Berichten

Moominland Midwinter

Moominland Midwinter - Planet Fur
Moominland Midwinter - Planet Fur
“The sky was almost black, but the snow shone a bright blue in the moonlight. The sea lay asleep under the ice, and deep down among the roots of the earth all small beasts were sleeping and dreaming of spring. But spring was quite a bit away because the year had only just got a little past New Year.”

Een week geleden (rondom het film-breekmoment) maakte ik (gelukkig!) ook foto’s met mijn digitale camera van het besneeuwde wonderland dat Nederland voor even was. Tijdens onze wandeling moest ik steeds denken aan het boekje ‘Moominland midwinter’ van Tove Jansson dat ik momenteel lees. Aan het einde van ieder paadje verwachtte ik de Moominvallei met het Moominhuis aan te treffen. (Dat dus echt bestaat, kijk maar eens hier! Zou de eigenaar het willen verkopen?) Ik realiseerde me ineens waarom ik zo graag boeken lees of films zie die over werelden gaan die niet bestaan. Ze voeren je niet alleen naar een plek waar alles Anders is, ze maken een wandeling door een gemiddeld bos op een bepaalde manier ook magisch. En dat vind ik, als volwassen mens, nog net zo leuk als toen ik 8 was.

A week ago I shot these photos of our temporary Dutch Winter Wonderland. The forest reminded me of the book Moominland midwinter (by Tove Jansson) that I’m currently reading. At each corner I secretly expected to walk into the Moomin Valley. It made me realise why I love stories about worlds that do not exist so much. The memory of those tales make a walk through an average forest magical. Whether I’m 8 or 80, I will always love that feeling.

Moominland Midwinter - Planet Fur
Moominland Midwinter - Planet Fur
Moominland Midwinter - Planet Fur

Blur

Blur - Planet Fur
Blur - Planet Fur
Als de natuur haar seizoensveranderings-trukendoos weer tevoorschijn haalt, word ik erg onrustig als ik buiten ben. Ik wil niet constant mijn loodzware camera meezeulen, maar ik weet hoe hoe snel de pracht van een seizoenswisseling weer voorbij kan zijn en daarmee de kans om het vast te leggen. Dus maakte ik een wandeling door het bos (wat met die korte dagen en een dutjes makende baby nog best een uitdaging is). Uiteindelijk maakte ik de mooiste foto’s toen ik alweer bijna thuis was. De stoplichten aan het einde van de weg en de passerende auto’s veranderen in een prachtig bokeh-effect als je de lens van je camera van auto-focus op handmatig zet en niet scherp stelt. De paarse zweem in de bovenste foto is een heel klein stukje lichtreclame. Het is geweldig hoe fotografie me steeds blijft verrassen met al haar mogelijkheden. Zo jammer dat je niet met het begrip fotografie trouwen kunt. Ik zou het direct doen.

When nature starts to do its season changing tricks again I always get jittery when I’m outside and do not carry my camera. I feel this urge to secure these moments of beauty, especially since I know they can be over in the wink of an eye. So I took my camera en little Jet for a little stroll through the woods to capture autumn’s beauty. The photos I snapped just before I got home are the ones I love most. You get the bokeh effect by simply changing your lens’ auto-focus to manual and not focussing on your subject. The dots of lights are traffic lights and cars passing a crossroad. It amazes me how photography keeps surprising me in such a beautiful way.

Blur - Planet Fur
Blur - Planet Fur
Blur - Planet Fur

The fun of photography

Molly close-up

Een 50mm lens en één van mijn favoriete huisgenoten die in een rolgrage bui is. Fotograferen kan zo simpel en mooi zijn als dit.

A 50mm lens and one of my favourite housemates in a roll-happy mood. Taking pictures can be just as simple and beautiful as this.