Happiness is a yellow cabinet

Why is it that you always find what you’ve been looking for once you’ve made peace with the fact that you’re not gonna find it anymore? I found this cabinet when I wasn’t looking for it. My husband had just spend hours painting a load of cabinets for my workroom, I rearranged the room and that was that. I thought. And then we bumped into this yellow friend in a second hand store. Yes, you read it right: this cabinet was yellow when we found it. It was exactly what I had been looking for. It had, overall, a huge neon sign with our names on it pointing at it. I said to my husband: “We have to find a new home for Bruin“. And my husband, being the fabulous guy he is, said: “I think so too.”.

Happiness is a yellow cabinet. I love rearranging cabinets, putting everything in boxes and baskets. Arranging a collection of favourite items on top of it is the best part (and also a bit of a trap, ‘cause I always trick myself into thinking I need new accessories to decorate a new piece of furniture, hence the purple flowerpot, which is second hand as well by the way ;-)). A whole new world of decorating options opened with this cabinet. I will be walking on sunshine for at least another month or so.

(I wanted to share the listing on Dutch craigslist where we put Bruin for sale, but we already sold it!)

Waarom vind je altijd pas wat je zoekt als je gestopt bent ernaar te zoeken? Is het een truc van de Hogere Machten, om ons te laten worstelen net zolang tot we ermee om kunnen gaan? En is het vinden dan een beloning? Wie zal het zeggen. Ik vond deze kast toen ik er niet meer naar zocht. Mijn echtgenoot had net drie kasten geverfd en de kamer was na de aanschaf van nog een extra kast nét klaar. En toen kwamen we deze gele vriend tegen bij een kringloop. Je leest het goed: deze kast was al geel toen we ‘m vonden. Hij had dus, zogezegd, onze namen met knipperende neonletters boven zich hangen. Ik zei tegen mijn Lief: “Ik denk dat we een nieuw baasje moeten gaan zoeken voor Bruin“. En mijn Lief zei, omdat hij de geweldige man is die hij is, “Ik denk het ook.”.

Geluk is een gele kast. Ik ben gek op het inrichten van kasten, van het organiseren met mandjes en dozen. Het arrangeren van hetgeen dat op de kast komt is het aller- allerleukste om te doen, wat overigens meteen mijn valkuil is omdat ik mezelf altijd wijsmaak dat ik nieuwe accessoires nodig heb als er een nieuw meubelstuk het huis in komt (vandaar de paarse bloempot, die overigens ook tweedehands is ;-)). Een nieuwe wereld aan inricht-mogelijkheden opende zich met de komst van deze kast. Ik loop nog met gemak voor een maand of twee op wolken.

(Ik wilde hier de link naar Marktplaats delen waar we Bruin te koop aanboden, maar hij is al verkocht!)

Oh junk, I love thee

During my quests for junk I have resisted dozens of typewriters. But when I stumbled on this cute, ‘pocket size’ baby blue one in mint condition I decided I needed a typewriter. That same day I found the beautiful glass English jam jar and the cute home crafted pouch. Oh junk, I love thee.

Tijdens mijn vele kringlooptochten kwam ik dozijnen oude typemachines tegen die ik geen van allen mee naar huis nam. Maar toen ik deze lieve, baby-blauwe, handzame, in perfecte conditie verkerende lieverd tegenkwam, besloot ik dat ik toch een typemachine nodig had. Diezelfde dag vond ik de Engelse jampot van melkglas (mijn opa en oma bewaarde de suiker in zulke potten…jeugdsentiment) en de buidel, een mooi stukje huisvlijt. O oude rommel, ik hou van u.