling en vormgeving in Amsterdam. Geen opleiding voor watjes, want ik heb behoorlijk wat nachten doorgewerkt. Maar dat kan ook aan mijn hoge lat liggen. ;)

Inmiddels heb ik al 3 jaar mijn eigen bedrijf, Inspire Styling, en werk ik op freelance basis o.a. voor kleine bedrijven, creatieven en duurzame merken. Hiervoor style ik fotoshoots, organiseer ik ‘gatherings’ en bedenk ik volledige concepten. Daarnaast ben ik in te huren voor bruiloft styling- en planning. Ik hoop nog veel bruidsparen blij te maken met een prachtige dag! En af en toe doe ik een interieur opdracht. Zoals ik al zei: allround. Ik ben niet zo goed in één ding kiezen, daarvoor vind ik alles te leuk om te doen!

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
We komen tijdens een rondje door jouw huis heel veel planten tegen. In het echt maar ook op papier. Waarom is de natuur zo belangrijk voor jou (want daar gaan we dan maar van uit, haha)?

Ik heb echt he-le-maal niets met de natuur. Hahaha, nee ik ben wel een redelijk grote boomknuffelaar! In mijn werk is de natuur ook als duidelijke rode draad te zien. Ik word gewoon blij van groen om me heen. En van verse bloemen halen op de markt. En van door het bos lopen, of uitwaaien op het strand. Dat klinkt wel heel contactadvertentie-achtig hè?

Maar serieus, ik kan me geen leven voorstellen in een wereld zonder natuur. Ik word er gelukkig van. Ik zat vroeger al uren naar kleine beestjes en blaadjes in de tuin te kijken en deed mee met WNF-rangeracties. Waarschijnlijk ging de keuze een paar jaar geleden om vegetarisch te gaan eten ons zo goed af. Dat voelde gewoon logisch. Als we naar een stad gaan belanden we vaak ook in een botanische tuin, de rest vinden we meestal niet zo interessant (kringloopwinkels uitgezonderd!). Loop ik daar stuiterend van blijdschap door zo’n stille tuin, haha!

Planten en bloemen zien er gewoon ontzettend gezellig uit in huis! Het geeft een beetje leven, ook al laat ik nog al eens wat dood gaan (sorry cactus, dat was een beetje te veel water). En qua illustraties zoek ik het niet eens uit, alles wat ik leuk vind heeft toevallig iets met blaadjes/beestjes/bloempjes. Mijn radar staat gewoon zo afgesteld denk ik.

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Wat is Nalu’s beste bijnaam en leukste karaktereigenschap?

Oh man, ik heb uren nagedacht over dit antwoord en ik ben er nog niet helemaal uit! Nalu heeft meer bijnamen dan ik kan bijhouden. Als ze op onze zwarte bank ligt te slapen is het Schaduw of Vlek. Of de Stagiair, als ze besluit me te helpen met mijn werk en op mijn toetsenbord gaat zitten. Ook vaak gehoord: Monster, Spook, Aap, Diva, Muts, Biggetje en Baby. Stefan stemt op Spook, maar we noemen haar vaker Aap, dus ik denk dat ik voor Aap ga!

Haar mafste eigenschap is dat ze haar tong wel eens vergeet naar binnen te halen na het wassen. Je ziet dan alleen maar 2 groene oogjes en een roze tongetje. Ze ziet er dan uit alsof ze een schroefje los heeft, maar is dan zó schattig. En ze slaapt vaak op haar rug met alle vier de voetjes in de lucht. In een kronkel, dus het is een soort yoga voor gevorderden. Haar meest irritante eigenschap is tegelijk haar liefste eigenschap. Onze diva is nogal bezitterig. En veeleisend. Dus als ik met een dekentje op de bank ga zitten staat ze meteen naast me om er bovenop te kruipen. Ook als ik lekker met mijn knieën omhoog wil zitten en dat dus eigenlijk niet kan. Maar ja, dan kijkt ze me aan met die grote zwarte kraaloogjes…verzetten is zinloos!

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Wat is je lievelingsmuseum?

Oef, ik kom eigenlijk te weinig in musea! Centre Pompidou in Parijs heeft ooit wel een waanzinnige indruk op me gemaakt. Maar in Nederland ga ik denk ik voor Teylers in Haarlem en de Fundatie in Zwolle. Of telt de Hortus ook mee? Dan de Hortus in Leiden! Of Amsterdam. Of Utrecht.. nee, toch Leiden.

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
En de beste kringloopvondst die je ooit deed?

