Berichten

Once again, it’s going to be legenmerry!


Ik heb het gehaald, de eindstreep die zwangerschapsverlof heet. Ik heb zelfs nog, tussen het halen van wat voelde als een miljoen deadlines (dankzij een verweekte hersenpan, de helft minder energie én zuurstof dan normaal – laat ik wel wezen) nog wat kerstversiering in huis weten aan te brengen. Champagne problems, ik weet het. Maar de laatste maanden waren desalniettemin teringdruk, zeker als je voornoemde perks of being pregnant in het grote geheel meeneemt. 


Maar, de kerstversiering dus. Ik vond bij de kringloop in Antwerpen prachtige gekleurde kerstballen, die ik in de kamerden hing die het hele jaar door als kamerplant fungeert en met kerst als kerstboom. Ik vind het hele ritueel van het halen van een kerstboom ontzettend leuk, maar voel me ieder jaar weer bijzonder schuldig over het feit dat we die bloedig opgekweekte kerstboom na een maand keihard bij het grof vuil zetten. Dit is – wat mij betreft althans – een geweldig alternatief. Verder kon ik eindelijk mijn Meri Meri advent stadje in het feitelijk speciaal daarvoor aangeschafte antieke wandrek zetten. De kleine marquee letters bovenop het wandrek zijn van HEMA.


Voor de rest is de versiering zoals altijd een samenraapsel van vintage, nieuw en een beetje vreemd. Ik doel hierbij, om maar eens een voorbeeld te noemen, op het kalkoenbloempotje (ik heb er even geen ander woord voor) in de hal dat ik bij de kringloop vond. Een vondst waar een Zeer Geliefd Familielid over zei: “Wie koopt zoiets?!”. Ik kan blijkbaar zelfs mijn bloedeigen familie, toch de mensen die inmiddels wel wat van mij gewend zijn, nog choqueren met mijn kringloopvondsten.

Verder word ik heel erg gelukkig van de roodkoperen kerstster die ik bij de kringloop vond en die zo prachtig bij het roze dressoir past. De kerstkaart ernaast is trouwens ontworpen door Ruth Hengeveld, je kan hem hier kopen.




Wil je andere kerstinspiratie zien? Voor zover het chaotische archief van dit blog dat mogelijk maakt, zette ik een paar van mijn favoriete kerstblogposts op een rijtje. Onder andere die ene Addams Family-geïnspireerde die ik samen met Anne maakte, alweer twee jaar geleden. Je kan via het zoekmenu ook zelf op ‘kerst’ zoeken, maar wees gewaarschuwd: je komt dan in een brei terecht die vergelijkbaar is met mijn bovenkamer…ook als ze niet onder invloed van zwangerschapshormonen staan. Je bent gewaarschuwd! ;-)

Hele fijne feestdagen gewenst, lieve allemaal!

Kerst 2016
Addams Family – kerstinspiratie voor niet-traditionele types
Een vintage houten kerstster in een nieuwe jas
Papieren 3D sterren

Too much love can kill you

Druk - Oh Marie!
Net als de rest van Nederland (of in ieder geval een significant deel daarvan), ben ik druk. Niet Hillary Clinton druk (aan die andere Pipo ga ik geen woorden vuilmaken) en misschien is mijn gevoel van druk wel heel anders dan dat van een ander (dat weet ik wel zeker), maar goed, wel druk dus. Soms bijna verlammend druk. Het soort druk waar je een beetje obsessief van wordt. Van het soort waarvan je je werk terug gaat zitten kijken en gaat denken: “Jemig de pemig, wat een broddelwerk.” Alsof je niks beters te doen hebt, ook. Maar ja, dat is dan weer een bliksemafleider voor die to do lijst die naar je ligt te roepen.

Trouwens, door die gemoedstoestand ga je natuurlijk sowieso nooit denken: “Hé, dat heb je echt best goed gedaan, goed zo!”. Nee, want als je je zó voelt, dan ga je lekker naar buiten, iets leuks doen. Dan ga je niet als een soort Grinch je eigen werk af zitten kraken. Ach, anders zouden je collega’s het misschien doen en die heb ik niet. Somebody’s got to do the dirty job.

Druk - Oh Marie!
Het komt allemaal wel weer goed, soms heb je van die weken. Ik ben namelijk wél druk met allemaal leuke dingen. En ik ben dus niet druk te midden van (daar heb je ze weer) vervelende collega’s. De enige vervelende collega die ik heb weegt 3 kilo, heet Molly, is vrij opdringerig en verhaart als een malle. Wil op schoot liggen en op mijn muisarm in slaap vallen. Moet je je voorstellen dat je directeur dat wil doen. Levert wel een goed verhaal op, maar erg prettig lijkt het me niet. Weet je hoe snel je arm gaat slapen onder dat gewicht?

Druk - Oh Marie!
Ik kan dus twee dingen doen: óf ik hou op met zeuren over mijn champagne problems, sluit mijn digitale archief af en ga wat nuttigs doen met mijn tijd. Óf ik schmink mezelf groen en doe auditie voor ‘Dr. Seuss’ How the Grinch Stole Christmas!’ De Musical (patent pending). Wat zou betekenen dat ik het nóg drukker ga krijgen. Gesteld dat ik de rol kreeg natuurlijk. Als Hillary Clinton net zo met stress omgaat als ik, dan denk ik dat ik alsnog weinig kans maak. Toch die to do lijst er maar eens bij pakken dus.

Me plus long to do lists make me behave like some kind of Grinch. Nothing I do or ever did is good anymore, which is kind of frustrating. I do feel I need to stop nagging about it, my to do list might be long, but it’s filled with nothing but fun projects. So I’m gonna drag my naggy bum (is that even English?!) from the couch and will conquer my to do list. If it’s the last thing I’ll ever do.