Iedere dag een flamingo

/1 Reactie/in , , /door

A flamingo a day - Oh Marie!
Dietske plaatst iedere dag een foto van een flamingo op Instagram. Waarom? Waarom niet! is haar eenvoudige antwoord. Want was het gezegde niet ‘a flamingo a day keeps the doctor away’? Niet? Nou, wat ons betreft werkt dagelijks een flamingo net zo goed als het iedere dag eten van een appel. We ondervroegen Dietske over haar a flamingo a day initiatief en vroegen haar en passant ook naar haar beste Instagramtips en -trucs!

– Tekst en foto’s A Flamingo a Day. (Je vindt Dietske via aflamingoaday op Instagram)

A flamingo a day - Oh Marie!
Je plaatst iedere dag een foto van een flamingo in een bepaalde setting op Instagram. Was je toe aan iets opgewekts?
Ik werk in de juridische branche en ben daar toch voornamelijk met het hoofd bezig. Ik heb altijd veel gefotografeerd maar kwam daar door de drukte van mijn dagelijks leven niet meer aan toe. Ik miste de creativiteit en zocht iets waarmee ik dagelijks toch even mijn creativiteit kon laten borrelen. Ik ben na gaan denken over een projectje en toen is a flamingo a day geboren.

Zit er een bepaalde gedachte achter de setjes? En wat inspireert je tot de mini-voorstellingen?
Er zit geen specifieke gedachte achter behalve dat ik zelf plezier wil beleven aan het maken van de foto en dat hij een vrolijke uitstraling heeft. De inspiratie voor mijn fotootjes komt vanzelf. Soms bedenk ik een tafereeltje en zoek ik er spulletjes bij, vaak gebeurt het omgekeerde. Zie ik iets leuks en bedenk ik er een foto bij. Ik hou van kringloopwinkels en ben helemaal los gegaan op de vrijmarkt in Amsterdam op Koningsdag. Ik kocht alleen mini-spulletjes, want de flamingo die ik gebruik is maar 6 cm groot. En het mag niet te veel kosten van mezelf, anders zou het te gemakkelijk zijn.

A flamingo a day - Oh Marie!
Waarom flamingo’s?
Ik kwam het Playmobil flamingootje bij toeval tegen in een winkel. Ik hou van roze en van vogels. De flamingo staat in mijn beleving voor zon, zee en vakantie. Het is gewoon een blij makende vogel. De kleur en die lange dunne poten…zo grappig. Dit flamingootje is wendbaar in het midden dus ik kan hem oogcontact laten met maken met andere figuurtjes en naar dingen laten kijken. Dat werkt heel goed in de foto’s die ik maak.

A flamingo a day - Oh Marie!
Wat is jouw eigen favoriete flamingo a day foto?
De leukste foto’s zijn degene die ik samen met mijn dochter maak. We zoeken dan samen van alles bij elkaar voor een specifiek tafereeltje. Mijn favoriet is een picknick die we hebben gemaakt in Artis. Lagen we samen in het grasveldje naast de stenen dinosaurus Fristi in poppenhuisbekertjes te gieten om het zo echt mogelijk te laten lijken. Mensen dachten echt dat we gek waren geloof ik, maar wij hadden reuze veel lol!

Hoe maak je je foto’s precies?
Ik ben vorige zomer met dit projectje begonnen en heb er nog steeds veel lol in. Ik maak mijn foto’s met mijn telefoon, een Samsung Galaxy S5. Ik werk altijd buiten en alleen met natuurlijk daglicht. Soms op locatie maar meestal op mijn balkonnetje. Ik bewerk mijn foto’s soms met behulp van Instagram om de kleur wat op te peppen. Ik probeer elke dag te fotograferen maar werk soms ook een paar dagen vooruit als ik weet dat het somber weer wordt, slecht licht dus, of als de dagen te kort zijn en het al donker is als ik uit mijn werk kom.

A flamingo a day - Oh Marie!
Heb je nog leuke Instagram tips of trucs?
Voor Instagram is het leuk een thema te kiezen, of een specifieke stijl. Ik merk dat ik dat zelf de leukste accounts vind om te volgen. Ik was een jaar geleden helemaal niet bezig met het idee zo veel mogelijk volgers te krijgen maar heb er inmiddels bijna 10.000 en dat is toch wel heel grappig. Ik krijg elke dag leuke reacties vanuit de hele wereld. Daar word je gewoon blij van!

