Berichten

Stille wateren, diepe gronden: lisianthus

Lisianthus - Oh Marie!
De lisianthus is een beetje het ongeschoven kindje van het bloemenspectrum. Voor mij valt de bloem althans in de categorie opvulgroen en speelt ze, in tegenstelling tot dahlia’s of pioenen, meer een figurantenrol in een boeket. Lisianthus lijkt op een roos, maar is het niet. En die lange, slungelige vorm werkt ook niet echt mee. Kortom, lisianthus is niet bepaald het populairste meisje van de klas. Het is gewoon geen kaakzakkend spannende of mooie bloem. ..Vind ik.. 

Lisianthus - Oh Marie!
Eerlijk gezegd wist ik eerst niet eens hoe ze heette. En echt kiezen deed ik haar nooit in een bloemenwinkel. En daar doe ik haar, zoals zoveel dingen die slachtoffer zijn van mijn ongezouten mening, tekort mee. Want lisianthus is, als er geen andere bloem is om haar bliksem te stelen (oké, dat klinkt echt beter in het Engels) en als je voor een bos in veel verschillende kleuren gaat, echt een mooie bloem. Vooral de bloemen in poederroze vind ik prachtig. En die rommelige blaadjes die iets weg hebben een tulp als hij bijna uitgebloeid is.

Lisianthus - Oh Marie!
Omdat interessante- en oninteressante weetjes de teneur van mijn blogs voor Mooiwatbloemendoen zijn geworden, ging ik op zoek naar achtergrondinformatie over de lisianthus. De bloem was naar verluid zeer populair in Japan, waar ze haar ‘Torukokikyo‘ noemen. Wat een samenstelling is van de woorden Toruko (Turkse muts) en Kikyo (Platycodon). Platycodon ken je wel, dat is dat prachtige ballonplantje met die bloemknoppen die, voor ze opengaan, op lampionnetjes lijken. Waar die verwijzing in hemelsnaam vandaan komt is me een raadsel, maar poëtisch is het wel. Net als de verwijzing naar de Turkse muts trouwens. Het schijnt iets te maken te hebben met de spiraalvormige knoppen, maar dan was ik toch eerder voor een metafoor van iets spiraalvormigs gegaan, maar misschien waren die er nog niet in de 19e eeuw. Dat is de teneur bij de keuze van bloemennamen: ze roepen over het algemeen meer vragen op dan ze beantwoorden.

Lisianthus - Oh Marie!
Lisianthus staat symbool voor charisma, dankbaarheid en waardering. Dus misschien valt er voor mij bij uitstek lering te trekken uit het feit dat zo’n bescheiden bloem symbool is voor dergelijke eigenschappen. Lisianthus mag dan in mijn ogen een figurant zijn, naar een film zonder figuranten zullen niet veel mensen kijken.

Lisianthus isn’t a flower that’s a particular favourite of mine. I didn’t even know what the long, clumsy flowers were called before Mooiwatbloemendoen, the bureau that promotes flowers in The Netherlands, sent me a bouquet of them and asked me to write a piece about it. They’re beautiful on their own, when there are no dahlias, peonies or roses around to steal their thunder. I really like the soft pink ones with their curly petals that remind me of tulips when they’re almost overblown. Lisanthius symbolises charisma, gratitude and appreciation. Let’s be honest, there’s a lesson for me to draw from that symbolism. Lisianthus might play an unobtrusive role in flowerland, but isn’t a movie super dull without good supporting actors? 

Meer bloemweetjes en -inspiratie? Kijk dan eens op Mooiwatbloemendoen, met wie ik deze blogpost maakte.

Geen spektakel, toch verrassend. De vt wonen&design beurs van 2016

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
Jaren geleden, toen de vt wonen&design beurs nog gewoon de Woonbeurs heette, kon je gerust een hele dag uittrekken voor een bezoek. In mijn herinnering nam de beurs in die tijd wel 8 zalen in beslag, maar waarschijnlijk is dat getal met het verstrijken van de jaren wel wat groter geworden. Hoe dan ook, mijn punt is: die tijden zijn voorgoed voorbij.

De vt wonen&design beurs is compacter en soberder geworden. Wat niet wegneemt dat het nog altijd leuk is om er een bezoek aan te brengen, al is dat bezoek wat korter. Vandaag een traditiegetrouw rondje langs mijn favorieten!

