Berichten

Zoete verleiding

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
De muur op onze computerkamer was me eigenlijk al een doorn in het oog koud nadat we er dit behang tegenaan hadden geplakt (*klik*). Of…nou…dát is misschien wat overdreven. Maar met de tijd begon het me wel te irriteren. Het behang van Priem uit Gent was super vintage, maar ook super druk. In your face. Daar is verandering in gekomen. Ik zal vertellen waarom.

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
In bijna ieder interview over ons huis komt de muur in mijn werkkamer wel aan bod. Dat we na onze verbouwing geen zin meer hadden om de behangresten van die muur af te krabben (we hadden toen al zo’n miljoen vierkante kilometer aan behang afgekrabd). Dat we vervolgens over die behangresten heen hebben geprobeerd te behangen, maar dat de behangresten door het nieuwe behang heen schenen. (Laat je het ook eens een keer waaien, krijg je alsnog de deksel op je neus.) Dat we de muur toen maar donkergroen hebben geverfd, waardoor de kamer een soort grot werd. Dat we dat behang eraf hebben gehaald, alsnog de behangresten hebben verwijderd, hem wit hebben geverfd en daar weer overheen hebben behangen… Echt, een gemiddelde aflevering van Goede Tijden, Slechte Tijden is niks vergeleken bij alle besognes die we met die muur gehad hebben. Sterker nog, deze hele alinea kan je, net als een aflevering van GTST, in zijn geheel overslaan. Het valt allemaal in de categorie champagne problems, maar het hield mijn gemoed bij tijd en wijle toch bezig.

Diep in mijn hart wist ik vrij snel al vrij zeker dat dat vintage behang het ook niet was. Maar het uitspreken van die twijfel had waarschijnlijk betekend dat ik mijn eigen woondoos onder de brug kon gaan behangen: mijn Lief was wel klaar met mijn interieurplannen én met die muur. (En laten we eerlijk zijn, hij had er ook het meeste werk aan, dus hij had er het volste recht toe). Het heeft er dus wel een jaar of drie op gezeten.

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Het klusseizoen in ons huis werd sinds tijden weer geopend toen mijn Lief een kamer op zolder wilde maken. En daar we toch bezig waren met het plaatsen van muren en knieschotten, het uitzoeken van bureaus en het witten van deuren en kozijnen, konden we best die muur in het proces meenemen. Zeker toen we van Flexa het aanbod kregen om hun nieuwe testers – heel verrassend – te testen en een muur te verven in een kleur uit hun Creations collectie.

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Ik besloot deze keer eens grondig te werk te gaan. Ik koos drie kleuren (Sweet Desire, Early Dew en Stylish Pink), verfde (zoals dat altijd wordt geadviseerd en wat ik nooit doe – vandaar al die schade en schande) drie vlakken op de muur en keek hoe de kleuren uitpakten. (Dikke tip voor als je dit ook wil doen: ik testte de kleuren eerst op wit papier, maar op die ondergrond pakte de kleuren alsnog heel anders uit dan op de muur. Zo leek Stylish Pink (de kleur roze rechts) veel geler op papier dan hij daadwerkelijk is. Direct op de muur aanbrengen vond ik het meest betrouwbare resultaat geven.) Ik koos er uiteindelijk voor de muur te verven in de kleur Sweet Desire.

Onnodig te noemen dat we vóór het testen het behang al hadden verwijderd, in 100.000 stukjes. Yay voor vintage krantenpapierbehang!

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Je ziet op de foto hieronder niet alleen hoe die nieuwe testers van Flexa eruit zien, je ziet ook meteen wie er in ons huis de verfvaardigheden heeft van een 4-jarige en wie van een 30-jarige (de linker tester werd gehanteerd door mijn Lief, de rechter door mij. Nee, niet onze dochter van 1,5, ik zei de gek. Sweet Desire doet het ook heel goed op je kleren – gelukkig kun je het uitwassen).

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Ik wil hier geen schuttingtaal gebruiken, maar damn, wat is die muur mooi geworden. Ik geloof dat mijn zoektocht ten einde is. Voor nu, althans. Niets zo veranderlijk als een (interieur)blogger. Daarbij heb ik al mijn credits voorlopig wel weer opgebruikt bij mijn Lief, dus hou ik me gedeisd voordat ik écht in een woondoos beland. Die ik wel, áls het zo ver zou komen, in Sweet Desire zal verven trouwens.