A flamingo a day - Oh Marie!

Kadering in je foto

/2 Reacties/in , , /door

Kadering in foto - Oh Marie!
Kadering in foto’s is onbedoeld uitgevonden door de roddeljournalistiek. Tenminste, als er één bedrijfstak is die fotograferen met kaders van struiken, kliko’s of andere schuilplaatsen geperfectioneerd heeft, is het die van de riooljournalistiek wel.

De foto hierboven zou een paparazzifoto kunnen zijn. De fotograaf stond duidelijk tussen het groen en fotografeerde tussen de bomen door. Een foto die op een dergelijke manier gemaakt wordt, kadert het lijdend voorwerp van de foto in. De compositie dwingt de toeschouwer te kijken naar het belangrijkste gedeelte van de foto. In het geval van een paparazzifoto zal dit belangrijke onderwerp geen tuintafereel zijn, maar een zonnebadende prinses, een vreemdgaande politicus of iets anders saillants. Deze compositie is echter op vele manieren toe te passen. Dus, lees eerst dit artikel voor je de bosjes induikt!

Kadering in foto - Oh Marie!
Deze foto’s – gemaakt in het prachthuis van Linda Haest – mede-eigenaar van Urbans and Indians – zijn voor Oh Marie! gemaakt door Danique van Kesteren. Linda’s huis heeft op de begane grond een aantal niveauverschillen, die Danique prachtig heeft vastgelegd door kadering binnen haar foto’s toe te passen.

In de interieurfotografie wordt deze compositie toegepast om een overzichtsfoto van een ruimte overzichtelijker te maken. Door de kadering wordt de foto als het ware opgeknipt in stukjes. Je kan op deze manier vrij veel op de foto zetten, zonder dat er direct een rommelig beeld ontstaat. Het kaderen kan de toeschouwer verder helpen om een idee te krijgen van de grootte van de ruimte én hoe hij in elkaar zit. Kaders helpen de toeschouwer dus te kijken waar hij moet kijken.

Door het belangrijkste gedeelte in je foto te omkaderen, lijst je dit deel bijna letterlijk in. Je maakt een frame binnen een frame: de randen van je foto zijn het buitenste frame, het tweede frame maak je ín de foto, door je compositie slim te kiezen. Daarbij creëert deze compositie een gevoel van diepte in de foto. Een prettige bijkomstigheid.

Kadering in foto - Oh Marie!
Kadering in foto - Oh Marie!
Zie je hoe Danique de gordijnen en de balken in deze foto gecombineerd heeft? De foto’s zijn bijna grafisch, door het lijnenspel dat het beeld letterlijk doorbreekt en in stukken opdeelt. Het benadrukt tevens de hoogte van de ruimte, zonder dat de foto rommelig wordt. Je ogen worden door de lijnen als het ware aan de hand genomen en door de foto geleid. Door voor een staande foto te kiezen, benadrukt Danique de hoogte van de ruimte nog eens extra. Verticale foto’s prikkelen onze ogen namelijk om van boven naar beneden te kijken. Kaders binnen foto’s zijn daarbij het sterkst, als ze aan de randen van de foto beginnen.

Kadering in foto - Oh Marie!
De foto hierboven is bijna een abstract kunstwerk, door de combinatie van vlakken en strepen en die enorme lamp die een sterk rond statement maakt. Het vraagt wat moed om een dergelijke foto te maken, maar zoals je ziet is het resultaat – in mijn ogen – verbluffend.

Kadering in foto’s is op oneindig veel manieren toe te passen. Hieronder een selectie van mijn favoriete voorbeelden:
Enigheid
Lianne Blomsma
Brom and Company

