Berichten

Ontembare positiviteit en niet te stoppen veranderdrift


We kochten de servieskast in onze woonkamer in 2010, vlak nadat we ons huis verkocht hadden en in een tijdelijke woning zouden trekken. Het klinkt misschien een beetje vreemd, dat ik een servieskast kocht terwijl we naar een tijdelijk huis zouden gaan…en eigenlijk is het dat ook. Ik herinner me nog dat de vriend wiens huis we gingen huren, heel positief reageerde op ons voorstel om onze nieuwe Marktplaatsaanwinst direct maar neer te zetten in wat toen nog zijn huis (en pas een paar weken later de onze) was. Het is misschien slim om te vermelden dat het een goede vriend is van mijn Lief, die ook nooit ergens een probleem in ziet. Soort zoekt soort. Hij was zelfs blij met zijn tijdelijke nieuwe meubel. De tranen springen me bijkans in de ogen van zoveel ruimhartigheid.

De servieskast (hier op zijn oude plekje in ons tijdelijke appartement – het voelt als een leven geleden) verhuisde daarna mee naar ons huidige huis. Hij kreeg een nieuwe kleur aan de binnenkant (een kleur die ik koos toen ik zwanger was en waar ik nooit 100% tevreden mee was, maar niet zeggen tegen mijn Lief want die heeft hem toen geverfd…er zijn mensen om minder gescheiden) en zo heeft hij jarenlang bij de keuken gestaan, met een constant wisselende verzameling spullen erin.


Maar zoals dat gaat met alles in ons huis (alhoewel we een grens trokken bij kinderen en huisdieren) was ook die servieskast op een dag aan vervanging toe. Ik wilde er iets strakkers (voor zover de vorige kast dat nog niet was) voor in de plaats, met veel (onzichtbare) bergruimte onderin, zodat Jet zelf het speelgoed pakken kan waar ze op dat moment voor in de stemming is. (Meestal is dat álles in een keer waarna ze naar buiten vertrekt om met een bakje water en een stok te gaan spelen.)

Deze nieuwe kast vond ik verrassend snel via Marktplaats (zet mij op een eiland met wifi en ik vermaak me kostelijk met die app). En omdat mijn Lief net zo ruimhartig en positief is als voornoemde vriend, zag hij natuurlijk geen enkel probleem in het regelen van een kar en het rijden naar een oord hier ver vandaan voor die nieuwe kast. Dat ons huis met zijn ontembare positiviteit en mijn veranderdrift nog niet is veranderd in een uitdragerij mag een godswonder heten.


Deze kast is een metalen Mewaf laboratoriumkast uit 1954. Ik ben er (ook al zo verrassend) ontzettend blij mee. Hij is lager, breder én lichter dan onze vorige kast en het lijkt wel alsof hij al jaren op deze plek staat. Er kan een shitload aan boekjes, Duplo, Fabuland, puzzels en andere meuk achter die deuren. Onze dochter beheert namelijk naast haar speelgoed verschillende verzamelingen takken, stenen, kroondoppen, lege slakkenhuisjes en zand. Heel veel zand. Soms denk ik weleens dat ik het leven heb geschonken aan een zandmannetje. Ons zandmannetje heeft hoe dan ook veel uitpakplezier met deze kast en wij – naast het plezier van de aanblik van die kast – met het feit dat die verzamelingen nu een eigen plek hebben. Iedereen tevreden!

Als je het trouwens leuk vindt om mijn columns voor het AD te lezen (de reden dat ik hier niet altijd meer wekelijks te vinden ben) dan kan je ze hier allemaal terugvinden. Er blijft na het schrijven voor de krant, vtwonen en andere opdrachtgevers, niet altijd inspiratie of tijd over om lollig te doen op mijn blog. Ik prijs me gelukkig dat ik dat tegenwoordig zeggen kan, trouwens. Als je wil weten in wat voor duistere uithoek van Nederland ik iets moois opgegraven heb, dan ben ik meestal wél op Instagram te vinden. Het is maar dat je het weet!

