Berichten

Vakantie, in essentie


We zijn alweer even terug van onze reis naar Denemarken en Zweden. We bezochten in Denemarken het eiland Bogø, ten westen van Møn, helemaal in het zuiden van Seeland. Dit gebied is niet alleen prachtig, het ligt op slechts 5 uur rijden van Nederland, inclusief overtocht van Puttgarden naar Rødby. (Zo gebruik je de o met streepje nooit en zo al drie keer in één zin.) Nieuw was het prachtige gebied ten westen van het Roskildefjord, op een ruim uur rijden van Kopenhagen, dat we in onze laatste vakantieweek bezochten. (Als je nu al denkt: boeiend, boeiend, interessant…leuk joh, topografie, ik heb dat vak 15 jaar geleden niet voor niets uit mijn vakkenpakket geknald – ik ook. Maar hé, mócht je nu nog vakantiebestemmingsinspiratie nodig hebben…!)

Our holiday to Denmark and Sweden in photos.


Wie denkt dat Denemarken saai is, of dat je er alleen naartoe moet gaan omdat het hip is, doet Denemarken daar tekort mee. Denemarken is zoveel meer, dat ik amper weet waar ik moet beginnen met beschrijven waarom ik lang geleden mijn hart aan het land verpand heb. Het is er vredig, weids, lieflijk, maar ook compact…het is alles wat Nederland in veel opzichten vaak niet is. Hou me ten goede, ik hou van Nederland. Maar Denemarken komt op een gedeelde eerste plaats. Samen met Zweden, trouwens.

Na Denemarken reisden we voor het derde jaar op rij naar Småland (waar we haha! ook gewoon voor naar onze lokale IKEA hadden kunnen rijden natuurlijk!) in Zweden. Om op de terugweg dus weer een tijdje in Denemarken te blijven hangen. Al met al waren we bijna een maand weg.


We deden niet veel. We bezochten strandjes in piepkleine plaatsjes (geef een driejarige water, een emmer en een schep en je hebt er geen kind meer aan), maakten fietstochtjes, bezochten wat kringlopen en (heel erg Kinderen van Bolderburen dit) maakten jam van bessen uit de tuin van ons vakantiehuis. Of eigenlijk: Pim en Jet maakten jam. Ik maakte vooral bergen foto’s, waar ik vanzelfsprekend geen keuze meer uit kon maken bij thuiskomst. Ik beperk me dus maar tot deze selectie, wat de essentie van ons vakantie is. Rode huizen, mijn twee allerliefste lievelingsvriendjes, hommels in bermen met wilde bloemen, bomen, heel veel bomen, met korstmos begroeide rotsen, water en Scandinavische pastelkleuren.



En het allermooiste is: als je dan weer thuiskomt na al die tijd, dan ben je weer net zo gelukkig met je eigen land met al zijn gekkigheden en tekortkomingen. Je rijdt de grens over, het asfalt wordt donkergrijs en glad, de wegen drukker, het licht weer zo typisch Nederlands. Ik aanschouw de weggebruikers die zich als waanzinnigen gedragen, de volgepropte industrieterreinen, al die aangeharkte en door mensen aangeraakte vierkante meters…en schiet, geworteld als ik in hier ben, een heel klein beetje vol.

Soms moet je een tijdje afstand nemen om je de onvermijdelijke waarheid te realiseren: er is op deze wereld geen mooiere plek dan thuis.