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
Het vtwonenhuis was het stralende en grootste middelpunt van de beurs dit jaar. Mijn grote favoriet was de enorme tuinkamer met mini-jungle. Ik ben gek op groen en een tuinkamer zoals die in het vtwonenhuis staat samen met een landje, een – reeds volledig gerenoveerde – boerderij voor 5 euro, Falabella’s, Kune-Kune varkentjes en meer irrationele wensen hoog op mijn verlanglijstje. Grote gebaren horen nu eenmaal op een beurs thuis. Al is het maar om je te verrassen en dat deed het zéker.

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
Hieronder: details van de woonkamer, kinderkamer en bovenverdieping van het vtwonenhuis. Stijlvast en een tikje moody, zoals je van vtwonen gewend bent. Wil je meer (overzichts)foto’s van het vtwonenhuis zien? Kijk dan even op het blog van Souraya, zij maakte er prachtige foto’s van!

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
Nu ik het toch over Souraya heb, zij richtte net als Marij van My Attic en Wimke Tolsma een stijlkamer voor Flexa in waarin zij kleur van het jaar 2017 Denim Drift op verschillende manieren presenteerden. Een erg leuk initiatief en een mooi voorbeeld van een inspirerende samenwerking met de blogwereld.

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
Onder: een van de nieuwe posters in de Plint collectie, ontworpen door mijn favoriete illustrator Ruth Hengeveld.

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
En dan de échte verrassing van deze woonbeurseditie. Waar vorig jaar het Ariadne at Home huis nogal teleurstelde (ook door de fantastische editie van het jaar daar weer voor – volg je me nog?), richtten ze dit jaar een super klein, maar fijn beurshuis in. Een klein feestje van zachte, lichte kleuren, verweerde materialen, veel bloemen en planten en een vleugje romantiek. Een echt huis, waar je zo in zou willen trekken. Fijn dat ze niet van het toneel zijn verdwenen, want ik had dit huis niet willen missen.

Zo zie je maar dat zelfs een beurs die je niet direct uit je sokken blaast, nog altijd wél verrassen kan!

vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!vtwonen&designbeurs 2016 - Oh Marie!
A tour along my favourite spots at last week’s vt wonen&design fair.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Onorthodox Pasen vieren in Memphis stijl

Paastafel Memphis stijl - Oh Marie!
Hoe zou Ettore Sottsass, de oprichter van Memphis Group, aan de Paasbrunch gezeten hebben? Zou hij thee geschonken hebben uit een van zijn eigen bizarre theepotten, of paaseieren hebben beschilderd met door hemzelf bedachte psychedelische patroontjes? Of vond hij het misschien heerlijk om lekker truttig bij zijn moeder aan de Paastafel te zitten tussen de gehaakte eierwarmers, chocolade paashazen en Paasstol? Even lekker weg van al het ontwerpgedoe? Voor iemand die met zijn ideeën het mainstream design wilde uitdagen, vond hij Pasen vast veel te gewoontjes. Hoe dan ook, ik kan daar best een tijdje over dagdromen. (En mocht je nu toevallig een ver familielid van Ettore zijn en ooit met hem aan de Paastafel gezeten hebben, mail me dan natuurlijk.)

Over het uitdagen van mainstream gesproken: met de Paasdagen voor de deur, stylede ik een Paastafel in Memphis stijl. Met de mainstream paastafel elementen, maar toch net anders. Fijne Paasdagen!

Paastafel Memphis stijl - Oh Marie!
De Memphis theepotten liggen niet voor het oprapen bij de kringloop. Er zijn echter een heleboel andere spullen met een vleug jaren ’80 die prima als alternatief dienen kunnen. Ik gebruikte hier een eierhouder van Tupperware van de kringloop als groepsaccommodatie voor de eieren. Kijk in de kringloop altijd even bij de afdeling met kunststof keukenattributen, er zitten vaak hele gave of grappige items tussen. Het lepeltje komt er ook vandaan.

Ik maakte de gekleurde kunststof decoratie-eieren (Wibra) Memphisproof met een zwarte permanentmarker. Het tafelkleed komt uit de eco-lijn van HEMA.

Paastafel Memphis stijl - Oh Marie!
Ik vind foamboard echt heel erg jaren ’80. Ik versierde er haarclips (wie gebruikt die nog?!) mee of kettingen. Ik vond de voorgestanste gekleurde foamstickers op de knutselafdeling bij HEMA, net als de servetten en gekleurde uitdeeldoosjes (laatstgenoemde zijn een hel om te vouwen, maar als ze eenmaal in elkaar zitten, ben je dat natuurlijk meteen weer vergeten. Of in dit geval: is mijn Lief het weer vergeten, want die heb ik ongegeneerd voor mijn karretje gespannen voor dit klusje. En nee, hij spreekt niet in een vreemde Spaanse mengelmoes, heeft geen specifieke voorkeur voor bananen en draagt geen blauwe tuinbroek of een lasbril op zijn voorhoofd…Mocht dat veranderen, dan zet ik het op Instagram.)