After…not a lot of debate, actually, we replaced the old, oak cabinet in the kitchen for a ‘new’ one. Its replacement – which we found on Marktplaats (our Dutch Craigslist) – is a 1954 metal lab cabinet made by Mewaf. I think it fits our interior way better. It’s a bit sleeker, modern (as far as you can say that about a cabinet that’s 60 years old) and I love its bright off-whitegreyish colour. It already feels like it has been in our living room for years, strangely enough. I also wanted it to have enough storage for our daughter’s books, toys, Duplo and other bits and bobs that come with a child that manages to withold several collections of stones, branches, empty snail shells, crown-caps and sand. A helluva lot of sand. (sometimes I feel I gave birth to a baby sandman. True words.). You would faint if you knew how much junk the lower parts of this cabinet withholds. Which is just perfect in many many ways.

Hoop en de Blauwe Stad

Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!
Ruim een jaar nadat ik Tropicana in Rotterdam bezocht, is er veel ten goede veranderd. Oké, het hele ‘abandoned gevoel’ verdwijnt er langzaamaan, maar daar komt iets veel beters en hoopvollers voor in de plaats.

Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!
Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!
Tropicana, het leegstaande zwembad gelegen tussen Maas en Maasboulevard in Rotterdam, heet tegenwoordig BlueCity. BlueCity is een circulaire voorbeeldstad. Dit roept misschien Inception-achtige taferelen op van een dubbelgevouwen stad, wat helaas niet zo is. Noch heeft Leonardo DiCaprio er een werkplek. Nee, in deze circulaire voorbeeldstad is afval een grondstof. Wat misschien minder mindblowing klinkt dan Inception, maar wat wel duurzaam is en de redding van de aarde zou kunnen zijn. Wat ik dan best weer heel erg mindblowing vind, trouwens.

Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!
Op dit moment zijn de economieën op aarde lineair. Men delft grondstoffen, gebruikt ze en verbrandt ze. Het is allang geen nieuws meer dat dit geen houdbare situatie is. Het duurt niet alleen steeds langer voor de natuur zich hersteld heeft van ons sprinkhanenplaaggedrag, het verbranden van afval stoot ook nog eens enorme hoeveelheden CO2 uit.

Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!
We moeten, als we die 1.000 jaar die Stephen Hawking de mensheid nog gegeven heeft willen halen, overstappen op duurzame afvalverwerkingsmanieren, bijvoorbeeld circulaire. Bij een circulaire economie wordt het eindpunt van een lineaire economie aan het beginpunt vastgekoppeld. Afval wordt niet verbrand, maar opnieuw gebruikt.

Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!
Hoe dat in zijn werk gaat? In de Aloha Bar, het voormalige buitenbad van Tropicana en tegenwoordig een restaurant, wordt bijvoorbeeld heel veel koffiedik geproduceerd. In plaats dat koffiedik weg te gooien, worden er door RotterZwam, ook gevestigd in Tropicana, op dat koffiedik oesterzwammen gekweekt. Die oesterzwammen staan vervolgens weer op het menu van Aloha. Het leuke van circulair ondernemen is daarbij dat het extra cirkels creëert. De kweek van oesterzwammen veroorzaakt een hoge CO2 uitstoot, die wordt ‘opgevangen’ en weer gebruikt door een bedrijf dat Spireaux heet. Spireaux kweekt met de uitgestoten CO2 een duurzame voedingsbron genaamd Spirulina: een super voedzaam, geur- en smaakneutraal eiwit waar geen dier aan te pas hoef te komen. Het mycelium (het netwerk van draden) van de oesterzwammen wordt in het BlueCity Lab omgezet naar leer.

Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!
En zo zijn er nog legio andere voorbeelden te noemen. Het bedrijf FruitLeather verwerkt fruitafval van een lokale markt tot plantaardig leer. OKKEHOUT maakt tafels van afgedankte meerpalen uit de Maas. (Want, om met de maker te spreken, het grootste bos van Rotterdam staat in de Maas). De tafels worden met natuurlijke materialen vervaardigd, zodat ze niet, als ze ooit gerecycled worden, alsnog schadelijke stoffen uitstoten. En zo kan ik nog wel even doorgaan. In Blue City bestaat er niet zoiets als afval, alleen grondstoffen. Wormen verteren een deel van het gft tot compost, plastics worden verwerkt in vogelhuisjes en knikkerpotjes, etc. etc.

Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!
Klinkt dit utopisch? Dit is nog maar het begin. BlueCity heeft grootste plannen. Uiteindelijk is er plek voor 50 ondernemers in het voormalige zwembad. Ondernemers die de wereld vanachter hun laptop gaan verbeteren, maar ook voor ondernemers die de mogelijkheid krijgen een ‘circulair plan’ zo te schalen dat het wereldwijd ingezet kan worden.

Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!
Als milieuvervuiling volgens Trump een hoax van de Chinezen is om de Amerikaanse economie plat te leggen, dan is zijn kapsel wat mij betreft een hoax om Amerikaanse kappers een slechte naam te geven. Met andere woorden: hoe geruststellend de gedachte dat het allemaal wel meevalt met dat milieu ook lijkt, het is niet zo. Initiatieven zoals BlueCity herinneren me daar niet alleen aan, ze geven me ook hoop. En hoop doet niet alleen leven, het brengt in dit geval ook leven. Of behoudt het. Als ik daar in deze minder hoopvolle tijden een platform voor mag zijn, dan ben ik dat maar al te graag.

Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!
Wil je een bijdrage leveren aan BlueCity? Momenteel wordt er met de campagne ‘Nieuw plekkie voor je stekkie’ in BlueCity aan een groene oase van tweedehands planten gewerkt. Want de kokedama’s van LOOT (zie foto’s) zijn prachtig, maar nog lang niet genoeg om de enorme koepel van het zwembad tot een groene oase om te toveren. Heb je een zielige kamerplant die bij jou thuis niet volledig tot zijn recht komt? Breng hem dan, als je een beetje in de buurt woont natuurlijk, naar BlueCity. Je draagt niet alleen bij aan een groene oase middenin de stad, je plant zal (laten we eerlijk zijn, haha!) blij zijn met die tweede kans. En het is ook hartstikke circulair. Om de cirkel weer rond te maken.

Meer lezen? Het AD schreef recent ook een uitgebreid artikel over BlueCity.

Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!Blue City Rotterdam in voormalig Tropicana - Oh Marie!
An article about a very promising and hopeful environmental project located in a former abandoned waterpark in Rotterdam called BlueCity. I visited the former swimming pool a year ago and went back to photograph their current encouraging circular business developments. 

Rondkijken in een verlaten zwemparadijs

Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Als je je door het verkeer op de Coolsingel worstelt en in oostelijke richting het centrum van Rotterdam uitrijdt, vervliegen al je frustraties over éénrichtingswegen, moeilijke rotondes en weg-blokkerende vrachtwagens in een oogwenk. Aangekomen op de Maasboulevard is er namelijk weidsheid, water, een stevige bries en een prachtig uitzicht over Rotterdam. De beloning voor al je verkeersinspanningen.

Het gebouw van voormalig zwemparadijs Tropicana aan de Maasboulevard springt ook direct in het oog. Ik ben er tijdens mijn Rotterdamtrips honderden keren langsgereden, altijd denkend dat het een club was of een disco. Ik ben daarin zo ongeveer de enige, want Tropicana was een begrip in Nederland. Beter gezegd: Tropicana was van 1988 tot 2010 hofleverancier spetterplezier. Met andere woorden: één van de meest epische zwemparadijzen van Nederland.

In 2010 sloot Tropicana haar deuren wegens teruggelopen bezoekersaantallen. Sinds die tijd wordt er gesteggeld over wat er met het pand gebeuren moet. De huidige stand van zaken is dat het misschien wel gesloopt gaat worden. Hoog tijd dus voor Oh Marie! om er eens langs te gaan. Je hebt nu eenmaal een Club Tropicana thema in te vullen of niet.

Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Tropicana’s 7.500 vierkante meters zijn momenteel (deels) in gebruik als stadskas (RotterZwam) en bar (de Aloha Bar). En ook al kan je er niet meer meegesleurd worden in de Wildwaterbaan, je kindje er laten sploetsjen in het pierenbadje, je van één van de super glijbanen laten glijden, of je voor even in de tropen wanen, voor mij is Tropicana nog steeds een epische plek. Omdat die oude bestemming en al die herinneringen nog steeds verscholen liggen achter barren, strandstoelen en parasols. Omdat een zwembad zonder water iets spookachtigs heeft en omdat Tropicana de magie heeft van een ‘abandoned place’ zonder écht verlaten te zijn.

De mensen van de Aloha Bar waren zo aardig om ons het zwembad en bar te laten fotograferen (veel dank daarvoor!). Ga je met ons mee?

Tropicana Rotterdam - Oh Marie!Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Van boven naar beneden: de buitenkant van het gigantische complex met haar glijbanen, marmeren toegangstrappen en overwoekerde toegangsdeuren.

Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Tropicana Rotterdam - Oh Marie!Tropicana Rotterdam - Oh Marie!Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Van boven naar beneden: het interieur van de Aloha Bar (waar je volgens Anne geweldig lekker eten kan, dus grijp je kans nu het nog kan!).

Tropicana Rotterdam - Oh Marie!Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Van boven naar beneden: vroeger kon je je door deze jungle laten drijven. Ze staat nu droog. Eronder de zeehond uit het voormalige pierenbadje.

Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Boven: die typische zwembadkleerhangers waar je zo handig je hele outfit aan weghangen kon, inclusief schoenen! Erachter de bar waarlangs je naar het buitenterras (het voormalige buitenbad) loopt.

Tropicana Rotterdam - Oh Marie!Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Plafonddetails.

Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Langs de bar loop je naar het buitenterras, vroeger het voormalige buitenbad dat nu met vlonders is afgedekt. Op het terras heb je een prachtig uitzicht over de Maas, de zuidoever en de Erasmusbrug. Nog steeds een heerlijke plek om af te koelen op warme dagen, door de wind die de Maas meevoert.

Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Boven naar beneden: de voormalige wildwaterbaan (“Afstand houden!” en “Alleen voor geoefende zwemmers!”) en typische (jaren ’80) zwembaddetails op het buitenterras.

Tropicana Rotterdam - Oh Marie!Tropicana Rotterdam - Oh Marie!Tropicana Rotterdam - Oh Marie!Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
De voormalige dompelbaden vormen naar mijn idee nogal een gevaar voor de dronken bezoeker. (Ik: “Mán, als ik dronken was, zou ik zéker in zo’n oud dompelbad knikkeren.” Anne: “Met jouw motoriek hoef je daar niet dronken voor te zijn.” Ik moet schoorvoetend toegeven dat mijn collega hier de spijker op zijn kop slaat.) Verder: de zonbedjes langs het voormalige buitenbad liggen er nog. Het onkruid rukt langzaam op.

Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Tropicana Rotterdam - Oh Marie!Tropicana Rotterdam - Oh Marie!Tropicana Rotterdam - Oh Marie!
Boven naar beneden: uitzicht op het buitenterras met erachter het enorme binnenbad waar tegenwoordig een stadskas gevestigd is. De tropische beplanting is voor een groot deel verwijderd, hier en daar hangen nog wat uitgedroogde takken langs de bladderende plafonds. Het ‘kasdeel’ van het zwembad is voor het grootste gedeelte gesloten voor bezoekers. O, wat hadden we daar graag nog wat rondgedwaald!

Tijdens onze zoektochten op het internet naar de geschiedenis van Tropicana kwamen we een paar leuke filmpjes tegen. Zoals deze die werd gemaakt op de laatste dag dat het zwembad open was (ter vergelijking!) en dit filmpje waar iemand met een drone over het verlaten zwembad vliegt. Heel gaaf en, zoals dat gaat met verlaten gebouwen, ook een beetje triest.

Het bezoeken van Tropicana is een ervaring die je niet wil missen, een waarvan niet zeker is hoe lang hij nog beschikbaar blijft. Ga naar de Aloha Bar, vier er je vrijgezellenfeest, verjaardag, 60-jarig trouwjubileum of ga er gewoon lekker eten tijdens een dagje uit. Wij zeggen: grijp die kans zo lang het nog kan!

Heb jij herinneringen aan Tropicana? Heb je er je kinderfeestje gevierd, of een schoolreisje? Een tand door je lip gekregen in de wildwaterbaan (toch niet zo’n geoefende zwemmer) of je misselijk gegeten aan de sundaes? Deel je verhalen met ons, we kijken ernaar uit!

Tekst en beeld: Marlous Snijder
Met veel dank aan de mensen van de Aloha Bar

Binnenkijken bij Kit and Nancy

Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Thank Gosling it’s Friday! Met deze woorden en een foto van Ryan Gosling luidt Laura van Kit and Nancy iedere vrijdag het weekend in. Kijk, wij houden van mooi beeld en fijne kringloopvondsten en als daar dan ook nog een portie humor bij komt kijken, dan zijn wij helemaal verkocht. We keken binnen in Laura’s fijne huis in Rotterdam waar ze vanuit Australië naartoe verhuisde om bij haar lief (bijgenaamd De Hollander) en Ringo, hun vrolijke (en ook een beetje ondeugende) puppy te zijn.

