Berichten

Restaurant Van Aken – maatschappelijk verantwoord in een prachtige jas

Restaurant Van Aken - Oh Marie!
Jaren geleden ontmoette ik een ontzettend knappe vrouw. Dat was nog niet alles, ze was ook nog eens ontzettend aardig en grappig. Vooringenomen als ik was, verwachtte ik dat natuurlijk niet. Er moest wel een onprettig karakter achter die prachtige façade schuilen. Niets was minder waar. Deze vriendin (want dat is ze inmiddels) stond zowel vooraan toen de schoonheid én de leuke persoonlijkheden werden uitgedeeld. Ze is – en vergeef me de volgende afschuwelijk platte uitspraak die rechtstreeks uit een ‘meer voor mannenzender’ had kunnen lopen – mooi en lekker.

Beetje vreemde intro? Ik ga het uitleggen. Als je restaurant Van Aken in Den Bosch hebt bezocht, wordt het bruggetje duidelijker. Hoop ik. Het restaurant is namelijk niet alleen prachtig vormgegeven (want roze – maar daar kom je er niet alleen mee, waarover verderop meer), het eten is er ook ontzettend lekker. En om het geheel nog eens extra af te toppen: het restaurant is gevestigd in het Werkwarenhuis van Social label, een plek waar kwetsbare groepen door samenwerking met ontwerpers een podium geboden krijgen voor hun talent. Naast eten en drinken bij Van Aken zijn er Social label producten te koop en worden er diverse culturele events georganiseerd.

Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!
Restaurant Van Aken is zeker geen uit de kluiten gewassen zoetige meisjeskamer (tenzij je de meisjeskamer uit Bunschoten mee zou tellen – voor de Escape Room fans onder ons). Het is een inspirerende plek, gevestigd met haar blik op de toekomst. Wie dacht dat een plek met een dergelijke achtergrond alleen maar kan bestaan uit formica tafels, automatenkoffie, kleffe broodjes en geitenwollensokkentypes, moet snel eens naar Den Bosch afreizen en zien hoe het ook kan.

Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!
Je vraagt je af waarom niemand eerder op het idee is gekomen om een restaurant in roze onder te dompelen. En dan nog wel roze gecombineerd met industriële elementen, houten banken en klimrekken langs de wanden. De ruimte, een voormalige werkplaats, leent zich prima voor dergelijke grote gebaren, koren op de molen van Studio Boot die de ruimte vormgaf en inrichtte met de designcollectie van Social label. Grote gebaren met humor, wat weer koren op míjn molen is. Zo wordt de Vitello Tonnato op het menu toegelicht met ‘waterkers, kappertjes, pesto en nog iets’ en staat er op de papieren tasjes bij de werkplaatswinkel ‘winkeldief’.

Maar ach, het voelt nu alsof ik een goede grap aan het uitleggen ben. Of uit moet leggen hoe lekker de appeltaart van mijn moeder is. Of hoe gaaf het oplossen van een Escape Room is. Deze locatie aan de Tramkade moet je, met andere woorden, ervaren, zien en proeven. Dát is de moraal van mijn verhaal.

Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!Restaurant Van Aken - Oh Marie!

Soep als een wolk met een gouden randje

Als doorgewinterde (en op muziekgebied volstrekt in het duister rondtastende) randstedelijke kantoornomade ben ik fan van ‘Coffeehouse’ – niet van de feitelijke plek waar je terecht kan voor een double latte caramel, maar van de Spotify playlist-variant ervan. Heerlijke witte ruis vind ik het, die een isolerend wolkje rond mij optrekt waardoor ik doof (en vreemd genoeg ook blind) word voor het anders zeer hinderlijke geluid van mekkerende kinderen (thuis), de vorsende blikken van al te vaak langslopende serveersters (in het café) en het gebakvis van studerende tieners (in de bieb).

