Berichten

Last Christmas


Het klinkt ons nog steeds bizar in de oren, maar dit is toch echt de laatste keer dat we kerst in dit huis vieren. We kochten namelijk een huis. Een traject dat even spannend was als de snelheid waarin het zich voltrok, want sinds een kleine week hebben we er de sleutel al van in ons bezit (dat klinkt alsof we hem hebben afgepakt van de vorige bewoner, maar we zijn er echt eerst netjes voor bij de notaris geweest). Het traject ging zó snel, dat ik amper tijd heb gehad om het te delen. Dus als je denkt: heb ik iets gemist? (Áls je dat al denkt, ik maak me op dat vlak geen illusies ;-D) Nee dus. Zo snel is het gewoon gegaan. 

Ons nieuwe huis is niet minder dan een droom die uitkomt. Een droom die ik en mijn Lief al hebben zolang we samen zijn. Het is nog steeds zo onwerkelijk dat we daarheen gaan verhuizen (komende zomer is de planning), dat ik nog steeds denk dat er elk moment iemand aan kan bellen met de mededeling dat het nu wel klaar is met dromen en dat het tijd is terug te keren naar de werkelijkheid. Dat gevoel zal nog wel even blijven. En het geeft aan waarom deze tekst in zo’n rap tempo zo ondraaglijk zoetzappig aan het worden is.

In het nieuwe jaar wil ik jullie alles over dat nieuwe huis vertellen. Het is namelijk een monument én het is ontworpen door een leerling van Rietveld. Het pand moet helemaal verduurzaamd en gemoderniseerd worden, met behoud van al die prachtige Rietveld details. In dat kader voorspel ik dat er de komende maanden blogposts zullen verschijnen die een stuk minder zoetsappig en cliché zullen zijn dan deze. Dus mocht je hier nog terug willen komen: je zal ruimschoots gecompenseerd worden voor het doorakkeren van deze blogpost.


Tot die tijd, op de valreep voor kerst, de kerstversiering in ons huidige, lieve lieve huis. Want al komt er een droom uit, dit huis was en is dat net zo goed. In dit huis werden we een gezin, woonden we samen met en namen we afscheid van onze Molly (ach, lieve kleine Molly) en durfden we amper te dromen over de droom die nu uitkomt.
Fijne feestdagen, lieve allemaal.

De kerstlichtjes en het kerstdorp (onderste drie foto’s) maakte ik voor vtwonen.nl. Je kan via de links lezen hoe je ze zelf maakt!
Meer kerst (ook op Instagram via #itsgoingtobelegenmerry):
Kerst 2017
Kerst 2016
Addams Family – kerstinspiratie voor niet-traditionele types
Een vintage houten kerstster in een nieuwe jas
Papieren 3D sterren

Once again, it’s going to be legenmerry!


Ik heb het gehaald, de eindstreep die zwangerschapsverlof heet. Ik heb zelfs nog, tussen het halen van wat voelde als een miljoen deadlines (dankzij een verweekte hersenpan, de helft minder energie én zuurstof dan normaal – laat ik wel wezen) nog wat kerstversiering in huis weten aan te brengen. Champagne problems, ik weet het. Maar de laatste maanden waren desalniettemin teringdruk, zeker als je voornoemde perks of being pregnant in het grote geheel meeneemt. 


Maar, de kerstversiering dus. Ik vond bij de kringloop in Antwerpen prachtige gekleurde kerstballen, die ik in de kamerden hing die het hele jaar door als kamerplant fungeert en met kerst als kerstboom. Ik vind het hele ritueel van het halen van een kerstboom ontzettend leuk, maar voel me ieder jaar weer bijzonder schuldig over het feit dat we die bloedig opgekweekte kerstboom na een maand keihard bij het grof vuil zetten. Dit is – wat mij betreft althans – een geweldig alternatief. Verder kon ik eindelijk mijn Meri Meri advent stadje in het feitelijk speciaal daarvoor aangeschafte antieke wandrek zetten. De kleine marquee letters bovenop het wandrek zijn van HEMA.


