Berichten

The introvert city


Helsinki, een in zichzelf gekeerde stad. Het was er nog volop winter. De perfecte omstandigheden om weer eens een rolletje vol te schieten op mijn analoge Minolta Dynax 500si Super. Die analoge camera met kunststof behuizing, super aanstellerige naam, die soms weigert scherp te stellen. Die camera waar ik een gewapende vrede mee sloot. We zijn tot elkaar veroordeeld tot de Canon van mijn vader weer gerepareerd is. We akkeren dapper voort, samen. Zoals laatst dus in Helsinki. Gelukkig is hij in donkere, besneeuwde, verstilde steden op zijn best. 


Photos of an introverted city.
My Minolta Dynax 500si Super doesn’t always perform the way I want it to, but one way or another, it’s the perfect analog camera to capture a stilled, cold and gloomy city like Helsinki.







Meer analoge foto’s zien? Ik zette mijn favorieten op een rijtje:
Want to see more? You find a couple of my favourite analog photography posts here:
Het allereerst rolletje dat ik met de Canon maakte
Amerika vastgelegd met mijn Holga
Zomerfoto’s van Denemarken en Zweden
Spookpretpark
Een beetje pathetisch
Winterblues – analoog Kopenhagen
Double exposure fest

Ver voor de lente komt, dan zijn er al tulpen uit Amsterdam


Tulpen zijn een beetje de pepernoten onder de bloemen geworden. Ze lijken steeds vroeger bij de bloemist verkrijgbaar te zijn. Maar werden er niet pas tulpen uit Amsterdam verstuurd als de lente kwam? Tulpen in januari schept precedenten. Liggen er tulpen? Dan wil ik ook lente. Alhoewel…het was best angstaanjagend warm vorige week. En dat is dan toch ook weer niet oké.


Tulpen zijn misschien niet zo spannend, misschien zelfs een beetje cliché, maar ze zijn zo Hollands dat ik altijd een zwakke plek voor ze zal hebben. Tulpen zijn altijd goed. Ze zijn een beetje zoals een koekje bij de koffie. Geen chique gebakje, maar gewoon een doodgewoon koekje. Maar toch maken ze een kop koffie lekkerder. Of ben ik de enige die dit soort vergelijkingen maakt? (Laat maar, ik weet het antwoord al.) En wat ik ook zo leuk vind: ze gaan zo mooi hangen als ze niet met hun voeten in het water staan. Als ze dan een beetje beginnen te verwelken, hun knoppen een beetje glazig worden…dan zijn ze op hun mooist. In een simpele vaas lijkt een stilleven met hangende tulpen zo uit een schilderij van een oude Hollandse meester weggelopen te zijn.


In het verlengde daarvan besloot ik oude tijden weer te laten herleven. Niet alleen die van de oude meesters, maar ook de tijden waarin ik samen met Anne deze fantastische, pikzwarte sets fotografeerde. Ik hou stiekem enorm van het fotograferen van donkere sets. Voorwerpen gaan zo prachtig glanzen tegen al dat zwart en zo ook deze tulpen. Diep in mij schuilt er toch een soort Morticia Addams. Alhoewel tulpen dan weer veel te frivool voor haar zouden zijn. Laat staan de belofte van een prachtige, zonovergoten lentedag.


Ik maakte deze blogpost in samenwerking met Mooiwatbloemendoen.nl.

Although tulips are already available at every florist in the Netherlands, Spring still seems further away than ever. Okay, it was disturbingly warm last week but let’s be honest, that kind of warmth in February doesn’t feel right either, does it? I photographed these tulips for the Dutch flower council and chose to style them in a dark setting for a change. A bit for old times sake, for one year ago I shot this Addams Family set together with Anne which I really loved to do. 

Far into September

Herfst - Oh Marie!
I have picked wild roses
Far into september
But I had no one to give the flowers to
I needed a celebration
A September coronation
And I admitted to myself I needed you

I’ve watched the gentle winds change
The colors shades of meadows
I’ve seen the dew on flowers that had no name
But I let my vase stay empty like my lonely empty heart
Picking flowers for yourself is not the same

Don’t you think its come our time to be together
Lets gather up our scattered words of love and make them rhyme
Let’s go pick some flowers and fill our empty vases
Don’t you think its come out time

Don’t you think it’s come our time
– Johnny Cash, June Carter Cash

Omdat die gouden herfst zo prachtig is en veel te kort duurt, hou ik hem hier nog even vast.

Since the beautiful, golden part of Autumn doesn’t last long, I hold on to it here a little longer.

Herfst - Oh Marie!
Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!
Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!

