Berichten

Wat niemand weet…

Wat niemand weet - Oh Marie!
Al tijden lees ik Jet voor uit dit boekje. ‘Wat niemand weet’ is het kinderboekenweekgeschenk uit 2007 en niet minder dan een parel van een magisch verhaaltje. 

In ‘Wat niemand weet’ wordt een bijbels verhaal (de ark van Noach) moeiteloos verweven met een legende: die van de eenhoorn. Als je dat kan, ben je in mijn ogen al best geniaal. Als je zo’n verhaal dan ook nog eens binnen 32 pagina’s een super goede plot kan geven, dan ben je wat mij betreft zelf ook een legende. Het verhaaltje is dan ook geschreven door fantasy legende Tonke Dragt en, ook niet onbelangrijk voor en kinderboek, prachtig geïllustreerd door Annemarie van Haeringen (in wiens illustraties precies de juiste balans zit tussen ernstig en vrolijk).

Wat niemand weet - Oh Marie!
Ik waarschuw maar alvast, er komt nu een spoileralert.

In ‘Wat niemand weet’ stuurt Noach zijn zoons erop uit om van alle dieren ter wereld een tweetal naar zijn ark te brengen. Alleen de vogels en de vissen hoeven niet mee. De eenhoorns, die zich in eerste instantie onvindbaar maken, geven Noach uiteindelijk te kennen dat zij zich ‘niet laten opsluiten in het mensengewrocht’ dat de ark volgens hen is (ik citeer dit uit mijn hoofd, ik las het boekje inmiddels al een keer of 100). Noach, onder de indruk van het nobele dier dat de eenhoorn is, verzoekt ze dan met de ark mee te zwemmen zodra het land ondergelopen is door de zondvloed, wat de eenhoorns ook doen.

Als al het land, de bomen en bergen onder water staan, blijkt er één zwakke schakel in dit scenario te zitten: vogels landen massaal op de ark omdat ze nergens anders meer kunnen landen. Als de ark vol zit, zien ze de hoorns van de zwemmende eenhoorns uit het water steken en landen daarop. ‘Met elkaar een flink gewicht.’ De eenhoorns zinken uiteindelijk onder het gewicht van de vogels.

Ik vond dit – heel voorbarig – wel een heel cru eind van een kinderverhaaltje. (Ik kijk denk ik teveel Game of Thrones, waarin aan de lopende band sympathieke hoofdpersonen rücksichtslos over de kling worden gejaagd.)

Maar dit is geen hak- en breekserie zoals GOT. Dit is een kinderboek. De eenhoorns verdrinken niet, ze veranderen. In narwhals, die arctische tandwalvis waar Anne al over schreef. Hoe geniaal. Mijn vertrouwen in fantasyschrijvers is door Tonke Dragt meteen hersteld.

En nu ik het toch over plotwendingen heb: wat (bijna) niemand weet, is dat dit boekje meestal wel bij de (grotere) kringlopen te vinden is, vaak voor maar een cent of 10. Heb je niks met kringlopen, zoek dan eens op bol.com, Marktplaats of op boekwinkeltjes.nl. Die laatste is mijn favoriete zoekadres voor de meest (soms zeer onterecht!) obscure boeken. Veel (voor)leesplezier!