Berichten

Latch hooking, knopen of smyrna


In de kringloop kwam ik regelmatig van die raadselachtige cupjes op dezelfde lengte afgesneden stukjes wol tegen, omwikkeld met plastic. Het heeft lang geduurd voor ik begreep waar die voor dienen. Toen ik dat uitgevogeld had, begreep ik ook de pennen die er meestal in groten getale bij lagen: pennen die eruit zien alsof je er iemands hersens via zijn neus mee naar buiten kan haken (sorry, dat is wel erg grafisch), maar aangezien we niet in de oude Egyptische tijd leven, daar waarschijnlijk niet voor dienden. (No shit, Sherlock.)

Los van deze raadselachtige pakketjes wol, ontdekte ik de techniek van het latch hooken. Of, in het Nederlands, knopen (of smyrna – zo kent mijn moeder het). De Nederlandse benaming levert nogal wat problemen op als je erop googled, want ‘knopen’ kan ook op macramé slaan en dat is dan weer niet wat je zoekt. Soms is het zoeken naar de juiste Nederlandse naam voor een handvaardigheid ingewikkelder dan de handvaardigheid zelf. Zeker in dit geval.

A blogpost about my current new hobby: latch hooking. There are lots of good tutorials available in English at the internet and on Pinterest, take a peek here and here for instance!


Hoe dan ook, latch hooking, knopen of smyrna is een supersimpele handvaardigheid waarmee je hele gave wandkleedjes kunt maken zonder dat er een weefgetouw aan te pas hoeft te komen. Ik vind het geweldig om te doen omdat je amper hoeft na te denken over wát je doet. In tegenstelling tot weven – waar je je weefgetouw moet opspannen en toch altijd moet opletten of je je weefdraad niet te strak aantrekt – of bijvoorbeeld borduren, waar je constant aan het tellen bent.

Je hebt voor deze vorm van knopen in feite alleen een knooppen nodig (dat veronderstelde Egyptische martelwerktuig), een stramien (het ‘gaas’ waarop je werkt), een schaar, een langwerpig kartonnetje en wol of acryl. Ik kocht mijn stramien en knooppen hier.


Hou er rekening mee dat er twee soorten stramien zijn om op te werken: soedan (fijnmazig) en smyrna (grofmazig). Ik heb voor de projecten op de foto’s soedan stramien gebruikt (een stuk van 100×100 centimeter, daar kan ik voorlopig mee vooruit) en ik denk dat ik veilig kan zeggen dat dat het beste stramien is voor de meeste projecten, tenzij je bijvoorbeeld een groot vloerkleed van zeer grove wol wil knopen.

Voor het maken van de knopen gebruik ik afhankelijk van de dikte van de wol of acryl één of twee draden tegelijk. Dit is een beetje een kwestie van proberen. Als je knopen de omliggende gaten van het stramien dichtdrukken, kun je ervan uitgaan dat je wol te dik is voor het stramien, of dat je minder draden tegelijk moet gebruiken. Dit is mij nog niet overkomen, acryl en wol die je bijvoorbeeld bij Euroland, Action of Wibra koopt is meestal niet te dik voor het soedan stramien. Om een indruk te krijgen: van de witte en roze wol op de foto gebruik ik één draad, van de gele, blauwe en oranje twee.


De draden knip ik zelf op lengte, ik gebruik geen voorgeknipte wol (die je dus regelmatig bij de kringloop tegenkomt. Die cupjes zijn van smyrna wol, daar heb je het grovere smyrna stramien voor nodig). Om steeds ongeveer dezelfde stukken wol te krijgen, wikkel je de wol om een langwerpig kartonnetje (zie foto) en knipt het aan de boven- en onderkant door en daarna nog een keer doormidden. Zo krijg je stukken draad die ongeveer even lang zijn. Het hoeft allemaal niet perfect, dat rommelige geeft juist een mooi effect.