De magie van verlaten oorden – urbexen met Marloes van Antwerpen

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Wat hebben UrbEx (urban exploring of abandonded places) locaties en cavia’s met elkaar gemeen? Helemaal niks, behalve dan dat het onderwerpen zijn die beide een onweerstaanbare aantrekkingskracht op ons hebben. Zo ook op Marloes van Antwerpen. Dat klinkt als iemand waar wij meer over willen weten.

Marloes fotografeert verlaten gebouwen. Dat klinkt gemakkelijker dan het is, want je moet er stalen zenuwen voor hebben. Wij stellen ons zo voor dat Marloes’ moeilijkheidsgraad wat fotograferen betreft door deze liefde ietsje hoger ligt dan de onze. Want na al dat risicovolle urbexen lijkt dat fotograferen van een cavia toch ineens een walk in the park te zijn. Zelfs al wil ze niet blijven zitten of rent ze steeds door je zorgvuldig opgebouwde set, het staat allemaal niet in verhouding met het risico door een oud plafond te zakken of te worden opgepakt of beboet voor het betreden van verboden terrein…

Tekst en foto’s – Marloes van Antwerpen

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Hoi Marloes! Vertel eens kort iets over jezelf?
Mijn naam is Marloes van Antwerpen, ik ben 22 jaar en fotografeer nu een jaar of 5. De afgelopen 3 jaar ben ik wat meer bezig geweest met technieken en het ontwikkelen van mijn eigen stijl. Ik studeer communicatie in Eindhoven en zit alweer in mijn derde leerjaar.

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Is fotografie magisch voor jou? Waarom precies?

Ja, fotografie heeft zeker iets magisch voor mij! Je kunt door de zoeker van je camera een hele nieuwe wereld ontdekken en creëren. Vooral dat laatste vind ik heel gaaf. Ik vind het ontzettend leuk om door middel van fotografie te delen hoe ik de wereld zie, hoe ik naar objecten kijk. Zeker met programma’s als Photoshop kun je ontzettend mooie dingen maken.

Wat is jouw meest favoriete foto?
Oei, dat vind ik lastig. Ik heb denk ik niet echt één favoriete foto, sowieso verschilt dat van week tot week. Momenteel kijk ik erg op naar fotografen als Bella Kotak en Brandon Stanton.

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Hoe ben je in het Urbexen gerold?

Drie jaar geleden ben ik bij een fotoclub begonnen om mijn kennis te vergroten en nog meer bezig te zijn met fotografie. Bij de club zaten een paar mensen die het Urban Exploring vaker deden, ik had er nog nooit van gehoord. Ik was direct verkocht, het leek me prachtig om die verlaten gebouwen vast te leggen. Uiteindelijk hebben we samen een aantal trips gepland.

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Wat trekt je aan die verlaten plekken?

Het is net of de tijd heeft stilgestaan op urbex locaties, zeker in woonhuizen die nog redelijk intact zijn. (Zie foto’s hier direct boven en onder – red.) De sfeer die in de locaties hangt is vaak magisch. Als de locatie nog in een redelijke staat is lijkt het net of de bewoners van het ene op het andere moment zijn vertrokken. Alle spullen, inclusief kleding en foto’s, liggen nog in het huis. Bedden zijn nog opgemaakt en je ziet overal persoonlijke spullen liggen. Best bizar om daarin rond te lopen, je loopt gewoon rond in een huis van een vreemd iemand die waarschijnlijk niet meer leeft. Natuurlijk geeft het ook wel een kick, omdat het gewoonweg niet mag.

Marloeshi Photography - Oh Marie!Marloeshi Photography - Oh Marie!
Het betreden van verlaten plekken is niet zo heel erg gemakkelijk. Ben je weleens achterna gezeten door de politie? (Of een bewaker met een gigantische hond?) Met andere woorden: moet je er stalen zenuwen voor hebben, of valt dat mee?

Nou, ik heb wel het een en ander meegemaakt. Helaas kan ik daar niet al te uitgebreid over vertellen, omdat mijn moeder dit blogbericht waarschijnlijk ook zal lezen. Als ik ooit nog wil gaan urbexen (of überhaupt het huis wil verlaten) dan kan ik dat beter maar voor me houden, haha! Ik kan je wel vertellen dat je wel stalen zenuwen moet hebben, het is echt heel spannend op zo’n locatie. Zeker als je weet dat er vaker mensen weggestuurd of zelfs gearresteerd zijn. Maar, als je wordt ‘’betrapt’’ dan is het belangrijk om gewoon mee te werken. Vaak is er dan niks aan de hand en word je gewoon weggestuurd. Maar je moet er wel rekening meer houden dat je een fikse boete kan betalen. Politie of bewakers zijn niet de enige personen waar je je zorgen om moet maken. Je moet ook nadenken over mensen die er rond kunnen dwalen, zoals junks en koperdieven. Vaak zijn omwonenden ook erg alert. Daarom moet je nóóit alleen gaan. Je weet niet wie je tegenkomt of in welke staat de locatie verkeert.