Een duizend-en-een-nacht-sprookje

/0 Reacties/in , , /door

Fotografie - Amanda Drost - Oh Marie!
Zodra je in Marokko uit het vliegtuig stapt, stap je regelrecht de wereld van duizend-en-een-nacht in. Het land ruikt naar sinaasappelen, kaneel, koriander. De lucht is warm en droog, de mensen kleurrijk tegen een achtergrond van aardetinten. In het verkeer heerst chaos. Bakkies, mini-taxi’s, ezeltjes, fietsers en personenauto’s wedijveren om een plek op de weg. Langs de weg praten oude mannen bij terwijl ze koffie drinken van dienblaadjes van armeluiszilver. De thee wordt van hoog opgeschonken, met bakken suiker erin. In de souks spreekt men een mengelmoes van talen uit alle windstreken: Arabisch, Frans, Engels én Nederlands. En dan vooral het woord ‘gratis’. Afdingen is een subtiel spel, waar beide partijen plezier aan beleven. Weglopen en weer terugkeren, tot de prijs naar wens is. Voor even vergeet je je Nederlandse afgepastheid. Loslaten en plezier hebben. Dat is alles wat moet.

Amanda’s hart werd ook gestolen door Marokko. Ze legde Marrakech analoog vast en maakte er haar favoriete foto van dit moment.
– Foto’s en tekst Amanda Drost. (Bekijk meer van Amanda’s werk op haar website, Facebook of Instagramaccount.)

Marrakech, de stad van Arabische schoonheden, paleizen, kleine straatjes, heerlijke geuren en gekleurde huisjes. Na jaren dromen over deze bestemming was het een aantal maanden geleden eindelijk zover.

We lopen onze riad binnen, terwijl de vogels ons verwelkomen met hun prachtige gezang. De riad is een oase van rust in de drukke stad. Tijd om deze unieke plek te ontdekken met al onze zintuigen. We verdwalen al snel in de kleine drukke straatjes en kijken onze ogen uit. Op de hectische marktjes wordt druk gehandeld, overal ruiken we de geur van vers fruit. Achter elk hoekje schuilt weer een nieuw paradijs. We wandelen door de mooiste botanische tuinen en wanen ons werkelijk in een andere wereld. We lunchen op een prachtig dakterras en laten ons masseren in een authentieke hammam. Deze stad bruist van de cultuur, waar eeuwenoude tradities worden afgewisseld met nieuwe. De medina is een unieke plek, vol verrassingen. Heerlijk eten en bijzondere ontmoetingen en dat op slechts een paar uur vliegen van Nederland.

Ondanks dat je niet direct ziet dat deze foto is genomen in Marrakesh, zegt hij voor alles voor mij. Het is een metafoor voor omhoog kijken en dromen, de tijd even stilzetten, voor eenvoudig leven, genieten van de kleine dingen. Samen zijn. De wind door je haren voelen met de zon op je gezicht.

Leef.

Marrakesh je hebt me betoverd.

Fotografie - Amanda Drost - Oh Marie!
Fotografie - Amanda Drost - Oh Marie!
Fotografie - Amanda Drost - Oh Marie!
Fotografie - Amanda Drost - Oh Marie!
Fotografie - Amanda Drost - Oh Marie!
Fotografie - Amanda Drost - Oh Marie!
Fotografie - Amanda Drost - Oh Marie!
Fotografie - Amanda Drost - Oh Marie!
In haar foto’s maakt Amanda veelvuldig gebruik van kaderingen. Marrakech is, met haar bogen en doorkijkjes, bij uitstek een plek om dit te doen. Je kan dit echter ook toepassen in de interieurfotografie. We vertellen meer over kadering in onze volgende blogpost ‘fotografie voor dummies’.

Wil je alle dummyposts teruglezen? Dat kan!
Fotograferen met tegenlicht
Double exposure maken in Photoshop

Of blader de magazines zelf nog eens door!

Over analoog fotograferen

/1 Reactie/in , /door

000021verkl
Een tijdje geleden maakte Hanke foto’s van ons gezin. (Vind ik nog steeds een beetje gek klinken: ‘gezin’. Alsof je dat pas écht bent als je met meer dan vier personen bent. Net zoals dat moment dat je je vriend je man gaan noemen nadat je getrouwd bent. Dat.) Hanke maakte de foto’s van ons in een park waar ik veel kwam in mijn jeugd en het was heel bijzonder om daar weer te zijn met ons kindje erbij. (En dat Hanke de foto’s maakte, nadat ze me het jaar ervoor fotografeerde toen ik nog zwanger was.) Ik droomde de nacht erop ineens weer over al die keren dat ik op die plek was. Blijkbaar ging voor even dat deurtje naar al die jeugdherinneringen weer open. Ik vind het op een gekke manier geruststellend om te weten dat al die plekken en mensen die niet meer in je leven zijn, nog altijd ergens veilige opgeborgen zitten in je geheugen.