Voor iedere knoop neem je één of twee draden, die je om de knooppen vouwt volgens het voorbeeld hierboven. Vouw de draad onder de haak door en trek het nu door het gaas. Zo maak je een knoop! Als je het lastig vindt om te zien wat er op de foto’s gebeurt, bekijk dan deze tekening of dit filmpje (ik vind die dame aandoenlijk hilarisch, check vooral ook hoe ze aan het begin ‘verrast’ de camera inkijkt, alsof ze niet weet dat ze gefilmd wordt. Het is net LuckyTV.)


Nog een dikke tip: het is prettig om van tevoren ongeveer te weten welk patroon je wil gaan knopen. Je kan heel gemakkelijk met een dikke stift de vlakken op je stramien aftekenen. Ik gebruik, om de cirkel af te tekenen, een borduurring. Maak het jezelf gemakkelijk en werk rij voor rij van onder naar boven. Je kan je wandkleedje op heel veel verschillende manieren afwerken. Aardslui als ik ben, knipte ik het stramien gewoon ruim rond de buitenste knopen af, zodat het stramien niet meer zichtbaar is als je het ophangt.

Ik geef eerlijk toe dat ik het echt heel erg gaaf vind dat ik nu weet waar die raadselachtige stukjes wol en knooppennen in de kringloop voor dienen. En ja, dat is natuurlijk ook best hilarisch en ook wel een beetje aandoenlijk.

(Voor het ontwerp van dit wandkleedje gebruikte ik trouwens dit prachtige ontwerp van Anna Ka Bazaar als uitgangspunt. Ere wie ere toekomt!)

Kalm aan en rap een beetje


Twee jaar geleden (manmanman, waar blijft die tijd) volgde ik een workshop weven bij Nom. Na veel vragen van lezers over de weeftechniek, maakte ik er zelfs een aantal instructiefilmpjes over. Om het daarna zo beu te zijn dat ik de hele rotzooi onderin een kast smeet en er twee jaar niet naar omkeek.

Die filmpjes kwamen weer van pas toen ik het weven weer op wilde pakken. Zo snel als mijn dochter namelijk nieuwe vaardigheden leert, zo snel zakken nieuw geleerde vaardigheden weg als je boven de 30 bent. En dan blijkt zo’n compleet verwaarloosd YouTube kanaal toch nog ergens goed voor te zijn. (Niet dat ik ook maar een seconde de ambitie heb gehad om fulltime vlogger te worden, dat laat ik aan de generaties na mij over. Ik weet hoe bejaard dit klinkt, maar het houdt de zaken lekker overzichtelijk. Bloggen kan je in je pyjama, voor een vlog moet je je jezelf toch íets van een kapsel aanmeten en – erger nog – jezelf aankleden. Dus voor iedereen die dacht dat bloggers altijd in een keurig opgeruimd huis wonen met hun gezicht strak in de lak: guess again. Wij zetten álles in scene. Als je een blogger tegenkomt die het tegendeel beweert, dan liegt ie. Neem dat maar van mij aan.)


Weven is een geweldige handvaardigheid want je kan het zo moeilijk maken of makkelijk houden als je zelf wil. Ik hou zaken graag gemakkelijk, ik wil alleen maar een beetje ontspannen en rommelen met bolletjes wol (alleen het bij elkaar zoeken van de kleuren is eigenlijk al leuk, een beetje zoals voorpret ook bijna leuker is dan het moment zelf) en daarna iets in elkaar zetten waar ik direct tevreden mee ben. (Ik stond helaas vooraan bij het uitdelen van het ongeduld én het perfectionisme…dat had ik beter niet kunnen doen.) Ik ga dit weefwerkje met pompoms combineren, een idee dat ik zag bij WednesdayWeaving en allerlei andere fantastische wevers wiens werk je niet te vaak moet bestuderen omdat je er dan acuut weer mee wil stoppen.


