Berichten

The introvert city


Helsinki, een in zichzelf gekeerde stad. Het was er nog volop winter. De perfecte omstandigheden om weer eens een rolletje vol te schieten op mijn analoge Minolta Dynax 500si Super. Die analoge camera met kunststof behuizing, super aanstellerige naam, die soms weigert scherp te stellen. Die camera waar ik een gewapende vrede mee sloot. We zijn tot elkaar veroordeeld tot de Canon van mijn vader weer gerepareerd is. We akkeren dapper voort, samen. Zoals laatst dus in Helsinki. Gelukkig is hij in donkere, besneeuwde, verstilde steden op zijn best. 


Photos of an introverted city.
My Minolta Dynax 500si Super doesn’t always perform the way I want it to, but one way or another, it’s the perfect analog camera to capture a stilled, cold and gloomy city like Helsinki.







Meer analoge foto’s zien? Ik zette mijn favorieten op een rijtje:
Want to see more? You find a couple of my favourite analog photography posts here:
Het allereerst rolletje dat ik met de Canon maakte
Amerika vastgelegd met mijn Holga
Zomerfoto’s van Denemarken en Zweden
Spookpretpark
Een beetje pathetisch
Winterblues – analoog Kopenhagen
Double exposure fest

Double exposure fest

Analoge foto's - Oh Marie!
Ze zijn zwaarmoedig als een Scandinavische tv-serie geworden, de analoge foto’s die ik tijdens onze vakantie maakte. Nu klopt dat wel een beetje, want na het kleine fiasco van mijn volgeschoten rolletje in Frankrijk, maakte ik tijdens onze vakantie in Denemarken en Zweden vooral foto’s op (zwaar) bewolkte dagen.

Analoge foto's - Oh Marie!
Ik was bijna vergeten dat er op deze Minolta een geweldige functie zit: die voor het maken van double exposures. Je kan er geweldige dingen mee doen, wat analoog fotograferen nog weer een beetje extra spannend maakt omdat je geen idee hebt hoe die twee foto’s over elkaar gaan uitpakken. (Óf ze gaan uitpakken, want met analoog fotograferen weet je dat nooit zeker. Precies de reden waarom ik op de Minolta ben overgestapt.)

Analoge foto's - Oh Marie!
Voor het maken van double exposures is het slim om eerst een donkere foto en daar overheen een lichte foto te maken. Dit effect bereik je door eerst tegen het licht in of schaduwen te fotograferen (zoals hieronder de foto van ons konijn Gerrit met de schaduw van het hekwerk). Daaroverheen maak je vervolgens een ‘normaal’ belichte foto. Je kan trouwens ook double exposures maken in Photoshop, zie hier de tutorial.

Analoge foto's - Oh Marie!
Analoge foto's - Oh Marie!
Analoge foto's - Oh Marie!
De foto’s hieronder maakte ik in Sölvesborg, Zweden. Een heel pittoresk plaatsje waar iemand op het geniale idee kwam om er een of andere lelijke….(tja, wat ís het eigenlijk? Een graansilo?) toren neer te zetten. En dan die kermis ervoor. En die donkere wolken erboven, als kers op de taart. Dit zijn het soort foto’s waar ik heel erg gelukkig van word. Helemaal omdat die mensen rechts in beeld dezelfde kleur jas aan hebben als het rode zeil links in beeld. En dat de blauwe paraplu van de man rechts de blauwe kleuren in de kermis ‘spiegelt’. Onnodig te zeggen dat dit mijn meest favoriete foto is.

Analoge foto's - Oh Marie!Analoge foto's - Oh Marie!
Analoge foto's - Oh Marie!Analoge foto's - Oh Marie!
Deze Minolta lijkt in iedere foto een soort weemoedigheid bloot te leggen. Hoe vrolijk het onderwerp dat ik fotografeer (zoals de gekleurde Zweedse huizen bovenaan) ook is. Het lijkt wel een soort ‘Festen‘, die Deense film over een op het eerste gezicht vrolijk onderwerp, maar waar schijn meer dan bedriegt.

Nooit gedacht dat zoveel somberheid me zo blij maken kon.

New analogue photos I shot on our holiday in Denmark and Sweden. Experimented with its double exposure function, which turned out pretty cool! The photos all turned out a bit gloomy, even the ones of the happy coloured Swedish homes. In each photo, this camera seems to reveal some kind of darkness that lies beneath the surface. The perfect kind of feel in photos I shot in a country where movies like ‘Festen’ are made.

Analoge foto's - Oh Marie!Analoge foto's - Oh Marie!
Meer analoge foto’s zien? Ik zette mijn favorieten op een rijtje:
Wanna see more?
Het allereerst rolletje dat ik met de Canon maakte
Amerika vastgelegd met mijn Holga
Zomerfoto’s van Denemarken en Zweden
Spookpretpark
Een beetje pathetisch
Winterblues – analoog Kopenhagen
Analoog Frankrijk

Bewaren

Bewaren

Analoog Frankrijk, gemaakt met het lelijke hondje onder de camera’s

Analoog - Oh Marie!
Mijn vakantie in Frankrijk blijkt een bron van inspiratie. Ik vond er niet alleen een sprookjestheepot, maar ik schoot er ook bijna twee rolletjes vol met mijn analoge Minolta Dynax 500si Super, de camera die ik tegen wil en dank heb omhelst als mijn nieuwe analoge reisgenoot.

