Dummy!

Dummies - Planet Fur
Aggossie, die dummies. Ik was altijd een beetje vertederd door hun blije-ei-heid en eigenlijk nog steeds. Hoe fantastisch (en decadent) was het om zo’n heel doosje met van die chemisch smakende bolletjes ineens in je giecheltje te gieten, zodat je één hele grote klont met versmolten dummies kreeg. En je nog urenlang bezig was de stukken dummy tussen je kiezen uit te piemelen. Sowieso was er geen hond die die bolletjes één voor één ging opeten, dat was levensgevaarlijk. Zo’n bolletje schoot zó je strot in tijdens het springtouwen. Citroen bleef altijd over, die vond ik te zuur. Aardbei was lekker, vooral omdat die me qua smaak aan die andere snoepklassieker deed denken: de Lange Jan.

En om al die redenen sta je dan zo’n 20 jaar later, nog net niet met tranen in je ogen, met een Dummy blikje bij de kassa bij de kringloop. Dat waren nog eens tijden.

About a long lost Dutch candy called Dummy and how this cute tin from the thriftshop brought back all kinds of childhood memories.

9 antwoorden
  1. Daphne
    Daphne zegt:

    Ha, tof blikje! Ik voel mezelf meteen weer die friemelige kartonnendoosopening openpulken, om vervolgens na het opeten het hele doosje te slopen want er zat er altijd nog wel eentje binnenin vastgeplakt. Nostalgie!

    Beantwoorden
  2. Jolijn
    Jolijn zegt:

    Ooooh, jaaaa, dummy’s!!
    Ik herken je verhaal zo goed, alsof ik over mezelf lees van vroeger, zo was het precies als je deze lieve bolletjes (uit een kartonnen doosje idd)at! Ik vond juist de citroen smaak wel lekker ;-)

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *