Berichten

Another man’s come up

Another man's come up - Planet Fur
Dank voor al jullie lieve reacties op mijn vorige post. Het is fijn om te horen dat veel van jullie dat gevoel delen. Misschien dat er ooit een tijd aanbreekt waarin ik mijn dagen slijt met het kammen van gepensioneerde ezeltjes en het eten van krentenbollen en dat ik me over zulke dingen niet meer druk maak. Maar omdat het leven vooralsnog nu eenmaal niet altijd een krentenbol is, is het fijn om dit soort dingen te kunnen delen!

En nu we het toch over krenten hebben: een kringloopbezoek is altijd een krent in de pap. Hier wat recente vondsten. Niets wat beter helpt tegen een plaatselijke depressie!

Some recent thriftfinds that make me very happy!

Another man's come up - Planet Fur

Come to the dark side. We’ve got cookies.

Come to the dark side. We've got cookies - Planet Fur
Poe, dat was een drukke week. 24/7 zorgen voor een ziek kindje omdat je Lief weg is voor zijn werk is behoorlijk intensief, moet ik zeggen. Vooral op de momenten dat je denkt: “Zo, nu ga ik lekker die baby in haar bedje leggen en even met Molly kroelen” en dat de baby vervolgens alles onderkotst. Jou, haarzelf en alles wat binnen een straal van 1 meter rond haar staat. Arme stakker. (En op dat moment ook een beetje arme ik, eerlijk toegegeven. En sorry voor de expliciete details.) Ze voelt zich inmiddels weer een stuk beter en dat is het allerbelangrijkste. Bedankt voor jullie wat-te-doen-bij-verkoudheid-tips!

Ik kon nog wel een piepklein kringloop uitstapje inplannen en ook al was ie kort, hij was goed, omdat ik er dit Darth Vader masker vond. Oo, de lol die ik hiermee ga hebben. Ook al had mijn Lief natuurlijk liever gezien dat ik een Prinses Leia masker had gevonden. Maar hé, mijn haar is te kort om het in vlechten te dragen, dus dat gaat toch niet goed uitpakken. Hij zal het moeten doen met Darth Vader met een hipster knotje. ;)

Pfew, that was a busy week. Taking care of a sick baby while my other baby was away for his work is quite intense, I can tell you that! And just when you think: “Let’s pop that baby in bed and have some quality time with Molly”, she decided to puke over me, herself and everything else that was within her perimeter. Poor little thing (and poor little ma too, I must admit). (Sorry for the explicit details.) She’s finally feeling much better now though and that’s the most important thing.

I did manage to go on a teeny tiny thrift adventure and even though it was short, it was sweet since I found this Darth Vader mask there. Oo the fun I’m gonna have with this thing. My Love probably wished I had thrifted a Princess Leia mask, but since my hair is way too short to wair it in braids, that wasn’t gonna work anyway. He’s going to have to settle for Darth Vader with a hipster knot. ;)

The only deer in the village

The only deer in the village - Planet Fur
The only deer in the village - Planet Fur

Toen het er op begon te lijken dat alle hertenbeeldjes al ‘gekringloopt’ waren en ik de hoop om er zelf een te vinden al bijna had opgegeven, vond ik daar De Ene (Prachtige!) in een Deense kringloop.

When it seemed that all the beautiful deer figurines already had been thrifted by other people and I almost gave up hope to find one myself, I bumped into the Perfect One in a Danish thriftshop.

The only deer in the village - Planet Fur

The Orient Express

The orient express - Planet Fur
The orient express - Planet Fur

Van de cute train naar de Orient Express, ik zal hierna stoppen met flauwe transport gerelateerde metaforen, dat beloof ik.