Pompoms maak je natuurlijk niet meer met een kartonnetje, maar met een pompommaker. Een apparaatje dat zo slim is uitgevonden dat ik ieder basisschoolkind dat nog met kartonnetjes moet klooien adviseer direct in staking te gaan tot er pompommakers worden aangeschaft. Degene die die dingen heeft uitgevonden stond vast achter mij in de rijen van ongeduld en perfectionisme. Maar besloot van zijn of haar vloek een zegen te maken.

Zover ben ik nog niet, vandaar dat weven. Het is de perfecte manier om eens even een beetje rustig te worden. En wel rap een beetje.

In desperate need of some relaxation, I picked up weaving again after a two year break. My own super neglected YouTube channel with homemade weaving instruction videos came in pretty handy again, since everything I learned about weaving was entirely erased from my memory (short-term memory loss is one of the many perks of having been pregnant once. The only thing I will never forget is our child, which is quite a relief!). I love weaving. It’s a low-profile craft (once you know what you’re doing ;)) and without too much effort, the result is pretty satisfying. And on top of things: it’s meditating. That’s something I can really use these days!

Online leren weven met Oh Marie! deel 4

Online leren weven - Oh Marie!
Jaja, dat het zondag en weefdag is hier, dat weet je nu onderhand wel hè? Haha!

Dit is les 4 van de serie online leren weven met Oh Marie! Vandaag gaan we leren hoe we vormen weven. Het weven van vormen is een klein beetje te vergelijken met borduren. Bedenk maar eens hoe je een cirkel borduurt. Daar zitten ook geen ronde lijnen in, maar van veraf is het toch echt een cirkel. Wat ik wil zeggen is: dit is een denkrichting die handig is bij het weven van vormen. Om de juiste vorm te weven, moet je denken in blokjes. Wat van dichtbij een verzameling blokjes is, blijkt van veraf een patroon te zijn.

Als je er niet uit komt, probeer dan je patroon eens te tekenen op ruitjespapier. De blokjes helpen je om je ontwerp om te zetten in een ‘blokjespatroon’. Maar misschien maak ik de zaken nu nodeloos ingewikkeld, dus laten we over gaan op de les!

Online leren weven - Oh Marie!
Omdat het weven van vormen erg gedetailleerd is, heb ik voor deze weefles foto’s gemaakt en geen filmpje. Het weven van vormen is namelijk een kwestie van meerderen of minderen. Ik heb geprobeerd de uitleg eenvoudig te houden, met bovenbeschreven handreiking om in het achterhoofd te houden.

Laten we gewoon eens beginnen met de eenvoudigste vorm om te weven: de driehoek.

Voor de basis van je driehoek begin je met een standaard weefsteek. Je kan, als je precies evenveel driehoeken over de breedte van je weefraam wil hebben, uitrekenen hoeveel kettingdraden je hebt en die delen door het aantal driehoeken dat je weven wil. Dan weet je hoeveel kettingdraden je voor de basis van iedere driehoek nodig hebt. Maar je kan ook gewoon lekker een driehoek maken en zien wat er gebeurt. Dat is eigenlijk veel leuker. (Ik deed dat bij het weefwerk dat ik afwerkte in de vorige blogpost, bijvoorbeeld.)

Zo ga je te werk: weef eerst een rij met de standaard weefsteek, zoals in het paars op de bovenste foto. Weef, bijvoorbeeld, 3 rijen met de standaard weefsteek. Na 3 rijen minder je aan allebei de kanten één kettingdraad (de kettingdraden zijn de draden die verticaal over je weefraam lopen, weet je nog?). Je neem dus aan beide kanten één draad minder mee als je keert. Dit kan je goed zien op de tweede foto van boven. Vervolgens weef je weer je 3 rijen en minder je vervolgens weer zowel links als rechts een kettingdraad. Je zal zien dat de vorm, hoe hoger je komt, steeds smaller wordt. Dat is je driehoek! Je kan met deze techniek ontzettend veel kanten op. Zo kan je bijvoorbeeld bij het keren niet één maar twee inslagdraden overslaan, of na iedere geweefde rij direct links en rechts één draad minderen. Op de laatstgenoemde manier wordt de driehoek platter.

