Berichten

Droog


Ik heb bij droogbloemen direct een associatie met begraafplaatsen. Ook bij zijdebloemen trouwens, vooral als hun bladeren na jaren zonlicht mintgroen zijn geworden. Waar ik verwelkte bloemen of verschoten kunstbloemen op een begraafplaats van een sinistere, treurige schoonheid vind, vind ik die treurige schoonheid niet echt passen in een interieur waar iedereen gezond van lijf en leden is. Ik heb daarom ook nooit zo goed begrepen waarom je je trouwboeket zou willen drogen. Het heeft allemaal een hoog Corpse Bride gehalte voor mij. Maar dat is – zoals altijd – maar gewoon mijn mening. 

Als kind heb ik een tijdje bloemen gedroogd. Ik herinner me nog goed hoe hoog mijn verwachtingen over de gedroogde bloemen waren. De zoektocht in het telefoonboek naar de bladzijden waar ik ze tussen had gedaan (snuggere Henkie hier vergat namelijk altijd om die bladzijden met een papiertje te markeren) verhoogde die verwachtingen alleen nog maar meer. De vondst van het resultaat van mijn droogproject eindigde altijd in een kleine deceptie: de bloemen waren plat en bruin en dat was het wel zo’n beetje in mijn ogen. Ik vond ze mooier toen ze nog niet gedroogd waren. Of net verwelkt. (Verwelkte bloemen vind ik helemaal de bom, kijk maar eens naar deze DIY met gekopieerde bloemen.)

Toen ook nog het telefoonboek werd afgeschaft, was ik wel klaar met het drogen van bloemen en stapte ik over op serieuzere hobby’s zoals Pergamano, filigraan en het opgraven van bijzondere stenen omdat ik archeoloog wilde worden (en omdat pikzwart van het zand thuiskomen het leukste is wat er is natuurlijk – behalve voor je ouders die de kiet erna weer moeten opruimen. Karma doet haar werk nu wij ons huishouden delen met een drie-jarig zandmannetje).


Het is na deze intro bijna overbodig om te noemen dat ik droogbloemen in de kringloop links liet liggen. Tot Carmela Bogman mij mailde over haar Hueframes. De Hueframe is een lijst op A5 of A4 formaat gemaakt van een semi-transparant kunststof waar je (droog)bloemen in kunt lijsten. Eén kant van de lijst is wit, de andere kant gekleurd (geel, blauw of ook wit). Als je niet zo van het zelf drogen van bloemen bent zoals ik, maar wél van kringlopen houdt, dan bieden die ingelijste droogbloemen aldaar ineens een geheel nieuwe mogelijkheid. Ik nam een lijst met droogbloemen mee, sneed ze los en stopte ze tussen een Hueframe. Het resultaat is superstrak en allerminst sinister. Voor het raam krijg je het allermooiste resultaat. Wat mij betreft is dit de beste uitvinding op het gebied van droogbloemen sinds de afschaffing van het telefoonboek.

About the Hueframe, a frame designed by Carmela Bogman to frame fresh or dried flowers in. Take a peek at this clip at Carmela’s website to see how (simple and genius) Hueframes work!

Binnenkijken in een natuurkabinet

Trudy Beekman - Oh Marie!
Als men het in de ecologie heeft over een gradiënt, dan bedoelt men niet die gezellige overgang van kleuren die nu hip is, maar de geleidelijke overgang tussen twee natuurgebieden. Van bos naar weiland, van stad naar platteland, van strand naar zee. Omdat de verschillende flora en fauna op deze overgangen letterlijk in elkaar overlopen, ontstaat op de gradiënt de meest interessante natuur.

Trudy Beekman groeide op op de grens van stad en weiland. En werkt nu op het snijvlak van biologie en kunst. Als kunstenaar en als tekenlerares. We bezochten haar natuurkabinet en natuurbibliotheek, vroegen haar naar haar voormalige Vindselmuseum (het kleinste natuurhistorische museum van Nederland) en waarom de natuur zo inspirerend voor haar is. Waarna we meteen deze prachtige uitspraak mochten optekenen:

“Ik heb respect voor de natuur omdat het in feite iets groters is waar we zelf ook deel van zijn. Ik denk dat mensen evengoed onderdeel van de natuur zijn als de eerste de beste plant of vlinder. Niet meer en niet minder.”