Jemig, wat is dit voor vraag? Kill your darlings dit! Uhm, ik denk toch de stoelen bij de eettafel. Die zijn vintage én comfortabel. Sinds we die stoelen hebben zitten we veel langer aan tafel, heel gezellig. Nu we een grotere tafel hebben trouwens ook, maar die komt van Marktplaats dus dat telt niet. Oh en het boek ‘The art of Finding Nemo’, met allemaal concept art van Pixar was echt een gouden vondst. € 3,50 en gloednieuw! Maar niets tegen de rest van de kringloopschatten hoor! Ik denk dat inmiddels 70% van ons huis van de kringloop komt. Mag het anders ook een wisseltrofee zijn?

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Ga je binnenkort een avocado plantage beginnen?

Wij dachten meer aan een avocado bos, haha! Het begon met één pit, omdat we wilden kijken of die het zou doen. En dat hebben we daarna met andere pitten ook gedaan. Ik verslind avocado’s, dus dat ging nogal hard. En tot nu toe doen ze het eigenlijk allemaal. Oeps. Geen idee waar we ze gaan laten als ze groter worden, want in ons klimaat groeien ze volgens mij helemaal niet buiten. Misschien maar een kasje bouwen in de tuin? Het duurt overigens echt 7 jaar voor hij vruchten gaat dragen! Toch nog maar even langs de groenteboer voor de avocado’s dus.

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Wat is de grootste misstap die je op interieurgebied maakte?

Ik denk dat Stefan heel hard ja knikt als ik zeg dat de limegroene muur in de woonkamer niet een heel goed idee was. Helemaal niet omdat er een petrolkleurige muur tegenover stond. We woonden hier net en ik was nog in mijn ‘KLEUR!!!’ fase. Ik heb het eerst nog groen geschilderd, maar ben uiteindelijk braaf terug gegaan naar wit. Een stuk beter!

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
En je guilty pleasure (op interieurgebied hè, we proberen hier geen vreemde roddels te ontfutselen)?

Ik denk mijn verzamelwoede. Elke keer met een volle tas terugkomen van de kringloop is natuurlijk niet heel slim in een steeds voller wordend huis. Onze zolder is een soort mytische plek inmiddels, waarover iedereen wel eens gehoord heeft. Het is één grote berg van servies, kleding, boeken, vazen en dozen met weet ik veel wat. Je mag er in ieder geval zeker geen foto’s maken!

Oh en ik hou niet van schoonmaken. Het kan zomaar zijn dat je een stofnest door het huis ziet waaien, net als in een western film. De vieze afwas netjes opstapelen, dat kan ik wel heel goed. Dan lijkt het in ieder geval nog behoorlijk opgeruimd.

BInnenkijken Inspire Styling - Oh Marie!
Waar kunnen we meer over jou lezen en je werk bekijken?

Nou, hier op Oh Marie! Maar ook op Inspire Styling, waar je mijn portfolio en blog kunt bekijken. Voor meer plantjes en bloemen kun je me volgen op Instagram. Voor inspiratie voor je eigen huis zou ik vooral even mijn Pinterest account bekijken, daar ben je wel een weekje zoet mee (ik zwijg verder wijselijk over verzamelwoede ;-)).

“Ja, nog ietsje meer naar links!”

Le Diorama voor Oh Marie!
Menig kind bouwde tafereeltjes. Met Transformers, Barbies, Play Mobil, Lego of My Little Ponies. Hoe heerlijk was het gevoel heer en meester te zijn van je zelfgebouwde mini-maatschappij. Om Barbie met een Teenage Ninja Turtle te laten trouwen. Om Lego poppetjes te laten werken in een manege met My Little Pony-paardjes. Gewoon omdat het kón.

Nu je opgegroeid bent, is de kerststal waarschijnlijk het enige tafereel dat je nog bouwt. Ben je in het echt met een Ninja Turtle getrouwd. En blijken er niet eens Transformers in The Sims te zitten.

Voor ieder thema van Oh Marie! bouwt Martine van Omstebeurt één van haar waarachtig prachtige mini-taferelen voor ons. Om je aan te vergapen. Of om je weer even dat kind van toen te voelen, die zo graag taferelen bouwde. Weet je nog hoe het voelde, dat álles mogelijk leek? Dat de wereld nog een magische plek was? Misschien wel een goede gedachte, zo op de maandagmorgen. Want waarom zou je dat gevoel moeten kwijtraken als je volwassen wordt?

En zo kan het dat een giraf, aapje en wasbeer hun eigen natuurhistorisch museum samenstellen (en vullen!).

“Ja, nog íetsje meer naar links!”

Bekijk hier de vorige edities van Martine’s diorama’s:
Tribe
De Kleine Prins
Club Tropicana

Bloemen vereeuwigd zonder sterk water

DIY bloemenkopie - Oh Marie!
Toen wij over het natural history thema brainstormden, vatte ik het idee op om een zelfmaker te maken met bloemen op sterk water.