Tekst – Diana van Ewijk
Fotografie/styling – Marlous Snijder

Soep als een wolk met een gouden randje - Oh Marie!
Zo komt het dus dat ik dag in dag uit met dopjes in mijn oren zit en luister naar liedjes van mij verder totaal vreemden met namen als Ruth B, Leo Stannard en de gezusters Söderberg – twee Zweedse meiden die samen het bandje First Aid Kit vormen en het ongekend aanhoudend in je hoofd rondzingende liedje ‘Silver Lining’ ten gehore brengen.

Om de één of andere reden blijft dat liedje behoorlijk hangen. Want, zo luidt mijn motto: wolken met gouden randjes – daar kun je er nooit genoeg van hebben. Toegegeven, sinds ik het roer radicaal omgooide is mijn lucht bijna altijd blauw, maar toch… er zijn van die dagen dat de oude vertrouwde innerlijke stresskip haar kaalgeplukte kopje opsteekt.

Op dat soort dagen laat ik mijn laptop in de steek en duik ik de keuken in om soep te maken.

Want echt, niets werkt zo ontspannend als eindeloos in een pan met soep roeren, proeven, roeren, onderwijl mompelend: “Zo, nu een beetje van dit… en vooruit, een beetje van dat… mmm, misschien nog wat zout, of, eh… chili flakes? … Oh nee, nu is het wel erg pittig… kokosmelk dan…” en dat ad infinitum – of nou ja, tot er een fantastische pan soep op het fornuis staat.

Deze soep is als een wolk met een gouden randje – een randje dat even wat extra moeite kost, maar dat die moeite helemaal waard is. No pain, no gain – en ja, dat geldt ook voor aspergesoep. Dus: nodig je vrienden uit, duik de keuken in en vier het stressloze leven met je eigen Magic Parade-soep!

TIP:
Deze techniek werkt, je verwacht het níet, ook met andere groentes. Door de eidooiers op voorhand te mengen met room zal deze niet stollen en krijg je een mooie, gladde soep met een volle, romige smaak. Probeer ‘m na het aspergeseizoen eens met bloemkool. Of met spinazie. Of met… nou ja, gewoon: jouw favoriete groenten. In het ergste geval mislukt de soep en dineer je met tosti’s!

Soep als een wolk met een gouden randje - Oh Marie!
Magic Parade soep

Ingrediënten:

  • 750 gram witte asperges, vanaf +/- 2 cm onder de kopjes geschild (houd de schillen en kontjes apart, hier ga je zo bouillon van trekken!)
  • 2 witte uien, gesnipperd
  • 2 stelen bleekselderij, in stukjes
  • 2 stelen prei, in stukjes
  • 1,5 liter aspergebouillon (zelfgemaakt met de schillen en de kontjes, of van een blokje)
  • 60 gram roomboter
  • 60 gram bloem
  • zout en peper
  • snufje nootmuskaat
  • 2 dl. room en 2 eierdooiers, samen losgeklopt (van de eiwitten kun je nog een mini-merengue bakken als je wil :-))

Voor de topping:

  • Bieslook, in fijne ringetjes (hoe dunner, hoe beter!)
  • Rode bietjes-confetti (nee, dat kun je niet kant&klaar kopen. Maar je kunt het wel heel eenvoudig zelf maken: snijd een biet in plakjes van 5 mm, en steek uit die plakjes, met behulp van een rietje, mooie confetti-rondjes. C’est simple!)

Bereidingswijze:

  • Snijd de kopjes van de asperges af, en snijdt de rest van de asperges in stukjes. Bewaar de kopjes voor later.
  • Verhit de boter in je soeppan, en sauteer de uitjes met de bleekselderij en prei (geduld is een schone zaak – dit duurt ongeveer 10 minuten!)
  • Voeg de asperges en de helft van de (zelfgetrokken asperge-)bouillon toe, breng aan de kook en laat zo’n 20 minuten pruttelen.
  • Blender de soep tot een smeuïg geheel.
  • Smelt  in een andere pan de boter en meng met de bloem tot een gladde pasta.
  • Voeg de aspergekopjes en de helft van de overgebleven helft van de bouillon toe en breng het geheel al roerend aan de kook. Laat zo’n 10 minuten pruttelen en giet dan bij de aspergesoep. Je bent nu bijna klaar…

Finishing touch:

  • Meng in een aparte kom de laatste kwart bouillon door het eidooier/roommengsel en giet dit ook bij de aspergesoep.
  • Laat de aspergesoep nog een paar minuten pruttelen, maar niet meer aan kook komen.
  • Breng op smaak met zout, peper en nootmuskaat en versier met de bieslookringetjes en bietenconfetti. Eetze!