Grote borden met zwart-witte strepen – Tickar van IKEA.
Kleine bordjes met gouden driehoekjes – Xenos.
Suikerstrooier, ronde onderzetter, theepot, bestek en mokjes – kringloop.

Paastafel Memphis stijl - Oh Marie!Paastafel Memphis stijl - Oh Marie!
De gestreepte boterhammen maakte ik met behulp van masking tape. Ik zei toch dat ik het overal voor gebruik? (Dat is een thema apart, mensen!) Leg (plakken doet het niet en dat is denk ik maar beter ook) een paar strookjes tape op een boterham en besprenkel hem daarna met hagelslag of gekleurde muisjes. Verwijder daarna de strookjes tape weer, natuurlijk. (Tenzij je ervoor koos om voor stroken eetpapier te gaan, als je voor de diehard Paasgedachte gaat.)

Vul de hagelslag rijkelijk aan als je gaat eten, het oog wil wat, maar je maag ook!

Paastafel Memphis stijl - Oh Marie!
Nog op zoek naar receptideeën? Ik maakte vorig jaar een hele lekkere quinoa fruit salade met honing-limoen dressing. En hier lees je hoe je heel gemakkelijk water met een smaakje maakt (en dan bedoel geen chloorsmaak ofzo..lolbroek!). Of maak Diana’s heerlijke Memphis soep met bacon wrapped banana bites!

Een fijn lang weekend gewenst!

Zoete verleiding

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
De muur op onze computerkamer was me eigenlijk al een doorn in het oog koud nadat we er dit behang tegenaan hadden geplakt (*klik*). Of…nou…dát is misschien wat overdreven. Maar met de tijd begon het me wel te irriteren. Het behang van Priem uit Gent was super vintage, maar ook super druk. In your face. Daar is verandering in gekomen. Ik zal vertellen waarom.

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
In bijna ieder interview over ons huis komt de muur in mijn werkkamer wel aan bod. Dat we na onze verbouwing geen zin meer hadden om de behangresten van die muur af te krabben (we hadden toen al zo’n miljoen vierkante kilometer aan behang afgekrabd). Dat we vervolgens over die behangresten heen hebben geprobeerd te behangen, maar dat de behangresten door het nieuwe behang heen schenen. (Laat je het ook eens een keer waaien, krijg je alsnog de deksel op je neus.) Dat we de muur toen maar donkergroen hebben geverfd, waardoor de kamer een soort grot werd. Dat we dat behang eraf hebben gehaald, alsnog de behangresten hebben verwijderd, hem wit hebben geverfd en daar weer overheen hebben behangen… Echt, een gemiddelde aflevering van Goede Tijden, Slechte Tijden is niks vergeleken bij alle besognes die we met die muur gehad hebben. Sterker nog, deze hele alinea kan je, net als een aflevering van GTST, in zijn geheel overslaan. Het valt allemaal in de categorie champagne problems, maar het hield mijn gemoed bij tijd en wijle toch bezig.

Diep in mijn hart wist ik vrij snel al vrij zeker dat dat vintage behang het ook niet was. Maar het uitspreken van die twijfel had waarschijnlijk betekend dat ik mijn eigen woondoos onder de brug kon gaan behangen: mijn Lief was wel klaar met mijn interieurplannen én met die muur. (En laten we eerlijk zijn, hij had er ook het meeste werk aan, dus hij had er het volste recht toe). Het heeft er dus wel een jaar of drie op gezeten.

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Het klusseizoen in ons huis werd sinds tijden weer geopend toen mijn Lief een kamer op zolder wilde maken. En daar we toch bezig waren met het plaatsen van muren en knieschotten, het uitzoeken van bureaus en het witten van deuren en kozijnen, konden we best die muur in het proces meenemen. Zeker toen we van Flexa het aanbod kregen om hun nieuwe testers – heel verrassend – te testen en een muur te verven in een kleur uit hun Creations collectie.