Laura’s foto’s zijn zo dromerig, kleurrijk en symmetrisch als Wes Anderson’s werk. Nog zo’n held van ons. Wat ons betreft is Laura het fijnste importproduct sinds thee en chocolade. En laat dat nu precies zijn wat ze ons voorzette toen we bij haar langs gingen. Want naast bloemen (vintage of vers) is bakken haar tweede grote liefde.

(Speciaal voor Laura’s vrienden en familie plaatsten we het interview ook in het Engels!)
-Tekst en foto’s Marlous Snijder

Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Een Aussie in Nederland? Hoe is dat zo gekomen?
Tijdens een driewekelijks familiebezoek in Europa in de zomer van 2012 ontmoette ik via wederzijdse vrienden een prachtige Hollander. Na een paar stormachtige dagen vloog ik terug naar Australië waar ik na 8 maanden besloot dat ik naar Europa wilde verhuizen. Om dichter bij mijn familie te zijn, maar ook om meer tijd door te brengen met De Hollander. Nu, twee jaar later, woon ik samen met de man van mijn dromen in één van de charmantste landen van Europa.

An Aussie in The Netherlands? How come?
I met a beautiful Dutchman in Rotterdam during the summer of 2012 whilst on a 3 week Europe trip visiting friends and family. We met through mutual friends that were currently residing in Holland. After a whirlwind few days I returned to Australia for 8 months, deciding then that I wanted to relocate to Europe to be closer to my family and to spend more time with the Dutchman. Two years later I’m living with the man of my dreams in one of the most charming countries in Europe.

Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Oh Marie! is vernoemd naar de geliefde oma van onze hoofdredacteur. Vertel eens iets over Catherine (Kit) en Nancy?
Kit (Catherine), mijn Engelse oma en Nancy (Dorothy), mijn Australische oma, hebben beiden grote invloed gehad op mijn liefde voor bakken en handwerk. Ik heb mijn liefde voor het verzamelen van vintage bloemmotieven, bloemen en zondagse bakrituelen aan deze twee prachtige vrouwen te danken.

Oh Marie! is named after our chief editor’s beloved grandmother. Tell us about Catherine (Kit) and Nancy?
Kit (Catherine), my English grandmother and Nancy (Dorothy), my Australian grandmother have greatly influenced my love for baking and crafting. My love for collecting vintage florals, adorning my house with fresh flowers and Sunday baking are all thanks to these two beautiful women.

Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Waarom hou je zo van bloemmotieven?
Patronen en bloemen…ze doen mijn hart sneller kloppen, maken mijn portefeuille lichter en mijn huis mooier. Een mix van beiden is hét recept voor eindeloze inspiratie. Of het nu een jaren ’70 jurk is, een retro muurversiering of een boeket van prachtbloemen…als het mijn pad kruist is er 99% kans dat ik het mee naar huis neem.

What is it about patterns and flowers that you love so much?
Patterns and flowers…they make my heart beat faster, my wallet lighter and my home prettier. Mix them together and you have the perfect recipe for what keeps me endlessly inspired. Whether it’s a 70s dress, retro wall art or a bunch of beautiful blooms…if it crosses my path, there’s a 99% chance it’ll come home with me.

Koala’s of wombats? (Sorry, dit is de enige cliché Australië vraag. Beloofd!)
Koala’s natuurlijk! Ondanks dat ik mezelf nogal eens vergelijk met een humeurige wombat, gaat er niets boven kroelen met een baby koala. De koala is een ontzettend fascinerend en zeer gekoesterd Australisch dier.

Koala’s or wombats? (I’m sorry, I couldn’t help myself. I promise it’s the only cliché Australia question in this interview!)
Koalas for sure! Although I’d compare myself to a moody wombat most days, there’s nothing like cuddling a baby koala. they are such fascinating creatures and a treasured aussie animal.

Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Wat is je favoriete recept?
Mijn liefde voor het bakken evolueert continu en er is altijd een nieuw recept om uit te proberen. Momenteel bak ik mijzelf een weg door een lijst van brownierecepten met Ferrero Rocher, gezouten karamel en rocky road. De mogelijkheden zijn eindeloos! Eén van mijn meest favoriete recepten (en crowd pleaser) is de witte chocolade met butterscotch en pecannoten. Super lekker!