Bloesem, symbool van vergankelijke schoonheid

Bloesem - Oh Marie!
Dat doen die bloesembomen toch goed: in plaats van een heel jaar gehuld te zijn in een wolk van bloemen, bloeien ze slechts korte tijd. De startdatum van hun bloei is ongewis: soms vroeg, soms laat…het is allemaal afhankelijk van de weersomstandigheden. Je wordt ze nooit zat, die tijdelijk in gigantische boeketten veranderde bomen. Eenvoudigweg omdat ze er maar zo kort zijn.

Met verschijnen van de bloesem wordt de belofte ingelost dat de bomen weer groen zullen worden, de zon gaat schijnen en dat die winterdip echt als sneeuw voor de zon gaat smelten. Natuurlijk hebben de bloemen in feite vooral een hele banale functie, maar als je zo naar de wereld gaat kijken, valt er nooit meer iets te dromen. Daarbij: die duizenden hommels en bijen die in die bomen rondzoemen, dragen alleen maar bij aan al het goeds dat bloesem brengt.

We bewaarden wat bloesem voor je, speciaal voor ons thema. Je hoeft er de deur niet voor uit, je hoeft er slechts, voor het extra poëtische gevoel, La Primavera van Vivaldi bij aan te zetten.

Bloesem - Oh Marie!Bloesem - Oh Marie!Bloesem - Oh Marie!Bloesem - Oh Marie!Bloesem - Oh Marie!Bloesem - Oh Marie!Bloesem - Oh Marie!Bloesem - Oh Marie!Bloesem - Oh Marie!Bloesem - Oh Marie!Bloesem - Oh Marie!Bloesem - Oh Marie!Bloesem - Oh Marie!Bloesem - Oh Marie!Bloesem - Oh Marie!

De magie van verlaten oorden – urbexen met Marloes van Antwerpen

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Wat hebben UrbEx (urban exploring of abandonded places) locaties en cavia’s met elkaar gemeen? Helemaal niks, behalve dan dat het onderwerpen zijn die beide een onweerstaanbare aantrekkingskracht op ons hebben. Zo ook op Marloes van Antwerpen. Dat klinkt als iemand waar wij meer over willen weten.

Marloes fotografeert verlaten gebouwen. Dat klinkt gemakkelijker dan het is, want je moet er stalen zenuwen voor hebben. Wij stellen ons zo voor dat Marloes’ moeilijkheidsgraad wat fotograferen betreft door deze liefde ietsje hoger ligt dan de onze. Want na al dat risicovolle urbexen lijkt dat fotograferen van een cavia toch ineens een walk in the park te zijn. Zelfs al wil ze niet blijven zitten of rent ze steeds door je zorgvuldig opgebouwde set, het staat allemaal niet in verhouding met het risico door een oud plafond te zakken of te worden opgepakt of beboet voor het betreden van verboden terrein…

Tekst en foto’s – Marloes van Antwerpen

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Hoi Marloes! Vertel eens kort iets over jezelf?
Mijn naam is Marloes van Antwerpen, ik ben 22 jaar en fotografeer nu een jaar of 5. De afgelopen 3 jaar ben ik wat meer bezig geweest met technieken en het ontwikkelen van mijn eigen stijl. Ik studeer communicatie in Eindhoven en zit alweer in mijn derde leerjaar.

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Is fotografie magisch voor jou? Waarom precies?