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Ik besloot deze keer eens grondig te werk te gaan. Ik koos drie kleuren (Sweet Desire, Early Dew en Stylish Pink), verfde (zoals dat altijd wordt geadviseerd en wat ik nooit doe – vandaar al die schade en schande) drie vlakken op de muur en keek hoe de kleuren uitpakten. (Dikke tip voor als je dit ook wil doen: ik testte de kleuren eerst op wit papier, maar op die ondergrond pakte de kleuren alsnog heel anders uit dan op de muur. Zo leek Stylish Pink (de kleur roze rechts) veel geler op papier dan hij daadwerkelijk is. Direct op de muur aanbrengen vond ik het meest betrouwbare resultaat geven.) Ik koos er uiteindelijk voor de muur te verven in de kleur Sweet Desire.

Onnodig te noemen dat we vóór het testen het behang al hadden verwijderd, in 100.000 stukjes. Yay voor vintage krantenpapierbehang!

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Je ziet op de foto hieronder niet alleen hoe die nieuwe testers van Flexa eruit zien, je ziet ook meteen wie er in ons huis de verfvaardigheden heeft van een 4-jarige en wie van een 30-jarige (de linker tester werd gehanteerd door mijn Lief, de rechter door mij. Nee, niet onze dochter van 1,5, ik zei de gek. Sweet Desire doet het ook heel goed op je kleren – gelukkig kun je het uitwassen).

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Ik wil hier geen schuttingtaal gebruiken, maar damn, wat is die muur mooi geworden. Ik geloof dat mijn zoektocht ten einde is. Voor nu, althans. Niets zo veranderlijk als een (interieur)blogger. Daarbij heb ik al mijn credits voorlopig wel weer opgebruikt bij mijn Lief, dus hou ik me gedeisd voordat ik écht in een woondoos beland. Die ik wel, áls het zo ver zou komen, in Sweet Desire zal verven trouwens.

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Kasten – Ivar, Ikea / Okergele stoel – Eames EA 107 voor Vitra via Marktplaats / Zwarte kast en keukenhangkast – kringloop / bureau – Marktplaats / Flowerpot lamp – Verner Panton / perspex rek – tweedehands / accessoires – kringloop

The Addams Family wallpaper ontworpen door Studio Sacre Bleu

Gratis download wallpaper Gradi Nitert
Gradi’s werk past geweldig past bij de sfeer van de Addams Family: het heeft een zweem van vervlogen jaren, maar is niet oubollig, het is donker, maar niet duister, het heeft humor maar is niet kolderiek en het neemt je in mee naar een wereld die alleen bestaat in je dromen. Gradi ontwierp speciaal voor Oh Marie! (en voor jouw mobiele apparaten) deze geweldige wallpaper. We vroegen haar waarom het surrealisme haar zo inspireert, over dromen, over haar katten, over het kunstenaarschap en over blah-dagen.

Naam: Gradi Nitert
Leeftijd: 28
Huidige missie: missie 232.5: Zoektocht ‘Beste Uit Werk & Zelf’ // bestemming onbekend.

Hoe zou je jezelf in een zin beschrijven?
Een verdwaalde retro futuristische ontdekkingsreiziger in eigen geest.

Heb je altijd iets gehad met het surrealistische?
Ja dat heb ik altijd al gehad. Ik liet me bijvoorbeeld inspireren door M.C. Escher of Hieronymus Bosch. Maar ook door Rien Poortvliet, die doorgaans hele realistische en prachtige tekeningen maakt, maar dan vooral zijn kabouterboeken. Hele boekwerken over hoe zo’n niet-bestaand wezen zou kunnen leven. Hoe ze woonden, aten, leefden, jaagden…met rassen, vijanden, welke vakantiewagens ze gebruikten. Nog steeds boeit me dat enorm, een encyclopedie over een wereld die niet bestaat. Je herkent het als echt, maar het klopt niet. Het zou waar kunnen zijn, maar het bestaat niet. Net als dromen, waar ik ook enorm veel inspiratie uit haal.

Als klein meisje schiep ik al “wereldjes” waar ik en anderen vervreemding en verwondering konden vinden, vaak met verstopte grapjes. Of het nu in mijn beeldend werk is of in ruimtes, ik wil altijd graag een bepaalde sfeer creëren waarin iemand zich prettig voelt en waar hij steeds iets nieuws kan ontdekken. Ik vind het zelf heel erg prettig om uit de realiteit te stappen en in een andere te kruipen. Om een nieuwe wereld te scheppen. Binnen het surrealisme kan ik dit doen tot in het oneindige, maar daarbij tevens een soort verbondenheid behouden.