De oude Canon Tlb van mijn vader bleek te onbetrouwbaar geworden (en mijn frustratietolerantie te laag) om er nog analoog mee te fotograferen en, nou ja…hoe ik met dit kunststof jaren ’90 geval ben geëindigd moet je hier allemaal maar even lezen. Mijn Minolta is een beetje zoals een lelijk hondje: hij ziet er niet uit, maar toch ga je uiteindelijk veel van hem houden.

Analoog - Oh Marie!
Maar, Frankrijk dus. Het was er prachtig weer en dat is op zich geweldig voor analoge foto’s, maar ook weer niet. Foto’s worden bij fel, hoog zonlicht snel te vlak naar mijn smaak en eigenlijk had ik meer aan de randen van de dag willen fotograferen, als het licht zacht is en de schaduwen minder contrastrijk. Maar ja, de randen van de dag worden in Frankrijk meestal gebruikt voor het eten van amandelcroissants of kaas en wijn, dus dat goede voornemen schoot er bij de eerste dag al in.

Analoog - Oh Marie!
Midden op de dag fotograferen bij mooi weer heeft namelijk een nadeel. De ramen op de bovenste foto lagen bijvoorbeeld in de schaduw en je ziet hoe mooi verstrooit het licht op die foto is. Mooier dan bijvoorbeeld op de foto hier direct boven, of die van de kat onder de auto (wat luguberder klinkt dan het is – scroll met een gerust hart door), iets verderop. Hoewel ik analoog contrast prachtig vind, kan overdaad ook schaden. De hooglichten (uitgebeten, teruggekaatst zonlicht dat veelal op glanzende voorwerpen zichtbaar is) in genoemde foto’s zijn veel te fel, waardoor er veel details verloren gaan.

Analoog - Oh Marie!
Ik weet wel dat dat hele niet-te-controleren-aspect nu juist de charme is van analoge fotografie. Maar zoals ik in mijn digitale fotografie ook altijd een soort van ontwikkeling wil doormaken, wil ik dat in analoge fotografie ook. Maar nu ik een heel nieuw toestel gebruik, merk ik dat ik echt weer aan zijn werking en beperkingen wennen moet. Maar goed, misschien ben ik wel gewoon een kniesoor, nu. En zó erg kan het ook niet zijn, want dan had ik deze post niet gemaakt.

Nou dan. Wat zeur je dan! Zucht. Vrouwen.

Analoog - Oh Marie!
Frankrijk is namelijk wel een ontzettend dankbaar fotografie-object. Een beetje verlaten, een beetje versleten en met een heleboel plekken waar de tijd stil is blijven staan. Voor de Fransen zelf is die leegloop van het platteland niet bijzonder leuk natuurlijk, maar voor het maken van analoge foto’s is het fantastisch.

Analoog - Oh Marie!Analoog - Oh Marie!
Mijn Minolta en ik gaan gewoon weer dapper met elkaar door. Ik bedoel, in Turner en Hooch is het uiteindelijk ook goed gekomen tussen de hoofdrolspeler en die onmogelijke, lelijke hond, dus ik heb goede hoop dat het ook tussen ons vanaf nu weer bergopwaarts gaat. (Als Minolta nog met me verder wil trouwens, nadat hij nu al tig keer voor lelijke hond is uitgemaakt…)

Analoog - Oh Marie!Analoog - Oh Marie!
Meer analoge foto’s zien? Ik zette mijn favorieten op een rijtje:
Het allereerst rolletje dat ik met de Canon maakte
Amerika vastgelegd met mijn Holga
Zomerfoto’s van Denemarken en Zweden
Spookpretpark
Een beetje pathetisch
Winterblues – analoog Kopenhagen

Winterblues – analoog Kopenhagen

Winterblues - analoog Kopenhagen - Oh Marie!
In de week voor kerst maakte ik een heleboel foto’s met mijn oude analoge Canon Tlb. Ik maakte zelfs een lijstje van de foto’s die ik nam, zodat ik me alvast kon verheugen op het resultaat.

Helaas bleek de Canon hier anders over te denken. De film bleek niet goed doorgespoeld te zijn, waardoor 24 foto’s op 3 beeldjes terecht kwamen. 8 dubbele exposures. Dat klinkt beter dan het is.

Ik was er echt een beetje kapot van.

