A cactus with down feather
Sinds ik een dochter heb zie ik haar overal, ook als ze niet bij me in de buurt is. Ik zie mij en haar in moeders die terloops aan het bolletje van hun kindje snuffelen. In het kindje dat in de rij staat bij de kassa en trots vertelt dat ze zelf een toetje mocht uitzoeken. Maar ook in de extreem verdrietige beelden van kinderen die in een land leven waar veiligheid, eten, onderdak of liefde geen vanzelfsprekendheden zijn. Ik vind het bizar hoe er, zodra je kind geboren is, een heel nieuw luik in je hart opengaat waarachter nog veel meer liefde verborgen zit. Dat je in staat bent nog zoveel meer lief te hebben. En hoe kwetsbaar je dat ook weer maakt. Ineens begrijp ik waarom een moeder eens tegen mij – toen nog kinderloos – zei: “Al die vreselijke politieseries kan ik niet meer zien sinds ik kinderen heb.”
Ik kan er ook niet meer naar kijken.
Zo kon het gebeuren dat ik, na een lange werkdag, Dille en Kamille binnenliep en tegen een cactus aanliep wiens haartjes me deden denken aan het Polletje Piekhaar op het hoofdje van mijn dochter.
Ja, je inlevingsvermogen neemt wonderlijke loopjes met je als je moeder wordt.
How the soft spiky spines of a cactus remind me of our daughter’s down feather-y hair.
och wat mooi en zo lief en zo waar x
Ah jaaa! Wat een lieve haartjes ^_^
Het lijkt me een bijzonder mooi gevoel. Ik kan niet wachten tot ik ons kleine meisje vast kan houden en kan snuffelen aan haar bolletje! Nog even…
Ach man, wat super lief! Ik dacht dat we gewoon leuke cactusjes kochten.. Mijn luikje is nog niet open ;) Snuffel maar lekker door <3 x
och….dat weet ik nog zó goed van toen mijn zoon nog mijn kleine mannetje was…..nu alweer dertien jaar geleden! Hij was precies zo’n polletje piekhaar…zucht…
Heel mooi en herkenbaar :) Toen ik afgelopen Kerst moest huilen bij een Nivea reclame keken mijn twee oudsten zo gekkig verbaasd naar me. Ik zei als uitleg: dat komt omdat ik moeder ben, dan schiet je vol van de gekste maar mooie dingen <3
Ach gossie! Sweet!
wat kan jij alles toch heerlijk beschrijven en levend maken! X
Ooow, zó aandoenlijk dat lieve blonde pluizebolletje!
Jawel, hier spreekt duidelijk een moeder… ;-)
Fijn dat je zo van je meisje geniet!
Ah lief en helemaal waar. Moet je nagaan in wat voor een softie je transformeert wanneer je kind een kindje krijgt. Ik snotter heel wat af tegenwoordig. ;)
Jaaaaaaaaa bizar hè. En ook zo mooi. Dat cactusje is briljant!
Wat lief! Ook geen enge series meer voor mij ;-) xx