Berichten

“Ja, nog ietsje meer naar links!”

Le Diorama voor Oh Marie!
Menig kind bouwde tafereeltjes. Met Transformers, Barbies, Play Mobil, Lego of My Little Ponies. Hoe heerlijk was het gevoel heer en meester te zijn van je zelfgebouwde mini-maatschappij. Om Barbie met een Teenage Ninja Turtle te laten trouwen. Om Lego poppetjes te laten werken in een manege met My Little Pony-paardjes. Gewoon omdat het kón.

Nu je opgegroeid bent, is de kerststal waarschijnlijk het enige tafereel dat je nog bouwt. Ben je in het echt met een Ninja Turtle getrouwd. En blijken er niet eens Transformers in The Sims te zitten.

Voor ieder thema van Oh Marie! bouwt Martine van Omstebeurt één van haar waarachtig prachtige mini-taferelen voor ons. Om je aan te vergapen. Of om je weer even dat kind van toen te voelen, die zo graag taferelen bouwde. Weet je nog hoe het voelde, dat álles mogelijk leek? Dat de wereld nog een magische plek was? Misschien wel een goede gedachte, zo op de maandagmorgen. Want waarom zou je dat gevoel moeten kwijtraken als je volwassen wordt?

En zo kan het dat een giraf, aapje en wasbeer hun eigen natuurhistorisch museum samenstellen (en vullen!).

“Ja, nog íetsje meer naar links!”

Bekijk hier de vorige edities van Martine’s diorama’s:
Tribe
De Kleine Prins
Club Tropicana

Een Club Tropicana Diorama

Le Diorama voor Oh Marie!
Let me take you to the place
Where membership’s a smiling face
Brush shoulders with the stars
Where strangers take you by the hand
And welcome you to wonderland
From beneath their panamas

Club Tropicana, drinks are free
Fun and sunshine – there’s enough for everyone
All that’s missing is the sea
But don’t worry, you can suntan

– Wham!

Voor ieder thema van Oh Marie! bouwt Martine van Le Diorama en Omstebeurt één van haar waarachtig prachtige mini-taferelen voor ons.

Bekijk hier de vorige edities van Le Diorama:
De Kleine Prins
Tribe

Dollhouse

Kokeshi dollhouse

Dit oude medicijnkastje hing al tijden in de woonkamer, maar moest aan de binnenkant nog aangekleed worden en dat bracht weer zoveel dilemma’s met zich mee (verven? beplakken? En met welk(e) kleur/dessin dan?) dat het, zo zonder echte bestemming, een soort shit bowl aan de muur begon te worden. (Shit bowl = een bak waar zo’n beetje alle losse troepjes uit een huis zich verzamelen en waar je meestal die ene knoop/dat sleuteltje van het halkastje/vreemd muntgeld in terug vindt. Meestal wel pas als je die items nét vervangen hebt, dat dan weer wel.) Het project moest daarnaast een snel én mooi resultaat geven (ik ben een luie crafter) en dat bracht me op het idee dit project nog eens ongegeneerd te herhalen bij dit kastje. Het is nu de plek waar ik mijn kokeshi bewaar en ik kan het mishebben, maar lijkt wel alsof ze nu, in hun moderne poppenhuis, nóg tevredener kijken…
(Het geschulpte randje en de zwarte Masking Tape zijn trouwens van Een Nieuw Avontuur, de mintgroene vaas van Foekje Fleur.)

This old medicine cabinet has been in our livingroom for quite some time but it still needed some decoration on the inside. This unfortunately raised so many questions (should I paint or paper it? And in what colour/design then?) that, without a proper destination, it slowly turned into a shit bowl on the wall. (A shit bowl is usually a bowl in the house where its inhabitants keep all kinds of bits and bobs in. It’s the bowl where you will surely retrace that one button/foreign money/the key of that tiny hallway drawer, probably when you just replaced them that is.) On top of that, Project Upholstery had to be easy and with a beautiful result, I am of course still a lazy crafter. In the end I decided to just rewind this project and I can confirm that it also worked on this cabinet. It is now the place where I keep my beloved kokeshi and I can be mistaken, but it seems like they look even more content since they moved into their contemporary dollhouse…
(The awning stickers and black Masking Tape come from Een Nieuw Avontuur by the way, the green vase is designed by Foekje Fleur.)

Kokeshi dollhouse

Awning

Awning

Wat een meesterlijke naam (‘luifel’) voor deze stickers. De schuine wanden op de bovenverdieping van ons huis zijn echt de hel voor wat betreft licht&ruimte: het is eronder moeilijk fotograferen door de permanente schaduw die ze werpen (foto’s worden respectievelijk roze, grijs of geel) en je komt zo een paar meter ruimte tekort doordat er geen kast is die eronder past. Gelukkig is daar Ikea met haar flexibele oplossingen (nu volgt een reclameblok ;-)) en uiteindelijk bleken hun keukenkasten er wél precies onder te passen. Om terug te komen op de luifelstickers: puur witte kasten zijn wel best saai, maar met dat groene randje krijgen ze nét een subtiel, grappig detail. Ik kocht ze hier en er zitten zoveel velletjes in een pakje dat ik het hele huis, inclusief Molly een gezellig luifelrandje kan geven (gesteld dat ze dat toe zou laten).

What a brilliant name (‘awning’) for these stickers. The sloping ceilings in our home are quite hell-ish qua light&space: every picture I take in those rooms turn pink, grey or yellow and there’s not cabinet in the world that seem to fit underneath them. Lucky for us, Ikea is an expert in flexibel storage (here follows a commercial break ;-)) and their kitchen cabinets turned out to fit perfectly onderneath them. To get back to the awning stickers: plain white cabinets áre a bit of a bore and these stickers give them a funny but subtile detail. I bought them in this shop and there are so many sheets in one package that I could awn our entire home, including Molly (if she would let me).

Awning

New adventures

Omstebeurt
OmstebeurtOmstebeurt

Vorige week ontmoetten Martine en ik elkaar eindelijk live. We hadden een hele gezellige dag, in haar prachtige huis.
Fijne Paasdagen!

Last weekend me and Martine met up ‘for real’. We had a great day, in her beautiful home. Happy Easter!