Archief voor categorie: Fotografie

One great idea I found on my endless sessions on the internet is using a painted canvas for pictures as a background. This works especially well for close-up pictures and so I’ve been playing a bit with this canvas I painted with leftovers of the green in our hallway and a piece of salvaged wood.

Een geweldig goed idee voor het maken van close-ups: een canvas (voor 2 euro bij de Action), geverfd in een andere kleur dan wit (of je moet in een huis wonen met alleen maar andere kleuren op de muur, dan zou ik ‘m wit houden, haha). Overigens kan een wit canvas enorm handig zijn om een foto meer licht te geven, door het te gebruiken om binnenvallend licht te weerkaatsen, maar dat terzijde. Ik verfde dit canvas in de kleur van onze hal en gebruikte het om er wat wintergoed (en semi-lentegoed ;-)) mee te fotograferen.

Ooo, before I forget! My first ideabook for Houzz.com aired (wow, that sounds fancy, doesn’t it?)! Take a peek via the widget on your right!

I’ve been playing with Molly while taking pictures of her (or playing and trying to take pictures of her). This was quite a challenging project, because A. Molly sleeps most of the bright part of the day and B. if she’s awake she only wants to cuddle, which makes it very hard to take pictures of her, because everything I point at her (a camera for instance), she wants to cuddle too (or at least sniff at it and since she hasn’t very much of a sence of smell, she has to do this at close quarters). The reflection of the cameralens onto the window-sill did the trick in the end, she freezed in an attempt to attack it, hence the alert look in her eyes. No lenses or Mollies were harmed during the making of this picture, by the way.

Om goede foto’s van Molly te maken kan je best een heel dagdeel uittrekken. Molly slaapt namelijk het grootste (lichte) gedeelte van de dag en als ze wakker is tijdens deze tijdopening, dan wil ze kroelen en dan is het nog moeilijker om foto’s te maken omdat ze dan meteen de camera ook mee kroelt (of ze duwt haar neus er tegenaan, omdat ze eraan wil ruiken maar amper enige reukzin heeft). De reflectie van de cameralens in de vensterbank was echter zo intrigerend dat ze bevroor (zoals katten dat zo prachtig doen in de seconden voordat ze aanvallen), en ik op tijd kon afdrukken. Zowel de lens als Molly hebben het project zonder kleerscheuren doorstaan, overigens.