Tekst en foto’s – Marlous Snijder

Trudy Beekman - Oh Marie!
Trudy Beekman - Oh Marie!
Hallo Trudy! Vertel eens iets over jezelf, wat doe je in het dagelijks leven?
Ik heb een eigen bedrijf dat ‘in Natura’ heet. Dat komt van Natura Artis Magistra, wat ‘de natuur is de leermeester van de kunst’ betekent. Daaronder vallen al mijn activiteiten die met tekenen en natuur te maken hebben. Mijn hoofdbezigheid is het geven van tekenles in alle technieken aan iedereen. Ik geef op dit moment 10 cursussen per week. Verder organiseer ik Schetsreizen, illustreer ik, werk in opdracht, exposeer, schrijf boeken en verzorg mijn kabinet en Groene Tuin.

Je hebt van 2004 tot 2011 een natuurhistorisch museum gehad? Wat leuk, vertel!
Mijn natuurhistorisch museum heette het Vindselmuseum en ging over de dingen die je als kind vindt in de natuur en in je broekzak stopt. Het was een museum om aan te raken en te voelen. Het heeft 7 jaar bestaan en was nationaal bekend. Er kwamen vooral veel grootouders die het belangrijk vonden dat hun kleinkind in aanraking komt met de natuur. Zo’n museum te beheren was al mijn wens als 8-jarig kind.

Trudy Beekman - Oh Marie!Trudy Beekman - Oh Marie!
Trudy Beekman - Oh Marie!
Je workshopruimte is zwart. Zit daar een bepaalde gedachte achter?
Als levend kunstwerk is het een Black Box: dat is de zwarte doos die je moet zoeken als er een ramp is geweest. Ik stel mij voor dat daarin simpele dingen zitten als steentjes, veertjes en mooie zaden, dingen die je blij maken en inspiratie geven. Later bleek het stomtoevallig als kleur ook heel goed bij andere natuurkleuren te passen.

Trudy Beekman - Oh Marie!Trudy Beekman - Oh Marie!Trudy Beekman - Oh Marie!
Waarom inspireert de natuur je zo enorm?
Ik vind de natuur geweldig, divers en altijd mooi of juist grimmig. Het is altijd goed omdat het is zoals het is. Niet mooier dan het is, maar ook niet lelijker: het is zoals het is. Stadsmensen hebben meestal veel meer kritiek op de natuur omdat alles daar door mensen geregeld is, dus moet de natuur zich ook aanpassen. Mensen denken sowieso dat ze de baas zijn. Ik heb respect voor de natuur omdat het in feite iets groters is waar we zelf ook deel van zijn. Ik denk dat mensen evengoed onderdeel van de natuur zijn als de eerste de beste plant of vlinder, niet meer of niet minder. En de natuur leert je van alles, zoals ik ook met mijn bedrijfsnaam duidelijk wil maken.

Trudy Beekman - Oh Marie!
Trudy Beekman - Oh Marie!Trudy Beekman - Oh Marie!
Trudy Beekman - Oh Marie!
Hoe kom je aan een grote verzameling natuurhistorische objecten zoals je hebt?
Gewoon naar beneden kijken tijdens het wandelen en je intuïtie volgen.

Waar ben je het meest trots op?
Ik ben het meest trots op mijn (teken- en didactische) talent, wat ik ontwikkeld heb door jaren en jaren keihard te studeren.

Trudy Beekman - Oh Marie!
Trudy Beekman - Oh Marie!
Trudy Beekman - Oh Marie!Trudy Beekman - Oh Marie!
Waarom zijn botanische kunstenaars zo ernstig? De natuur is immers een grote smeltkroes van grappige schepsels!

Vind ik ook, er valt veel meer te lachen dan gebeurt. Echte botanische kunst moet echter wetenschappelijk zijn, dus duidelijk en zonder discussie. Daarom is het serieus en dus ernstig. Ik ben dan ook geen wetenschappelijk tekenaar, ik geef vooral les aan beginners die het fijn vinden om te tekenen.

Waar kunnen we meer zien en lezen over je werk?
Mijn website staat vol met informatie. Binnenkort bouwen we een nieuwe website met veel meer eigen werk en een webshop, dus nog even geduld. Als je je abonneert op mijn nieuwsbrief, krijg je daar automatisch bericht van.

Wil je Trudy’s kabinet zelf bezoeken? Dat kan! Het is iedere tweede en vierde zondagmiddag van de maand gratis open voor geïnteresseerden.

Trudy Beekman - Oh Marie!