Berichten

Kalm aan en rap een beetje


Twee jaar geleden (manmanman, waar blijft die tijd) volgde ik een workshop weven bij Nom. Na veel vragen van lezers over de weeftechniek, maakte ik er zelfs een aantal instructiefilmpjes over. Om het daarna zo beu te zijn dat ik de hele rotzooi onderin een kast smeet en er twee jaar niet naar omkeek.

Die filmpjes kwamen weer van pas toen ik het weven weer op wilde pakken. Zo snel als mijn dochter namelijk nieuwe vaardigheden leert, zo snel zakken nieuw geleerde vaardigheden weg als je boven de 30 bent. En dan blijkt zo’n compleet verwaarloosd YouTube kanaal toch nog ergens goed voor te zijn. (Niet dat ik ook maar een seconde de ambitie heb gehad om fulltime vlogger te worden, dat laat ik aan de generaties na mij over. Ik weet hoe bejaard dit klinkt, maar het houdt de zaken lekker overzichtelijk. Bloggen kan je in je pyjama, voor een vlog moet je je jezelf toch íets van een kapsel aanmeten en – erger nog – jezelf aankleden. Dus voor iedereen die dacht dat bloggers altijd in een keurig opgeruimd huis wonen met hun gezicht strak in de lak: guess again. Wij zetten álles in scene. Als je een blogger tegenkomt die het tegendeel beweert, dan liegt ie. Neem dat maar van mij aan.)


Weven is een geweldige handvaardigheid want je kan het zo moeilijk maken of makkelijk houden als je zelf wil. Ik hou zaken graag gemakkelijk, ik wil alleen maar een beetje ontspannen en rommelen met bolletjes wol (alleen het bij elkaar zoeken van de kleuren is eigenlijk al leuk, een beetje zoals voorpret ook bijna leuker is dan het moment zelf) en daarna iets in elkaar zetten waar ik direct tevreden mee ben. (Ik stond helaas vooraan bij het uitdelen van het ongeduld én het perfectionisme…dat had ik beter niet kunnen doen.) Ik ga dit weefwerkje met pompoms combineren, een idee dat ik zag bij WednesdayWeaving en allerlei andere fantastische wevers wiens werk je niet te vaak moet bestuderen omdat je er dan acuut weer mee wil stoppen.


Pompoms maak je natuurlijk niet meer met een kartonnetje, maar met een pompommaker. Een apparaatje dat zo slim is uitgevonden dat ik ieder basisschoolkind dat nog met kartonnetjes moet klooien adviseer direct in staking te gaan tot er pompommakers worden aangeschaft. Degene die die dingen heeft uitgevonden stond vast achter mij in de rijen van ongeduld en perfectionisme. Maar besloot van zijn of haar vloek een zegen te maken.

Zover ben ik nog niet, vandaar dat weven. Het is de perfecte manier om eens even een beetje rustig te worden. En wel rap een beetje.

In desperate need of some relaxation, I picked up weaving again after a two year break. My own super neglected YouTube channel with homemade weaving instruction videos came in pretty handy again, since everything I learned about weaving was entirely erased from my memory (short-term memory loss is one of the many perks of having been pregnant once. The only thing I will never forget is our child, which is quite a relief!). I love weaving. It’s a low-profile craft (once you know what you’re doing ;)) and without too much effort, the result is pretty satisfying. And on top of things: it’s meditating. That’s something I can really use these days!

Online leren weven met Oh Marie!

Het is zondag (joh!) en dat betekent dat het weer weefdag is op dit blog. En wat voor weefdag! Vanaf vandaag kan je online leren weven met Oh Marie! Na mijn blogpost over alles wat je nodig hebt om te beginnen met weven, maakte ik een instructiefilmpje (de eerste die ik maakte, wie had dat ooit gedacht?) waarin ik uitleg hoe je je weefraam opspant (oftewel: de kettingdraden aanbrengt) en je weefraam afkant met een twijnrand. Klinkt ingewikkeld? Valt best mee! Ze zijn daarbij beiden essentieel bij het maken van je weefsel.

Zelf heb ik inmiddels ook weer wat geleerd op weefgebied (want ik ben zelf ook nog best een dummie, laten we wel wezen ;)):

Eén van onze lezers tipte om, in plaats van lange naalden, plastic Knit Pro naalden te gebruiken (dank Marloes!). Deze naalden gebruik je als je kortere afstanden weeft. De stevige Knit Pro naalden hebben een groot oog, zijn langer dan gemiddeld, hebben een botte en handige gebogen punt. Ik heb ze getest en vind ze een prima alternatief voor de lange weefnaald. Ze zijn voor € 3,- te koop in wolwinkels en anders in de vele hobbywinkels op het internet.

In mijn vorige blogpost tipte ik de acryl van Zeeman om mee te weven. Acryl is niet elastisch, waarmee je (deels) voorkomt dat de randen van je weefwerk scheef worden als je het van je raam afhaalt. Verder gebruik ik Phildar katoen voor de kettingdraden.

In de volgende editie van de weefseries laat ik zien hoe je Turkse knopen (de kwasten onderaan het weefwerk) maakt en hoe je werkt met de steeklat. O, ik heb zoveel ideeën, dat ik bijna niet weet waar ik beginnen moet!

Heb je tips of vragen? Deel ze hieronder, leuk! Veel plezier en succes!