Je kan ook halve driehoeken maken. Dan begin je helemaal links of rechts met weven en mindert aan één kant.

Op de onderste foto heb ik met pijlen aangegeven hoe dat minderen in zijn werk gaat. Zie je hoe er steeds na drie rijen één inslagdraad (de kettingdraad) overgeslagen wordt?

Online leren weven - Oh Marie!
Je kan op deze manier ook blokjes, achthoeken, rechthoeken en rondjes maken. Simpelweg door te minderen of te meerderen. De ruimte die vervolgens overblijft tussen de figuren kan je ook weer opvullen met een andere kleur.

Ik hoop dat je hiermee uit de voeten kan! Veel oefenen, je zal zien dat je snel resultaat boekt en steeds weer nieuwe vormen gaat uitproberen.
Wil je alle weeflessen terugzien? Dat kan hier:
Instructiefilm weefraam opspannen en twijndraad aanbrengen
Instructiefilm Turkse knopen maken en het gebruik van de steeklat
Instructiefilm het verwijderen en afhechten van het weefsel
Wat je nodig hebt om te beginnen met weven (met handige links en tips)

Meer materiaallinks en -tips

Succes!

The house of the rising sun

The house of the rising sun - Oh Marie!
Vond ik daar op de vrijmarkt nóg een weefraam! Een hele oude, van de Hema. Zal je altijd zien!

Dit is mijn tweede weefwerkje. Wat ik zo fijn vind aan deze handwerktechniek? Dat je kan ’tekenen’ met je materiaal. Je maakt wat in je hoofd zit. Hoekjes, lijntjes, rondjes. Daar hou ik van. Geen ingewikkelde zomen, geen stofpatronen om rekening mee te houden, je hoeft niets achterstevoren, binnenstebuiten vast te zetten, of ruzie te maken met een naaimachine. De weeftechniek is rechttoe, rechtaan. En je eerste probeersels zien er meteen behoorlijk goed uit. Dit kleine weefraam kan ik daarbij op schoot houden, zodat ik ook Jetje nog een beetje in de gaten kan houden die momenteel het liefst als een soort mini-commando door de kamer tijgert.

Nog een dikke tip: gebruik voor het weven draad dat niet te elastisch is, zoals acryl of katoen. Dit voorkomt ‘inweven’: waarbij de randen van het weefwerk naar boven toe steeds schever toelopen. Bij Zeeman verkopen ze acryl in alle kleuren van de regenboog, voor fijne prijzen. Prettig materiaal om mee te beginnen en je bent niet meteen handenvol geld kwijt aan je nieuwe hobby.

Fijne zondag (voor wat er nog van over is, dan ;))!

Schering en inslag

Leren weven - Oh Marie!
Gisteren plaatste ik op Instagram een foto van mijn meest recente weefoefeningen. Ik kreeg daarop veel vragen over de techniek en wat je precies nodig hebt om te leren weven. Ik wil benadrukken dat ik (nog) geen geoefende wever ben, maar ik heb er inmiddels wel het een en ander over opgestoken. In deze post deel ik alles wat je nodig hebt om te beginnen met weven. Van tips waar je goede weeframen kan kopen, welk gereedschap je nodig hebt, tot filmpjes waarin basisvaardigheden en het zelf maken van een weefraam wordt uitgelegd.

Ik zal beginnen met het benodigde materiaal.

Je kan zelf een weefraam maken (daarover zo meer), maar ik ga liever meteen aan de slag, dan dat ik eerst nog van alles moet gaan fabrieken voordat dat kan. Weeframen zijn daarbij niet duur. In eerste instantie kocht ik voor € 7,- een heel eenvoudig weefraam bij Flying Tiger. Dit weefraam vond ik echter niet prettig werken en tegen de tijd dat je dit leest zijn ze misschien niet eens meer te krijgen in de winkels. Ik schafte daarop een vintage weefraam aan op Marktplaats via deze dame, die er meerdere in verschillende maten te koop aanbiedt.

