Berichten

Gaatjes


Ik schreef – een leven geleden, zo voelt het – een blogpost over kringloopsprookjes. (Je leest hem hier.) Het ging over de lectuurbak van Giotto Stoppino voor Kartell die ik bij een kringloop vond voor de niet zo kringloopachtige prijs van 20 euro. (Anders was het écht een sprookje geweest.) Het mocht de pret allemaal niet drukken, ik was er blij mee.

Recent zag ik eenzelfde exemplaar bij een kringloop staan in het zwart. In minder goede conditie, maar met een betere prijs: ze wilden er daar 5 euro voor hebben. De grap is, omdat ik de kick van het vinden al had gehad, heb ik dat exemplaar laten staan. Terwijl dat in feite een écht kringloopsprookje was. Naar aanleiding van die blogpost uit 2013 vertelde een vriendin me trouwens droogjes dat zij een tafeltje dat ze op een rommelmarkt voor 5 euro kocht, later in een museum had zien staan. Dat was pas écht een goed verhaal.

Years ago I thrifted a Giotto Stoppino Kartell magazine holder. It wasn’t all unicorns and rainbows, I paid 20 euros for it. Still a bargain, but not exactly a thrift-y price either. I was very happy with it and that’s the thing that counts. After three years, I felt it was time to replace the Kartell holder. That’s how interior bloggers roll, you know. Their interior don’t stay the same for a week. If you look at it that way, the Kartell magazine holder outstayed its welcome a long time ago.


Ik heb jarenlang plezier gehad van mijn vintage lectuurbak, maar het was tijd voor iets nieuws. Als je over interieurs schrijft, dan is dat nu eenmaal zo. Die Kartell lectuurbak heeft het naar interieurblogbegrippen eigenlijk nog lang uitgehouden bij ons thuis.

Voor de vintage Kartell (die ook nog steeds nieuw te koop is) kwam de Analog lectuurbak van Normann Copenhagen in de plaats. De naam Analog is dubbelzinnig, want al bewaar je er tijdschriften in (er gaat toch echt niks boven papier – is het raar om dat als voormalig uitgever van een digitaal magazine te zeggen?), de Analog is qua ontwerp geïnspireerd op negentiger jaren computerapparatuur, waarbij de huls van gaatjes ervoor zorgde dat de machine niet oververhit raakte. Ik hou van dit soort weetjes en dat Simon Legald, de ontwerper, dit ‘grapje’ in zijn product verwerkte. Hij is lekker breed (de lectuurbak, niet Simon), dus Jet kan er ook boekjes in zetten. Wat de kans op een glijpartij over een Nijntje boekje ook weer verkleint. Ben ik de enige voor wie uitentreuren getest kinderspeelgoed alsnog een gevaar voor de gezondheid vormt?

I replaced the vintage magazine holder with this red ‘Analog’ designed by Simon Legald for Normann Copenhagen. Its shape is perfect to hold magazines and books so our daughter can stash her ever growing collection of Miffy books in it as well. This gives this new magazine holder an unexpected extra advantage: this might prevent me from slipping yet another time over a book she left lying around. Or am I the only one whose child’s toys pose a direct danger to her health? Nevermind. I think I already know the answer.


Ik op mijn beurt ben gek op die gaatjesstructuur, maar dat komt misschien omdat ik al meer dan de helft van mijn leven met een computernerd samen ben. Helaas worden computerkasten niet meer zoals vroeger gemaakt, wat eigenlijk doodzonde is. Maar het is in ieder geval leuk dat de grote merken die gaatjes geadopteerd hebben en dat ik er niet meer voor naar de kringloop hoef. Of er één of andere vintage computerkast voor moet ontmantelen. Dat heeft Simon al voor me gedaan.

Deze blogpost kwam tot stand in samenwerking met MisterDesign.

This blogpost is a collaboration with MisterDesign

Niet live van uw verslaggever: een festival met een Snor

Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Ik heb helemaal niets met festivals. Als ik moest kiezen tussen het gebruiken van een Dixi of ter plekke harakiri plegen, dan is nog helemaal niet zo zeker dat ik voor de eerste kies. Ik heb weleens op een craftfair gestaan waar ze alleen maar Dixi’s hadden. Ik heb die dag bijna het wereldrecord van langste-toiletonthouding-ooit gekraakt.

