Berichten

Ver voor de lente komt, dan zijn er al tulpen uit Amsterdam


Tulpen zijn een beetje de pepernoten onder de bloemen geworden. Ze lijken steeds vroeger bij de bloemist verkrijgbaar te zijn. Maar werden er niet pas tulpen uit Amsterdam verstuurd als de lente kwam? Tulpen in januari schept precedenten. Liggen er tulpen? Dan wil ik ook lente. Alhoewel…het was best angstaanjagend warm vorige week. En dat is dan toch ook weer niet oké.


Tulpen zijn misschien niet zo spannend, misschien zelfs een beetje cliché, maar ze zijn zo Hollands dat ik altijd een zwakke plek voor ze zal hebben. Tulpen zijn altijd goed. Ze zijn een beetje zoals een koekje bij de koffie. Geen chique gebakje, maar gewoon een doodgewoon koekje. Maar toch maken ze een kop koffie lekkerder. Of ben ik de enige die dit soort vergelijkingen maakt? (Laat maar, ik weet het antwoord al.) En wat ik ook zo leuk vind: ze gaan zo mooi hangen als ze niet met hun voeten in het water staan. Als ze dan een beetje beginnen te verwelken, hun knoppen een beetje glazig worden…dan zijn ze op hun mooist. In een simpele vaas lijkt een stilleven met hangende tulpen zo uit een schilderij van een oude Hollandse meester weggelopen te zijn.


In het verlengde daarvan besloot ik oude tijden weer te laten herleven. Niet alleen die van de oude meesters, maar ook de tijden waarin ik samen met Anne deze fantastische, pikzwarte sets fotografeerde. Ik hou stiekem enorm van het fotograferen van donkere sets. Voorwerpen gaan zo prachtig glanzen tegen al dat zwart en zo ook deze tulpen. Diep in mij schuilt er toch een soort Morticia Addams. Alhoewel tulpen dan weer veel te frivool voor haar zouden zijn. Laat staan de belofte van een prachtige, zonovergoten lentedag.


Ik maakte deze blogpost in samenwerking met Mooiwatbloemendoen.nl.

Although tulips are already available at every florist in the Netherlands, Spring still seems further away than ever. Okay, it was disturbingly warm last week but let’s be honest, that kind of warmth in February doesn’t feel right either, does it? I photographed these tulips for the Dutch flower council and chose to style them in a dark setting for a change. A bit for old times sake, for one year ago I shot this Addams Family set together with Anne which I really loved to do. 

Een huis bedekt met bloemen

The manor blooms - Oh Marie!
In mijn vorige blogbericht schreef ik over het naar binnen halen van de natuur door middel van kringloopvondsten. Een tijdje geleden maakte ik foto’s op een locatie waar de natuur letterlijk naar binnen werd verplaatst. Samen met Anne bezocht ik het evenement The Manor Blooms in Amsterdam, waar couturier Edwin Oudshoorn in samenwerking met Bloemenbureau Holland en The Wunderkammer een huis volledig in bloemen hulde.

The manor blooms - Oh Marie!
The manor blooms - Oh Marie!
The manor blooms - Oh Marie!
Bij het lezen van de naam The Wunderkammer op de uitnodiging ging ons hart iets sneller kloppen. The Wunderkammer was onder meer betrokken bij tentoonstelling Royal Showpieces (waarbij Paleis Het Loo en Dutch Design op prachtige wijze werden samengebracht) en bij de spectaculaire lancering van online magazine The Green Gallery in het Rijksmuseum. Als je dus, kort door de bocht, zin hebt in spektakel en bloemen, dan moet je bij deze bloemisten zijn. Genoeg reden voor ons om naar Amsterdam af te reizen.

The Manor Blooms vond plaats in een particuliere woning. Zeven kamers van het huis werden ingericht als tableau vivant (respect voor de modellen die de hele avond omhangen met bloemen in die warme ruimten fris, fruitig & vrolijk wisten te blijven) waarbij bloemen letterlijk van plafond tot vloer de hoofdrol speelden.

Het huis vormde een prachtige achtergrond voor de verschillende stijlkamers. Vanzelfsprekend sprak de ene kamer ons meer aan dan de ander: zo vonden Anne en ik elkaar in onze afkeer van Anthurium (derde foto van onderen). Mocht iemand de euvele moed hebben om Calla’s of Anthurium op mijn graf te leggen, dan garandeer ik je dat ik hoogstpersoonlijk uit het hiernamaals zal terugkeren om ze van mijn graf te verwijderen. (Waarop mijn Lief altijd zegt: “O, maar als ik je daarmee terugkrijg, ga ik dat zéker doen. Aaaaw.)

The manor blooms - Oh Marie!The manor blooms - Oh Marie!The manor blooms - Oh Marie!
Om eerlijk te zijn (en dat zijn we): The Manor Blooms was bijzonder qua opzet en uitvoering. Maar qua sfeer ook iets te mondain en donker om lekker binnen ons huidige thema te passen. Deze aspecten mogen de pret echter niet drukken: mijn camera kan gelukkig een hoge ISO waarde aan (12.800 – een persoonlijk record). Én het posten van dit verslag biedt ons de gelegenheid om nog een tweetal andere gave bloem-geïnspireerde initiatieven te noemen. Ik noemde The Green Gallery al, een nieuw online magazine met een leuke tone-of-voice (en fijn beeld!) dat helemaal over bloemen en planten gaat. Het eerste nummer kan je hier bekijken.

Daarnaast vonden we tijdens onze zwerftochten op het internet nog een huis-gehuld-in-bloemen initiatief. In Detroit, Amerika, vindt een evenement plaats met de naam Flower House, waarbij een verlaten huis van top tot teen bekleed wordt met bloemen. Letterlijk. Van de door de bewoners achtergelaten keukenkasten tot de wc-pot. (Mijn hart brak een beetje van dit bord: “Must see to appreciate”.) Als urbex liefhebbers klinkt deze combinatie van Abandoned Place meet The Manor Blooms zowel bizar als fantastisch. Jammer dat we geen familie (of correspondent) in Detroit hebben.

Dus mochten Edwin Oudshoorn en The Wunderkammer nog eens samen willen werken… Wij zeggen: zoek een verlaten manor en knock yourself out. Maar dan wel graag zonder Anthuriums. Of Calla’s.

The manor blooms - Oh Marie!
The manor blooms - Oh Marie!
The manor blooms - Oh Marie!