Berichten

Little Pantoufle

Little Pantoufle

In de kast waar wij de schoenen bewaren trof ik pas een ineens één losse pantoffel aan. Of ze van een linker- of rechtervoet is, van welke maat en of er nog een tweede exemplaar is, zal waarschijnlijk voor altijd onduidelijk blijven.

In the cupboard where we keep our shoes I stumbled upon little pantoufle here. Whether she fits a left or right foot, what size she is or where the other one has gone will probably remain unknown forever.

Yeti suits and a fun poster

Jessica Nielsen voor PSIkhouvanjou
Terwijl ik Molly probeerde te fotograferen terwijl ze heel snoepig door de spijlen van het traphek naar me zat te loeren (het werd een soort kiekeboe spel, want iedere keer als ik mijn camera op haar richtte, verdween ze weer), bedacht ik me dat ik nog een foto wilde maken van de Jessica Nielsen poster die ik won via 101 Woonideeën in samenwerking met PSikhouvanjou. Ik ben een mazzelpik! Alsnog veel dank daarvoor lieve dames, onder het motto beter laat dan nooit! Voor wat betreft de andere foto: misschien moet ik toch overwegen om een wit camouflagepak met trappatroon aan te schaffen..de foto lukte (letterlijk) maar half. Nu ik erover denk: een yeti-pak zou het in dat geval wellicht ook goed doen (wit en pluizig, ik ga zo door voor iets Molly-achtigs…)

While Molly and I played peek-a-boo in the staircase (I point my camera and she disappears to the attic), I remembered I still wanted to take a pic of the Jessica Nielsen poster I won with a give-away of 101 Woonideeën and PSikhouvanjou. I’m one lucky basterd, thanks so much dear ladies, better late than never, huh? About that other picture: I’m seriously considering making myself a white camouflage suit with stair pattern, or maybe a yeti suit will do the trick too. With a big white and furry coat I would certainly look like some kind of Molly species, wouldn’t I?

A Molly on the Attic

Images of a lazy Sunday

Lazy Sunday
Lazy Sunday
Lazy Sunday

Yaaawn..

Yawnnn

In een ander leven zou ik dieren-fotograaf zijn. Of niet, want ik ben niet bepaald een geduldig persoon. Gelukkig wordt Molly altijd onrustig als ik mijn camera op haar richt, dus een fotogenieke actie is nooit ver weg. Ik legde nét op tijd haar gaap en haar snoezige roze tongetje vast. Hebbes!

In another life I would be an animal photographer. Or maybe not, ‘cause I’m not what you would call a patient person. Lucky for me, Molly gets a bit nervous when I point my big black camera at her, so I don’t need to wait long to get some action when picturing her. I was just in time to capture this big yawn, that shows her cute pink tongue. Gotcha!