Dit weefraam heeft een keerkam (de lat die je in het midden van het weefraam op de foto’s ziet). De keerkam maakt het mogelijk om de kettingdraden (de over het weefraam heen gespannen draden) om-en-om omhoog en omlaag te draaien, zodat je met de steeklat (de houten latten op de foto in het midden) heel eenvoudig je inslagdraad door het raam halen kan. Daarbij kan je op dit uitgebreidere weefraam de spanning van je kettingdraden beter spannen met de schroeven boven- en onderaan (voor de hardcore lezers: die balkjes met schroeven boven- en onderaan heten ketting- en doekboom). Bol.com verkoopt soortgelijke weeframen (zoekterm ‘weefraam’) met bijbehorend gereedschap in verschillende maten. (Mijn weefraam is 25 cm breed.)

Wat je verder nodig hebt:
Een bolletje wit haakkatoen. Ik kocht deze van Phildar (3/50gr.) bij Euroland voor € 2,-. Hiermee maak je je kettingdraden.
Steeklatten. Die van mij zaten bij het weefraampje van Tiger, maar als je een weefraam koopt als pakket zitten ze er standaard bij. Anders zijn ze ook hier te bestellen.
Een weefkam. Mijn (super retro) weefkam zat bij mijn Marktplaats weefraam, maar handig vind ik hem niet. De onderkant van de kam loopt rond, wat bij het naar beneden kammen van je inslagdraad niet lekker werkt. Ik heb een beetje medelijden met de stakker die hiermee heeft moeten weven, eigenlijk. Wat prima werkt is een gewone haarkam, zolang hij maar recht is aan de onderkant. Overigens moet de kam ook standaard bij een weefpakket zitten, check dat altijd even!
Wol, Acryl en/of andere draadachtigen (haha). Dit zijn je inslagdraden. De inslagdraden zijn de draden waarmee je om-en-om van boven naar beneden door de ketting heen weeft.
Een scherpe schaar. (Fiskars is altijd goed.)
Een lange naald met een groot oog. Degene op de foto is eigenlijk te kort om lekker te werken. De naald gebruik je als je kortere stukjes weeft, zoals de driehoekjes in mijn weefsel. De steeklatten gebruik je om ‘meters te maken’.

Leren weven - Oh Marie!Ik vond deze sympathieke en duidelijke tutorial op YouTube waarmee de basisprincipes van het weven letterlijk met huis- tuin- en keukenartikelen wordt uitgelegd. In het filmpje wordt gebruik gemaakt van een zeer eenvoudig weefraam van een stuk hout met spijkertjes. Wil je zelf een weefraam maken, bekijk dan dit filmpje eens.

Ik volgde samen met Anne een workshop weven bij Nom. vol van kleur in Amsterdam. Een middag bezig zijn met de techniek brengt mij meestal veel verder dan tutorials op internet, maar dat is natuurlijk heel persoonlijk. We schreven een review over de workshop van Nom. die je hier kan vinden.

Heb ik je hiermee geholpen? Misschien dat ik er eens wat filmpjes over maken kan. Moet ik wel eerst even over mijn cameravrees heenstappen, in dat geval. En nog wat meer ervaring opdoen. Tot slot nog wat inspiratie van weefgrootheden, zoals van Hermine van Dijck, Maryanne Moodie, All Roads, Rummage and Hollow, Jujujust en Weekday Carnival. Geweldig om te zien hoe zij allemaal hun eigen, unieke draai en stijl aan dezelfde vaardigheid geven! Ik ga nog even verder oefenen.

Dinsdag starten we met het Kleine Prins thema, zin in! Fijne Koningsdag allemaal!

Leren weven - Oh Marie!