Helaas blijkt dat minder gemakkelijk te zijn dan gedacht. Om een lang verhaal kort te maken: ik weet nu meer dan me lief is over het conserveren van voorheen levende organismen en het idee van bloemen op sterk water heb ik aan de kant geschoven. Omdat je met alle benodigde chemicaliën ook met gemak per ongeluk een Croftybom bouwt. Of je schuur in de fik vliegt. Tenminste, in mijn geval is dat niet ondenkbaar. (Ik moest ook meteen aan dit item uit het geniale programma Brainiac denken. (Will it fizz or will it bang?)

Vraag me niet hoe mijn brein deze omweg maakte, maar uiteindelijk kwam ik op het idee om bloemen onder mijn scanner te leggen en eens te kijken hoe dat uitpakte.

Verrassend goed, zo blijkt.

Het resultaat is een beetje spookachtig. Maar dat zijn bloemen op sterk water ook. Dat was vast het bruggetje dat mijn hersens gemaakt hebben.

Je maakt een print zoals deze vrij gemakkelijk. Als je er geen gat in ziet, mag je het bestand dat ik maakte ook gewoon hier downloaden (Waarmee het de kortste zelfmaker ooit wordt!).

Zo maak je je eigen bloemenkopie:

Ik nam voor mijn scan bloemen die aan het verwelken waren. Als bloemen aan het verwelken zijn gaan hun kopjes een beetje hangen, wat perfect is voor dit projectje. Je zet ze immers van 3D naar 2D om in je scanner. Verwelkte bloemen krijgen daarbij ook van die prachtige vouwen in hun blad. Het resultaat mag een beetje rommelig zijn. Rangschik de bloemen voorzichtig op de scanner of het kopieerapparaat bij de supermarkt. (Ikzelf voorzag problemen met de bedrijfsleiding als ik daar bloemen tussen ging staan proppen, maar als je graag on the edge leeft moet je het zeker doen. Je houdt er allicht een goede anekdote aan over. Deel die dan ook zeker met ons!)

DIY bloemenkopie - Oh Marie!
Door de bloemen te scannen of kopiëren krijg je een geweldig vervreemdend effect omdat alles wat direct op de glasplaat ligt heel duidelijk zichtbaar wordt en alles wat er verder vanaf ligt wazig. (Het spreekt voor zich dat de klep van de scanner niet helemaal dicht kan, anders krijg je dit effect niet.) Het lijkt bijna alsof de bloemen in een blok ijs zitten, rondzweven, of in plastic verpakt zijn.

Toen ik tevreden was over de compositie bewerkte ik de scan in een fotobewerkingsprogramma (Lightroom, maar het kan ook in andere programma’s). Ik zette hem om in zwart-wit, gaf hem hoog contrast, maakte de witting minder wit en de zwarting donkerder. Op die manier blijven alleen de hele lichte details zichtbaar. De witte spikkels op de foto is stuifmeel dat op de glasplaat lag.

Bloemen vereeuwigd zonder sterk water. Ik zie een gat in de markt. Wat te denken van een scan van je bruidsboeket? Alhoewel… gezien het spookachtige eindresultaat wil alleen Wednesday Addams die aan de muur hebben, schat ik zo in.

Afgestofte stillevens uit de Gouden Eeuw

Oh Marie - Natural History - photo by Melissa Milis
Zoals de stillevens uit de Gouden Eeuw, zo is ons eerbetoon aan bloemen. Een overdadige verzameling van kleuren en vormen. Van exotische, Zuid-Afrikaanse bloemen tot vrolijke bermbloemen die om de hoek zijn geplukt. We brachten ze naar een plek die vol is van nieuw leven om onze – afgestofte – versie van een oud schilderij te maken.

Een oude fabriek waar ooit tandpasta werd gemaakt klinkt niet als een hele poëtische locatie. Toch was de Prodentfabriek de plek waar op een magische manier de Gouden Eeuw weer eventjes tot leven kwam. Met Melissa Milis als lichtkunstenaar en Bertina als ware Mona Lisa (inclusief geheimzinnige uitstraling :)) vormden we, naar onze bescheiden mening, een Gouden Team.

Het resultaat? Een parel van een shoot, met foto’s die we het liefst als behang in ons huis zouden willen hangen!