Een jaar geleden blogde ik over mijn milde Chinoiserie obsessie en over hoe graag ik een replica van een van Tretchikoff’s orientaalse dames zou willen vinden bij de kringloop. Deze week kwam mijn wens uit. Het is dan wel geen echte Tretchikoff, maar deze blauwe Dragon Lady is een alternatief waarvan ik a. nooit dacht iets in dergelijke sfeer te vinden in een Nederlandse kringloop en b. dus echt een hele, hele fijne vondst. Nu mijn werkkamer echter ingenomen is door onze toekomstige Body Snatcher (ze nemen niet alleen je lichaam, maar ook je halve huis in beslag), moet ik een nieuwe plek zoeken voor mijn Chinoiserie. Wat altijd weer een dilemma blijkt omdat daar de onverenigbare principes van verzameldrift en een opgeruimd, niet volgepropt ogend huis verenigd dienen te worden. En eerlijk waar, zeker wat betreft (vintage) prints en schilderijen zou ik alle muren van ons huis kunnen bedekken. Natuurlijk zou ik zó de uitspraak “less is a bore” van mijn interieurheld Jonathan Adler kunnen inzetten om dit dilemma op te lossen. Maar in het geval van ons interieur (en zeker ook omdat ik voor visueel spektakel wel naar het circus ga), ga ik toch voor het meer calvinistische motto “wanneer je alles onderstreept, onderstreep je niets”. Dus tenzij ik nog eens een museum wil beginnen, blijft al dat moois voor een groot deel opgeslagen staan. En kraak ik mijn hersens nog even verder op die goede plek voor mijn geliefde selectie van oriëntaalse muurversieringen.

From the cute train to the Orient Express, I’ll stop using silly transport related metaphors after this post, I promise.

A year ago I wrote a post about my little Chinoiserie obsession and how I really wanted to find a replica of one of Tretchikoff’s oriental ladies. Well, I didn’t find a real Tretchikoff, but I did thrift this beautiful blue Dragon Lady last week. I’m over the moon with her, I never expected to find something like this in a Dutch thriftshop. Since my workroom is turned into nursery I now need to find a new spot to display my oriental collection without making the home look like some kind of museum. I’m always struggling with my love for collecting things and trying to keep our home look clean, especially since I could easily cover all the walls in our home with all the beautiful (vintage) paintings and prints I collected over the years. And even though Jonathan Adler, one of my interior decorating heroes, thinks that “less is a bore” , in the case of our home I tend to go for the more calvinistic motto “when you underline everything, you underline nothing”. So, unless I start a museum, the dilemma of the wall hangings overload will remain unresolved. 

A new highlight in my thrifting career

A new highlight in my thrifting career

Misschien moet ik de immense populariteit van tweedehands (winkelen) de schuld geven, feit is dat mijn scope in de kringloop is veranderd van ‘extreem goedkoop en zeldzaam vintage’ naar ‘extreem goedkoop en grappig spul, leeftijd en mate van zeldzaamheid geen bezwaar zolang het me maar aan het lachen maakt’. Of iets in die sfeer. Het is, kortom, de enige verklaring voor het feit dat ik recent thuiskwam met een keramische olifant met spiegel op zijn buik. Ik hoor je nu denken: “Waarom zou je in hemelsnaam voor zo’n ding vallen?!” Tja… Ik vind hem zo lief kijken. En die spiegel is toch best een vondst. Zo maken ze spiegels niet meer tegenwoordig. Deze olifant valt ook een beetje in de categorie ‘plastic zwanenbloempot‘, ‘Jonathan Adler rip-off‘ en ‘plastic prêt-à-porter speelhuisje‘. Dus welbeschouwd is het dus helemaal niet zo gek dat ie mee mocht! Nog een fijne conclusie: om deze reden blijft het zoeken tussen oude meuk leuk. Je hoeft alleen maar je spelregels aan te passen en je hebt weer net zoveel plezier als je had in de afgelopen jaren!

Maybe I have to blame the immense popularity of second hand shops (and shopping) for it, but since utter fabulous (cheap) vintage finds are hard to find these days, my thrifting scope has moved from ‘utterly rare, cheap and very vintage’ to ‘utterly quirky, cheap finds no matter how common, old or new as long as they make me smile in some kind of way’. Or something like that. It is, in short, the only explanation I have for coming home with a ceramic elephant with a mirror in his belly and be happy about it too. Of course I can hear you think “Why on earth did you fall for this 80s elephant, woman?!” now. Well, I liked his facial expression. And secretly also the fact that there’s a mirror on his tummy. They don’t make ‘em like that anymore these days. This elephant can also be categorised in the series ‘plastic swan planter‘, ‘Jonathan Adler rip-off‘ and ‘plastic prêt-à-porter playing house‘. All of a sudden it isn’t that strange that I took it home! And it’s the reason why I still love to thrift. I just changed my rules and I’m having as much fun with thrifting as a decade ago!