Je zou om die reden kunnen denken dat het Snor Festival niets voor mij is. Maar dat is nu juist zo mooi aan het Snor Festival: het duurt één dag (of je een weekend lang wil creperen in een tent op het terrein is optioneel – en laat ik nu gek zijn op het soort opties waar ik geen deel aan hoef te nemen). Er is modder, maar niet zoveel dat je zwart als een hangbuikzwijntje thuiskomt (daarbij kan je kiezen of je er doorheen wil stampen of niet, want er zijn ook gewoon verharde paden. Door de modder stampen is énig, mits je de keus hebt. En je laarzen niet lek zijn). Je hoeft niet tegenover je vrienden te veinzen dat je de muziek van die ene obscure band ook super goed vindt (en van armoede de tekst maar fonetisch meezingt)…kortom, het Snor Festival is ook een festival voor mensen met smet-, toilet- modder- en kampeervrees in het algemeen zoals ik.

Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Tijdens de tweede editie van het Snor Festival afgelopen zondag mocht ik samen met de leukste bloggers van Nederland het festival verslaan. We hadden stinkende mazzel met het weer: van bewolkt gingen we naar een gouden, zonovergoten middag. De sfeer was fijn, er waren een heleboel leuke mensen, er werden workshops georganiseerd (die ik allemaal heb gemist door al die leuke mensen – ja en ik ben ook gewoon een enorme ouwehoer hoor, als er banken hadden gestaan hadden mensen zich er vast achter verstopt als ze me aan zagen komen – misschien een dikke tip voor de 3e editie), er was muziek én we vierden dat Anki en Casper van Zilverblauw hun snoepje van een fotoboek ‘Shoot!’ lanceerden. Een boek zo mooi dat je er een hap uit zou willen nemen. (Daarover later meer. Over het boek, niet dat ik het opgegeten heb.)

Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Snor Festival 2015 - Oh Marie!
We werden ontvangen in de yurt van Kirsten (de held die camperen wél leuk vindt en een vaste plek op De Lievelinge (waar het festival wordt gegeven) heeft). Mme Charlotte verzorgde een heerlijke lunch, die zo gezellig was dat we bijna niet toe kwamen aan hetgeen waarvoor we kwamen: het festival verslaan.

Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Wat me bij de pointe van mijn verhaal brengt: als je een kniesoor zoals ik kan veranderen in een festival bezoeker, dan doe je iets goed. Het Snor Festival is zoals de boeken van Uitgeverij Snor: vrolijk en anders dan anders. Je moet niks, behalve plezier hebben. En ze hebben er gewone toiletten. Best fijn om nu eens niet tegen wil en dank een gooi naar een wereldrecord te hoeven doen. En dan vergeet ik nog te noemen dat er Kune-Kune varkentjes rondlopen op het terrein. Dat is het kleinste varkenras ter wereld. Ze zeggen om de zoveel seconden ‘knor’ en zijn bijna nog schattiger dan het nieuwe kitten van mijn vriendin Martine (klik). (De officiële winnaar van deze battle der schattigheid zal gekozen worden tijdens onze volgende Oh Marie! redactievergadering.)

Snor Festival 2015 - Oh Marie!
Ben jij zoals ik een verstokte festivalhater en heb ik je niet kunnen overtuigen? Dan kunnen mijn blogcollega’s dat misschien wel. Anki verzamelt alle verslagen over het Snor Festival in deze blogpost!

Tekst en foto’s: Marlous Snijder

Snor festival (Carnival Moustache)

Snor Festival - Planet Fur
Snor Festival - Planet Fur

Natuurlijk waren wij ook op het Snor Festival afgelopen zondag. Het was geweldig om al mijn lieve (blog)vrienden weer te zien na mijn zwangerschapsverlof. En om serieus te overwegen om die extreem schattige mini-varkentjes die er rondliepen mee naar huis te ontvoeren. Om nog maar te zwijgen over die twee fantastische eenhoorns die ik tijdens mijn rondje over de camping tegenkwam. Wat een mooi feestje!

Of course, we too went to the Snor Festival last Sunday (‘Snor Festival’ translates perfectly as ‘Carnival Moustache’, how cool does that sound!). It was fabulous to see all my (blog)friends again after my maternity leave. And to seriously consider to kidnap (pignap?) the cute little piglets that walked around the terrain. And to bump into no less than two unicorns during my walk around the festival. What a beautiful day!

Snor Festival - Planet Fur