Collage, illustratie, ets of schilderen? Welke kies je en waarom?
Ai, dat is net als kiezen tussen je kinderen. Of je katten in mijn geval. Schilderen geeft mij een bepaalde vrijheid in het creëren die ik nergens anders vind. Omdat het handwerk is, het gevoel van de verf, de kwast, snel en groot, klein en fijntjes, het spelen daarmee…dat maakt denk ik dat ik vaker voor schilderen kies dan een andere vorm.

Hoe vertaal je hetgeen dat je inspireert naar je werk?
Vaak probeer ik te achterhalen wat hetgeen is dat me inspireert uit iets, maar dat is in de meeste gevallen niet te vangen. Het zijn heel uiteenlopende dingen als ik zo naar mijn verzameling kijk. (Al zit er overal wel een nostalgisch sausje overheen).

Het zit hem denk ik meer in gevoel, dat iets me prettig laat voelen en dat ik in dat gevoel beelden ga maken. Daarom vind ik geluid zo fascinerend, je kan van geluid direct beeld maken dat nog niet bestaat, waar je bij het scheppen van een nieuw beeld altijd iets maakt dat geïnspireerd is op bestaand beeld. Maar of het nou geluid of beeld is, ik omring me ermee en kom daarmee in een soort sfeer of gevoel, waar ik vervolgens beeld mee maak.

Wat is het meest favoriete object in je atelier? Naast je katten natuurlijk!
Ik heb twee enorme (lieve) tutta’s thuis. Maar naast katten heb ik ook een enorme verzameling spullen. Het is onder controle, maar dat is ook weleens anders geweest (en tevens het onderwerp van mijn afstudeerscriptie.)

Mijn verzameling van plaatjes, fijne boeken, papier (heel.veel.papier) maar ook “oude meuk” zoals velen het noemen is een groot rariteitenkabinet waar ik inkruip als ik aan het werk ga. Maar mijn aller- aller- allerlievelings van dit moment zijn de twee plakboeken die ik heb gevonden op een rommelmarkt waar hele mooie prenten en platen in staan.

Nu we het toch over je katten hebben: wat is hun grappigste eigenschap?
Ze zijn allebei zo verschillend, dat geeft vaak al hilarische situaties. Jari “de dikke” is een beetje dom, snurkt heel hard en wil alleen maar aaisels van iedereen die bestaat. En Dino “de diva” wil alle aandacht en ligt het liefst in mijn nek. Zij wil ook van ieder mens aaisels en aandacht. Of…oh nee toch niet. Toch wel. Toch niet. Nee. Niet.

Hoe ziet een normale werkdag er voor jou uit?
Eigenlijk heb ik geen normale werkdag. Geen dag is hetzelfde. Dat is heel fijn maar soms vraag ik me af of iets meer structuur in de dagen beter voor me zou zijn.

Deels werk ik bij een hele leuke koffiebar in Zwolle, maar niet op vaste tijden of dagen en als ik niet met mijn neus tussen de kopjes en taart zit begin ik vaak de dag thuis alsnog met koffie. Met een kat op schoot even de mailbox bekijken, een broodje eten en even een rondje internet. Dan omring ik me met een verzameling inspiratievoer, zet ik fijne muziek op (of nog liever een film met fijne muziek: sommige films heb ik al twintig keer beluisterd maar nog nooit goed gezien) en ga ik beelden maken. Halverwege de dag probeer ik altijd een stukje te lopen om even afstand te nemen en een frisse neus en fris hoofd te halen. Soms lukt dat, maar soms ook niet. Dan zit ik te lekker in mijn werkflow. Tja, inspiratie werkt niet van 9 tot 5. Soms ben ik tot in de late of vroege uurtjes nog aan het werk.

En laat ik niet de dagen dat het niet lukt vergeten te benoemen, de blah-dagen. Die komen helaas ook regelmatig voor. Dan lukt het niet. Balen, maar dat hoort erbij.

Als je een lid van de Addams Familie was, wie zou je dan willen zijn en waarom?
Gomez, de heer des huizes. Naast dat hij er heel dandy uitziet – met snor – is hij nooit volwassen geworden. Een klungelig blij ei. Heel leuk.

Download hier de wallpapers met Gradi’s illustratie! Wil je alle downloads zien? Klik dan hier!
PC
Tablet
Smartphone

Gradi werkt onder de naam Studio Sacre Bleu. Bekijk haar werk op haar website hier. Of volg haar op Instagram!