Ja, fotografie heeft zeker iets magisch voor mij! Je kunt door de zoeker van je camera een hele nieuwe wereld ontdekken en creëren. Vooral dat laatste vind ik heel gaaf. Ik vind het ontzettend leuk om door middel van fotografie te delen hoe ik de wereld zie, hoe ik naar objecten kijk. Zeker met programma’s als Photoshop kun je ontzettend mooie dingen maken.

Wat is jouw meest favoriete foto?
Oei, dat vind ik lastig. Ik heb denk ik niet echt één favoriete foto, sowieso verschilt dat van week tot week. Momenteel kijk ik erg op naar fotografen als Bella Kotak en Brandon Stanton.

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Hoe ben je in het Urbexen gerold?

Drie jaar geleden ben ik bij een fotoclub begonnen om mijn kennis te vergroten en nog meer bezig te zijn met fotografie. Bij de club zaten een paar mensen die het Urban Exploring vaker deden, ik had er nog nooit van gehoord. Ik was direct verkocht, het leek me prachtig om die verlaten gebouwen vast te leggen. Uiteindelijk hebben we samen een aantal trips gepland.

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Wat trekt je aan die verlaten plekken?

Het is net of de tijd heeft stilgestaan op urbex locaties, zeker in woonhuizen die nog redelijk intact zijn. (Zie foto’s hier direct boven en onder – red.) De sfeer die in de locaties hangt is vaak magisch. Als de locatie nog in een redelijke staat is lijkt het net of de bewoners van het ene op het andere moment zijn vertrokken. Alle spullen, inclusief kleding en foto’s, liggen nog in het huis. Bedden zijn nog opgemaakt en je ziet overal persoonlijke spullen liggen. Best bizar om daarin rond te lopen, je loopt gewoon rond in een huis van een vreemd iemand die waarschijnlijk niet meer leeft. Natuurlijk geeft het ook wel een kick, omdat het gewoonweg niet mag.

Marloeshi Photography - Oh Marie!Marloeshi Photography - Oh Marie!
Het betreden van verlaten plekken is niet zo heel erg gemakkelijk. Ben je weleens achterna gezeten door de politie? (Of een bewaker met een gigantische hond?) Met andere woorden: moet je er stalen zenuwen voor hebben, of valt dat mee?

Nou, ik heb wel het een en ander meegemaakt. Helaas kan ik daar niet al te uitgebreid over vertellen, omdat mijn moeder dit blogbericht waarschijnlijk ook zal lezen. Als ik ooit nog wil gaan urbexen (of überhaupt het huis wil verlaten) dan kan ik dat beter maar voor me houden, haha! Ik kan je wel vertellen dat je wel stalen zenuwen moet hebben, het is echt heel spannend op zo’n locatie. Zeker als je weet dat er vaker mensen weggestuurd of zelfs gearresteerd zijn. Maar, als je wordt ‘’betrapt’’ dan is het belangrijk om gewoon mee te werken. Vaak is er dan niks aan de hand en word je gewoon weggestuurd. Maar je moet er wel rekening meer houden dat je een fikse boete kan betalen. Politie of bewakers zijn niet de enige personen waar je je zorgen om moet maken. Je moet ook nadenken over mensen die er rond kunnen dwalen, zoals junks en koperdieven. Vaak zijn omwonenden ook erg alert. Daarom moet je nóóit alleen gaan. Je weet niet wie je tegenkomt of in welke staat de locatie verkeert.

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Wat is de mooiste verlaten plek die je ooit bezocht/welke maakte de meeste indruk op je?
De plaats die de meeste indruk heeft gemaakt is een half uitgebrande locatie. Die sfeer daar was zo eng en gewoon…bah! Ik wilde daar ook zo snel mogelijk weg. (Zie foto hieronder – red.) Ik ben ook in een gevangenis geweest. Ook heel indrukwekkend om daar te zijn. Zeker als je gaat bedenken dat wij (de groep) inbreken in de gevangenis terwijl de mensen daar juist alleen maar wilden ontsnappen. En de mooiste twee zijn denk ik toch wel een verlaten kasteel en een sprookjesachtig huis.