Helemaal toen ik dat lijstje met gemaakte foto’s weer terugvond op mijn telefoon. Vooral de gedachte aan de foto die ik maakte tijdens het gouden uur van mijn Lief, met onze dochter en een wit paardje met een rood hoofdstelletje doet me een beetje pijn. Ik weet het: het is het risico van het vak. Analoge foto’s kunnen altijd mislukken. Maar als zelfs een afgebroken film nog gered kan worden, vergeet je dat soms even.

Winterblues - analoog Kopenhagen - Oh Marie!
Samen met mijn vader keek ik de oude Canon Tlb na. Hij is namelijk van mijn vader, daarom is die camera zo belangrijk voor me. De rol waar de film op opgerold wordt, draait echter niet altijd meer mee. Waardoor je een grotere kans hebt op double exposures, of twee halve foto’s op één beeldje (zoals hier). Dat is heel gaaf, maar dat maakt het toestel ook heel erg onbetrouwbaar. De camera moet dus naar de poppendokter. Want wegdoen is voor mij geen optie. Maar zie maar eens een expert op het gebied van oude camera’s te vinden.

Winterblues - analoog Kopenhagen - Oh Marie!
Mijn vader kwam, praktisch als hij is, met een alternatief. Terwijl hij mij een oude Curverbox overhandigde zei hij: “Ik heb hier iets wat veel leuker is!”. Ik opende de doos. Erin zat een Minolta. Een Minolta Dynax 500si Super om precies te zijn. Van kunststof. Uit de jaren ’90. Ik moest even slikken. Die Minolta haalt het qua uitstraling natuurlijk in de verste verte niet bij die Canon. Maar hij is analoog. En er kan bij het laden van de film niet veel verkeerd gaan, want hij geeft het netjes aan als de film goed geladen is. Om het geheel af te toppen, blijkt er ook nog een double-exposure functie op te zitten. Deze Minolta is, kortom, een soort Molly (onze kat): wat er aan de buitenkant aan schoonheid ontbreekt, compenseert hij ruimschoots met zijn binnenkant. Molly mag dan plat zijn, opdringerig en alles onderniezen, we houden vreselijk veel van haar. Ik besloot dat dat voor de Minolta ook maar moest gaan gelden en nam hem mee tijdens een weekend Kopenhagen.

Winterblues - analoog Kopenhagen - Oh Marie!Winterblues - analoog Kopenhagen - Oh Marie!
Minolta Dynax 500si Super. Die naam is wel een beetje aanstellerig. Streberig misschien eerder. Ik bedoel, het ligt er met zo’n naam wel een beetje dik bovenop dat je fantastisch wil zijn. Alsof je date zichzelf bij een eerste ontmoeting voorstelt met ‘Mr. Loverman’ in plaats van ‘Henk’. Maar zo’n kunststof camera is wél lekker licht. Ik noemde het grote voordeel van het laden van de film al. En als mijn Minolta zin heeft, stelt hij ook nog automatisch voor me scherp. Maar alleen als hij zin heeft. Hallo. Daarbij is het resultaat alsnog analoog.

Het voelt alleen alsof ik er minder moeite voor hoef te doen. Het voelt minder ambachtelijk.

Maar toch hè, maar toch…

Winterblues - analoog Kopenhagen - Oh Marie!Winterblues - analoog Kopenhagen - Oh Marie!Winterblues - analoog Kopenhagen - Oh Marie!
De foto’s in deze blogpost maakte ik allemaal in (mistig en besneeuwd) Kopenhagen. Eerlijk? Ik vind ze schitterend. Ik durf dat zowaar over mijn analoge foto’s te zeggen. Mijn Minolta heeft me niet teleurgesteld. Hij is minder cool, maar gaat het uiteindelijk niet om het resultaat? Om het huilend-van-het-lab-vandaan-komen tot een minimum te beperken?

Winterblues - analoog Kopenhagen - Oh Marie!
Winterblues - analoog Kopenhagen - Oh Marie!
Mocht je het je afvragen: ik heb het lijstje van de foto’s van het mislukte rolletje niet weggegooid. Ze zijn nu een geheugensteuntje bij herinneringen die wel opgeslagen liggen, maar dan in mijn hoofd. Het is jammer dat ik het paardje niet kan laten zien, aan de andere kant: die herinnering is vooral voor mij persoonlijk belangrijk. In mijn hoofd is hij alleen maar mooier geworden. Hij was vast tegengevallen, als hij wél ontwikkeld had kunnen worden. Je begrijpt, het heeft wel even geduurd voor ik er zo over kon denken. Maar het is gelukt.

Wat nu nog rest is één prangende vraag: met hoeveel alternatieven zou mijn vader nog kunnen komen als deze camera ook overlijdt? Ik hoop dat het antwoord daarop nog heel lang uitblijft.

Winterblues - analoog Kopenhagen - Oh Marie!
Meer analoge foto’s zien? Ik zette mijn favorieten op een rijtje:
Het allereerst rolletje dat ik met de Canon maakte
Amerika vastgelegd met mijn Holga
Zomerfoto’s van Denemarken en Zweden
Spookpretpark
Een beetje pathetisch