Werkkamer Oh Marie! ism Flexa
Kasten – Ivar, Ikea / Okergele stoel – Eames EA 107 voor Vitra via Marktplaats / Zwarte kast en keukenhangkast – kringloop / bureau – Marktplaats / Flowerpot lamp – Verner Panton / perspex rek – tweedehands / accessoires – kringloop

Stay (ochre) gold ponyboy

Okergoud Flexa - Oh Marie!
Het is alweer even geleden dat ik over ons huis schreef hier op Oh Marie! Te druk met Oh Marie! (dat klinkt een beetje schizofreen, ik weet het). Voor de zomer produceerde ik samen met Anne gemiddeld zes blogposts per week en het begon te voelen alsof we aan het bloggen waren om het bloggen en niet omdat we nu zo ontzettend veel te melden hadden. Daarom verdween afgelopen zomer de aparte Planet Fur blogroll en kwam de focus meer op Oh Marie! en de thema’s te liggen. We besloten, kortom, om weer ouderwets voor kwaliteit boven kwantiteit te gaan. Dat krijg je met twee perfectionistische kapiteins aan het roer.

Misschien heb je hier helemaal niks van gemerkt. Mooi zo. Misschien heb je mijn Planet Fur posts sinds die tijd best gemist: sorry daarvoor. Hopelijk kan ik het goedmaken met deze splinternieuwe blogpost die absoluut niet Addams Family gerelateerd is, maar wel gaat over mijn pastelkleurige vintage interieur en over een heel leuk project waar ik geen nee tegen kon zeggen. (En geloof me, bij gesponsorde blogposts maak ik daar een afweging in alsof het om het behoud van wereldvrede gaat. Zonder dollen.) Op Instagram ben ik trouwens wel dagelijks te vinden, met vintage- interieur- en kattenfoto’s. (Molly deed recent een supergoede bloempot-imitatie. Sensationeel!)

Hé, laat ik anders eens bij mijn punt komen.

Okergoud Flexa - Oh Marie!
Flexa maakte recent bekend dat okergoud de kleur van het jaar 2016 is geworden. De kleur van het jaar wordt niet zomaar met lootjes uit een hoge hoed getrokken, maar komt in wereldwijde samenspraak tot stand. Nu lijkt een kleur van het jaar verkiezing misschien wat overdreven, of zo frivool als een Miss Verkiezing, maar de gedachte achter het concept vind ik erg interessant. De kleur van het jaar vertegenwoordigt namelijk de tijdgeest van dit moment. Hoe oppervlakkig zoiets als kleur ook mag lijken, het wordt gekozen op basis van het grote geheel: de wereld waarin wij op dit moment leven. De wereld met al zijn meningen, schoonheid en lelijkheid, voors en tegens, goed en kwaad. Dat uit die optelsom okergoud gekomen is, vind ik hoopvol. Iets met een mooi einde, een regenboog en goudomrande horizon. Zonder hoop op een betere wereld is het leven wat mij betreft zinloos. Een hoopvolle kleur dus, dat okergoud. Waren onze wereldleiders maar zo eensgezind over een onderwerp.

Maar voordat ik verder doordraaf: als je geïnteresseerd bent in dit onderwerp, lees er dan hier meer over (of download het Colour Futures boek).

Okergoud Flexa - Oh Marie!
Dit verfproject moest natuurlijk niet standaard worden. En gelukkig: okergoud blijkt goed hand in hand te gaan met de mintgroene muur in onze hal. Want als het níet mooi was geworden, werd mijn humeur bij iedere thuiskomst verpest bij de aanblik van die muur. Had ik me letterlijk groen en geel geërgerd. (Ghèghè!) Ook geen bijdrage aan de wereldvrede.

Voor het okergouden gedeelte paste ik het traditionele Oosterse patroon ‘Seigaiha ocean wave toe. Ik hou van dit eenvoudige golfpatroon en gebruikte het al verschillende malen in ons huis, zoals in deze en deze zelfmaker. We namen voor onze golven eerst de maat van de breedte van de muur en rekenden aan de hand daarvan de diameter van de halve cirkels uit. Daarna trokken we met een kartonnetje in de juiste maat de halve cirkels over op de muur. Met een klein kwastje trok ik potloodtekening over en kleurde daarna de rest van de muur in.

Als de zon nu in de hal schijnt breekt bij ons letterlijk het gouden uur aan. Waarmee deze kleur wat mij betreft het volste recht heeft om okergoud genoemd te worden.