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Wat is de mooiste verlaten plek die je ooit bezocht/welke maakte de meeste indruk op je?
De plaats die de meeste indruk heeft gemaakt is een half uitgebrande locatie. Die sfeer daar was zo eng en gewoon…bah! Ik wilde daar ook zo snel mogelijk weg. (Zie foto hieronder – red.) Ik ben ook in een gevangenis geweest. Ook heel indrukwekkend om daar te zijn. Zeker als je gaat bedenken dat wij (de groep) inbreken in de gevangenis terwijl de mensen daar juist alleen maar wilden ontsnappen. En de mooiste twee zijn denk ik toch wel een verlaten kasteel en een sprookjesachtig huis.

Marloeshi Photography - Oh Marie!Marloeshi Photography - Oh Marie!Marloeshi Photography - Oh Marie!Marloeshi Photography - Oh Marie!
Staat er nog een Urbex locatie op je verlanglijstje?
Ja, er is een locatie in Duitsland die ik nog graag wil bezoeken. Dat is alle informatie die je krijgt, haha!

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Wat hebben cavia’s en abandoned places met elkaar te maken?
Eigenlijk niet zo heel erg veel, haha. Het is ook niet zo dat ik die twee dingen kan combineren. Ja, misschien met Photoshop. Maar dat is een beetje een vreemde combinatie.

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Wil je iets vertellen over Mieps?
Mieps is mijn schattige cavia, ze is alweer 3 jaar oud. Toen ik haar in de winkel zag was ik direct verkocht. Ik had nog nooit een grijs met witte cavia gezien! Vorig jaar ben ik een Instagram account voor haar begonnen om zo haar leven met anderen te delen. Ik laat haar de meest rare avonturen beleven. Denk aan Mieps in een luchtballon, of Mieps op een wolk. Dit is allemaal mogelijk dankzij Photoshop!

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Wat is je favoriete sprookje en waarom?
Beauty and the Beast is denk ik mijn favoriet. Het verhaal, de muziek, alles klopt in die film. Het verhaal is zo magisch en de karakters zijn prachtig uitgewerkt. Vroeger was De Kleine Zeemeermin mijn favoriete sprookje. Ik heb laatst de serie Once Upon a Time als een verslaafde in een paar weken erdoorheen gejast, daar komen de sprookjes nog meer tot leven. Echt een aanrader!

Marloeshi Photography - Oh Marie!
Wat wil je verder nog aan ons kwijt en waar kunnen we meer over jou lezen/je werk zien?
Je kunt meer van mijn werk zien op www.marloeshi.com of op mijn Facebookpagina. Mieps heeft ook haar eigen website en haar eigen Instagramaccount. En mocht je interesse hebben in Urbex filmpjes dan kun je op mijn YouTube channel terecht!

Konijnen in roze jurken en reusachtige ijsjes

oh marie - magic parade
Men neme een locatie die op het laatste moment niet beschikbaar is, een fotograaf die door ziekte helaas moet afzeggen en een weersvoorspelling waar je spontaan een winterdip van zou krijgen. En voilà: een shoot die in rook opgaat! Wat volgde was een shoot met een improvisatielevel waar de gemiddelde ‘Lama’ jaloers op kan zijn. Samen met mijn kersverse styling assistente slash model-voor-één-dag Tonke, schitterende vintage jurkjes van Stijlloods, roze rookbommen (over rook gesproken!) en wat enge konijnenmaskers bestormden we het Henschotermeer. Het resultaat? Deze enigszins vervreemdende shoot met een hoog Magic Parade gehalte. 

Want hoe vaak zie je nou een elf-achtig bloemenmeisje in het bos verdwijnen? Of een konijn in een roze jurk op het strand? Om nog maar te zwijgen over de larger than life ijsjes en drijvende zeepbellen. Dwaal mee en laat je verwonderen!

oh marie - magic paradeoh marie - magic parade17oh marie - magic parade11oh marie - magic parade30oh marie - magic parade18oh marie - magic parade20oh marie - magic parade19oh marie - magic paradeoh marie - magic parade16oh marie - magic parade12oh marie - magic parade14oh marie - magic parade13oh marie - magic parade2oh marie - magic parade8oh marie - magic parade7oh marie - magic parade4oh marie - magic parade6oh marie - magic parade32oh marie - magic parade26oh marie - magic parade23
Foto’s – Marlous Snijder
Model – Tonke van der Sluijs
Styling – Anne van Midden / Inspire Styling
Vintage jurkjes & metallic schoenen – Stijlloods, Haarlem
Overige kleding & props: privébezit