Marloeshi Photography - Oh Marie!Marloeshi Photography - Oh Marie!Marloeshi Photography - Oh Marie!Marloeshi Photography - Oh Marie!
Staat er nog een Urbex locatie op je verlanglijstje?
Ja, er is een locatie in Duitsland die ik nog graag wil bezoeken. Dat is alle informatie die je krijgt, haha!

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Wat hebben cavia’s en abandoned places met elkaar te maken?
Eigenlijk niet zo heel erg veel, haha. Het is ook niet zo dat ik die twee dingen kan combineren. Ja, misschien met Photoshop. Maar dat is een beetje een vreemde combinatie.

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Wil je iets vertellen over Mieps?
Mieps is mijn schattige cavia, ze is alweer 3 jaar oud. Toen ik haar in de winkel zag was ik direct verkocht. Ik had nog nooit een grijs met witte cavia gezien! Vorig jaar ben ik een Instagram account voor haar begonnen om zo haar leven met anderen te delen. Ik laat haar de meest rare avonturen beleven. Denk aan Mieps in een luchtballon, of Mieps op een wolk. Dit is allemaal mogelijk dankzij Photoshop!

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Wat is je favoriete sprookje en waarom?
Beauty and the Beast is denk ik mijn favoriet. Het verhaal, de muziek, alles klopt in die film. Het verhaal is zo magisch en de karakters zijn prachtig uitgewerkt. Vroeger was De Kleine Zeemeermin mijn favoriete sprookje. Ik heb laatst de serie Once Upon a Time als een verslaafde in een paar weken erdoorheen gejast, daar komen de sprookjes nog meer tot leven. Echt een aanrader!

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Wat wil je verder nog aan ons kwijt en waar kunnen we meer over jou lezen/je werk zien?
Je kunt meer van mijn werk zien op www.marloeshi.com of op mijn Facebookpagina. Mieps heeft ook haar eigen website en haar eigen Instagramaccount. En mocht je interesse hebben in Urbex filmpjes dan kun je op mijn YouTube channel terecht!

Konijnen in roze jurken en reusachtige ijsjes

oh marie - magic parade
Men neme een locatie die op het laatste moment niet beschikbaar is, een fotograaf die door ziekte helaas moet afzeggen en een weersvoorspelling waar je spontaan een winterdip van zou krijgen. En voilà: een shoot die in rook opgaat! Wat volgde was een shoot met een improvisatielevel waar de gemiddelde ‘Lama’ jaloers op kan zijn. Samen met mijn kersverse styling assistente slash model-voor-één-dag Tonke, schitterende vintage jurkjes van Stijlloods, roze rookbommen (over rook gesproken!) en wat enge konijnenmaskers bestormden we het Henschotermeer. Het resultaat? Deze enigszins vervreemdende shoot met een hoog Magic Parade gehalte. 

Want hoe vaak zie je nou een elf-achtig bloemenmeisje in het bos verdwijnen? Of een konijn in een roze jurk op het strand? Om nog maar te zwijgen over de larger than life ijsjes en drijvende zeepbellen. Dwaal mee en laat je verwonderen!

oh marie - magic paradeoh marie - magic parade17oh marie - magic parade11oh marie - magic parade30oh marie - magic parade18oh marie - magic parade20oh marie - magic parade19oh marie - magic paradeoh marie - magic parade16oh marie - magic parade12oh marie - magic parade14oh marie - magic parade13oh marie - magic parade2oh marie - magic parade8oh marie - magic parade7oh marie - magic parade4oh marie - magic parade6oh marie - magic parade32oh marie - magic parade26oh marie - magic parade23
Foto’s – Marlous Snijder
Model – Tonke van der Sluijs
Styling – Anne van Midden / Inspire Styling
Vintage jurkjes & metallic schoenen – Stijlloods, Haarlem
Overige kleding & props: privébezit