“Everything you can imagine is real” – Pablo Picasso

Oh Marie - Natural History - photo by Melissa MilisOh Marie - Natural History - photo by Melissa Milis
Oh Marie - Natural History - photo by Melissa Milis
Oh Marie - Natural History - photo by Melissa MilisOh Marie - Natural History - photo by Melissa Milis
Oh Marie - Natural History - photo by Melissa MilisOh Marie - Natural History - photo by Melissa MilisOh Marie - Natural History - photo by Melissa MilisOh Marie - Natural History - photo by Melissa Milis
Oh Marie - Natural History - photo by Melissa Milis
Oh Marie - Natural History - photo by Melissa Milis
Oh Marie - Natural History - photo by Melissa Milis
Oh Marie - Natural History - photo by Melissa MilisOh Marie - Natural History - photo by Melissa MilisOh Marie - Natural History - photo by Melissa MilisOh Marie - Natural History - photo by Melissa Milis
Oh Marie - Natural History - photo by Melissa Milis
Oh Marie - Natural History - photo by Melissa MilisOh Marie - Natural History - photo by Melissa Milis
Oh Marie - Natural History - photo by Melissa Milis
Oh Marie - Natural History - photo by Melissa Milis
Fotografie: Melissa Milis
Model: Bertina Bartlett
Locatie: De Nieuwe Stad, Amersfoort
Styling: Anne van Midden & Marlous Snijder

Een natuurhistorisch museum in een land voor gevorderden

zoological museum st petersburg russia - Oh Marie!
Ergens in 2010 bevond ik mij in een van de bizarste musea die ik tot dat moment in mijn leven bezocht had.

Nu is het misschien ook niet meteen het beste idee om je allereerste bezoek aan een natuurhistorisch museum in Sint-Petersburg, Rusland te laten plaatsvinden. Rusland is immers al niet echt een land voor beginners, zullen we maar zeggen. De cultuurshock die ik er doormaakte heeft waarschijnlijk extra bijgedragen aan mijn gevoel destijds.

Een natuurhistorisch museum heeft altijd iets triests, lugubers en fascinerends, want volgepakt met dode dieren met glazen oogjes. Maar het natuurhistorisch museum in Rusland had nog iets extra bizars.

Het stond er namelijk net zo bij als het gemiddelde opgezette dier dat je bij de kringloop aantreft: stoffig en behoorlijk gehavend.

Het was daarbij opvallend warm, binnen. Niet echt een gewenst klimaat voor een museum. Überhaupt niet, maar zeker niet als het volstaat met voormalig levende organismen. Ze hadden er geen airco, maar ARKO. Alle Ramen Konden Open. En de gordijnen konden dicht. Een zeer milieuvriendelijke (dat zeker!) doch zeer ineffectieve vorm van klimaatbeheersing voor een museum.

De diorama’s opgebouwd uit hele groepen dieren waren misschien nog wel het meest luguber. Want iets zei me dat men heus niet had zitten wachten tot er tien oude pinguïns een vredige dood gestorven waren om ze op te zetten en in het museum te plaatsen.

De gigantische diorama’s in het Museum of Natural History in New York zijn van hetzelfde sop overgoten, trouwens. Alleen wekte dat museum nog de indruk dat het bijgehouden werd. Er was om te beginnen bijvoorbeeld al gezorgd voor airconditioning. (Al zegt dat niks, want in Amerika heeft zelfs een hondenhok airco.)

Ik begrijp het allemaal wel hoor. Die museums vervullen immers een belangrijke functie bij het doorgronden van de wereld om ons heen. Het archiveren van soorten geeft ons de mogelijkheid ze te onderzoeken, maar boven alles ook om ze te behouden. Alleen, als al die duizenden dieren en planten daar dan opgesteld staan in je museum, zorg er dan alsjeblieft een beetje voor. Zodat hun dood in ieder geval niet voor niks was.

zoological museum st petersburg russia - Oh Marie!
Aan de andere kant: 1.000 van deze museums kunnen blijkbaar nog steeds niet voorkomen dat er mensen afreizen naar Afrika om wilde dieren af te knallen. Of, dichter bij huis, dat supermarkten kiloknallers in hun schappen hebben liggen. En mensen ze nog kopen ook.

Maar laat ik stoppen voordat deze editorial teveel op een politiek pamflet gaat lijken. Jij als Oh Marie! lezer bent natuurlijk allang doordrongen van al deze feiten. Waarschijnlijk ben je zelfs flexitariër, vegetariër of zelfs veganist. En lees je dit met de kat op schoot of de hond aan je voeten terwijl je net op je smartphone je maandelijkse donatie aan een dierenrechtenorganisatie overgemaakt hebt. Of weer bijna moest huilen om die zielige ezeltjes uit de Donkey Sanctuary reclame.

De komende weken leiden we je rond in onze eigen zorgvuldig samengestelde natuurhistorische verzameling. Stofvrij (al zou ik best weer eens een stofdoek over mijn PC kunnen halen) en diervriendelijk. Je hoeft er namelijk de bank niet voor af, laat staan er voor naar een moeilijk land af te reizen. Reken maar dat de kat en hond dat ook enorm gaan waarderen.