What’s your favourite recipe?
My passion for baking is always evolving as there’s always a new recipe to try. I’m currently baking my way through a list of new brownie recipes that include Ferrero Rocher, salted caramel and rocky road…the options are endless! One of my all time favourites and crowd pleaser is the white chocolate, butterscotch and pecan blondie. Super lekker!

Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Beste kringloopvondst ooit?
Ik heb de afgelopen jaren zoveel geweldige vondsten gedaan! De meeste heb ik nog steeds, sommige heb ik verkocht aan andere verzamelaars. In Australië was ik in het bezit van een Volkswagenbus uit 1975, waarmee ik een heleboel vintage meubels mee naar huis sleepte. Eén van mijn meest favoriete vondsten is een bordeauxrode vinyl Egg Chair uit 1970 die ik kocht voor 60 dollar. Ik wist meteen toen ik hem zag dat we samen oud zouden worden. Momenteel staat hij opgeslagen in Australië, maar ik droom van de dag dat hij hier bij mij in Europa komt wonen.

Best thrifted treasure ever?
I’ve thrifted some pretty fabulous things over the years. Most I’ve kept and others I’ve sold on to be enjoyed by other treasure collectors. I used to own a 1975 Volkswagen campervan so I used to thrift a lot of vintage furniture for my house. One of my all time favourite finds would be a 1970s burgundy vinyl egg chair that I picked up for $60. I knew right there and then that the chair would grow old with me. It’s currently in storage back in Australia but I dream of the day that it arrives here to live with me in Europe.

Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Vertel eens over je harige vriend (Ringo ;-))
Ik ben een echt hondenmens en het was dan ook niet meer dan logisch dat ik er ooit een zou nemen. In februari van dit jaar ontmoetten we een 9-maanden oude puppy in het asiel. Ringo komt uit Spanje, is in gevangenschap geboren, heeft geen staart en veroverde onze harten direct met zijn opgewekte karakter. Drie dagen later woonde hij bij ons en begon onze levenslange liefdesaffaire.

Tell us about your furry friend (Ringo ;-))
I’ve always been a dog person and so it was only natural that one day I would have one of my own. In February we took a drive to an adoption centre and met a 9 month old pup from Spain. Born into captivity and without a tail, the quirky pup won our hearts. 3 days later, Ringo was home with us and the love affair began!

Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Klittebandschoenen of een trainingspak?
Absoluut een trainingspak. Ik bracht het overgrote deel van mijn tienerjaren door in een limegroen Adidas trainingspak met bijpassende sneakers. Yep.

Velcros or track suit?
Totally a tracksuit girl. The majority of my teen years were spent in a lime green Adidas tracksuit with matching sneakers. Yep.

Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Beste Instagram tip ooit? (O en vertel ons over Ryan Gosling!)
Mijn Instagram account is mijn moodboard waar ik foto’s post van dingen die me blij maken, me inspireren of waar ik op dat moment aan werk. De beste Instagramtip die ik zou geven is dat je bij jezelf en je eigen stijl en visie moet blijven. Ik plaats alleen foto’s op Instagram waar ik vrolijk van word en die de schoonheid om me heen vieren. Gebruik zoveel mogelijk natuurlijk licht! Ik krijg heel vaak de vraag hoe ik mijn foto’s hun dromerige sfeer geef. Dat doet natuurlijk licht voor mij. Thank Gosling (– it’s Friday – red.) is mijn wekelijkse Instagram eyecandy waarmee ik het weekend inluid. Het idee is bedacht door mijn vriend. Ja, ik weet het…hij is een blijvertje!

Best Instagram tip ever? (O and tell us about Ryan Gosling!)
My Instagram account is a visual mood board where I post photos of what makes me happy, what inspires me and the projects I am currently working on. The best Instagram tip I have is be true to yourself and your vision. I only post pictures that make my heart happy and celebrate the beauty around me. Use natural light whenever possible! I get asked a lot about how I make my photos so dreamy. Natural light does most of the work for me. Thank Gosling is my weekly eye candy fix to celebrate the start to the weekend. It was actually the brainchild of my boyfriend. I know, he’s a keeper!

Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Binnenkijken Kit and Nancy - Oh Marie!
Instagram: @kitandnancy
Blogger: www.kitandnancy.blogspot.nl
Big Cartel: kitandnancy.bigcartel.com