Omdat Hanke helemaal analoog fotografeert, leek me dat een goede reden om zelf ook weer wat analoge foto’s te delen hier. Ik experimenteerde wat met binnenfotografie (weliswaar op een stralende dag), omdat ik altijd een beetje bang ben dat die foto’s te donker worden. Ze blijken prima belicht te zijn.

Film is not dead - Oh Marie!
Film is not dead - Oh Marie!
Analoog fotograferen is ontzettend leerzaam. Omdat het, in tegenstelling tot digitale fotografie waar je foutjes nog weg kan poetsen en zelfs het licht nog aan kan passen, geen foolproof fotografie methode is. Het licht en de compositie moeten meteen goed zijn omdat ik te puristisch ben om mijn analoge foto’s digitaal na te bewerken. Ik wil op mijn analoge foto’s zoveel mogelijk zien – zonder hulpmiddelen – wat er in de body van de camera tot stand is gekomen. Dat voelt het meest ambachtelijk. Het voelt (voor mij hè, want dat is echt heel persoonlijk!) als het verschil tussen een zelfgebakken appeltaart of een die je bij de supermarkt koopt. Ik kan me trouwens natuurlijk alleen de luxe van zulke uitspraken veroorloven omdat ik voor mijn dagelijkse werk gewoon een digitale camera tot mijn beschikking heb! (En zal je zien dat ik vannacht droom over de appeltaarten die mijn oma vroeger bakte. Dat zou wel gaaf zijn.)

Film is not dead - Oh Marie!
Film is not dead - Oh Marie!
Als je meer over (analoge) fotografie wil lezen, bekijk dan onze fotografie pagina’s eens hier. We schrijven graag en vaak over fotografie en delen regelmatig tips en trucs op allerlei fotografie gebied. Je kan er trouwens ook nog steeds de oude Oh Marie! magazines op naslaan, die je nog steeds allemaal hier terug kan lezen!

Zie die maan…

/4 Reacties/in , /door

Zie de maan - Oh Marie!
De maan is een fijn foto-object. Hij herinnert me eraan hoe bijzonder het eigenlijk is dat we hier met z’n allen op aarde leven. Want hoe bijzonder is het, dat we vanuit onze zolderramen naar een ander hemellichaam kunnen kijken? Dat samen met ons in een melkwegstelsel deel uitmaakt van een grote zwarte duisternis, waar wetenschappers op aarde nog maar een fractie van ontcijferd hebben? Nou ja, zulke gedachten gaan vaak door mijn hoofd als ik de maan zie.

Een fijn fotografeer object dus, die maan. Nu is dat ook niet zo moeilijk, want het is voor ons stervelingen, niet in het bezit zijnd van een telescoop in de achtertuin (of een sterrenkijker op een berg in Nevada zonder lichtvervuiling) het enige hemellichaam dat we fatsoenlijk fotograferen kunnen.

Zie de maan - Oh Marie!
Als ik tijdens het fotograferen die maan door die bomen zie schijnen, krijg ik wel gegarandeerd Dat Ene liedje in mijn hoofd. Sorry als jij dat nu ook hebt, trouwens.

Wat ik altijd gratis bij dat liedje krijg is de vraag “wie zijn die makkers en wat is wild geraas?!”.

“Bakkers staakt uw wildgebraad” had ik een nog logischer tekst gevonden in een liedje waar alleen maar vaagheden in staan. Vaagheden waar de taalkundigen op onze aarde ook geen duiding aan kunnen geven, trouwens. Of zouden ze het expres vaag gehouden hebben, zodat kinderen er de meest fantastische variaties op kunnen verzinnen? Ik ben nu al benieuwd naar de versie die Jet er ongetwijfeld van maken gaat.

Hoe dan ook, zo gaat dat rond in mijn hoofd, als ik naar de maan kijk. Goede reden om soms een tijdje weg te blijven bij het zolderraam. Voor ik het weet zit ik weer een week met dat *piep*liedje in mijn hoofd.

Zie de maan - Oh Marie!
Zie de maan - Oh Marie!