Voor de rest is de versiering zoals altijd een samenraapsel van vintage, nieuw en een beetje vreemd. Ik doel hierbij, om maar eens een voorbeeld te noemen, op het kalkoenbloempotje (ik heb er even geen ander woord voor) in de hal dat ik bij de kringloop vond. Een vondst waar een Zeer Geliefd Familielid over zei: “Wie koopt zoiets?!”. Ik kan blijkbaar zelfs mijn bloedeigen familie, toch de mensen die inmiddels wel wat van mij gewend zijn, nog choqueren met mijn kringloopvondsten.

Verder word ik heel erg gelukkig van de roodkoperen kerstster die ik bij de kringloop vond en die zo prachtig bij het roze dressoir past. De kerstkaart ernaast is trouwens ontworpen door Ruth Hengeveld, je kan hem hier kopen.




Wil je andere kerstinspiratie zien? Voor zover het chaotische archief van dit blog dat mogelijk maakt, zette ik een paar van mijn favoriete kerstblogposts op een rijtje. Onder andere die ene Addams Family-geïnspireerde die ik samen met Anne maakte, alweer twee jaar geleden. Je kan via het zoekmenu ook zelf op ‘kerst’ zoeken, maar wees gewaarschuwd: je komt dan in een brei terecht die vergelijkbaar is met mijn bovenkamer…ook als ze niet onder invloed van zwangerschapshormonen staan. Je bent gewaarschuwd! ;-)

Hele fijne feestdagen gewenst, lieve allemaal!

Kerst 2016
Addams Family – kerstinspiratie voor niet-traditionele types
Een vintage houten kerstster in een nieuwe jas
Papieren 3D sterren

It’s going to be legen…wait for it…merry!


Op vtwonen.nl schreef ik al over de kerstversiering in ons huis, die foto’s mogen op dit blog natuurlijk niet ontbreken. Daarom hier en daar hetzelfde verhaal én wat nieuwigheden. For shits and giggles baby, yeah!

Kerstversiering is altijd een beetje een heikel punt voor mij. De plek van de kerstboom is, door de vorm van onze woonkamer, bijvoorbeeld een dilemma. Op de plek bij de achterdeur ziet hij eruit alsof hij naar binnen is geslopen en ieder moment weer kan vertrekken. En aan de voorkant naast de verwarming vergaat hij wel érg snel door de warmte. Het knaagt ook ieder jaar weer aan me dat al die opgekweekte kerstbomen na vier weken bij het vuil terechtkomen. Ik zette onze bomen de afgelopen jaren steeds in de achtertuin, maar aangezien ik zelf geen kerstbomenhandel wil beginnen, is dat ook niet houdbaar.

Nee, ik zat meestal niet in een goede kerstversieringsvibe.


Een kleine, houdbare kerstboom wilde ik dus. En ik vond er ook een dankzij Lisanne, die me de naam van dit naaldboompje tipte. De kamerden of het tafeldennetje (alleen die naam al!) komt oorspronkelijk uit Australië en is een van de enige naaldbomen die je binnen kan houden (dit klinkt alsof het over een huisdier gaat, aaach). Dit boompje speelt nu voor kerstboom en de rest van het jaar is het gewoon een kamerplant. Ik vind het een topoplossing. Ik vond de mijne trouwens gewoon bij Intratuin, mocht je er een zoeken.


Achter de kruk waar mijn tafeldennetje op staat zit ook een leuk verhaal. Iris, mijn (zo bleek wel) Zeer Onverschrokken blogvriendin, trok hem voor mij, na een avond uit, uit een zeecontainer met grof vuil. Zo’n container waar je op moet klimmen om überhaupt te kunnen zien wat erin ligt. Nu vraag je je natuurlijk af waarom we dat wilden weten. We hadden geen Lara Croft ambities of iets dergelijks, maar er hing een stoel over de rand die onze nieuwsgierigheid wekte. En nee, we waren zeer zeker niet dronken. Drank en dumpster diven gaan nooit samen. Onthou dat. (Of maak er anders een YouTube filmpje van. Dan levert die combinatie in elk geval nog potentiële wereldfaam op.)

Ik verfde de kruk donkergroen en roze. De strikken in de boom zijn van HEMA, net als de gouden ‘merry’ letters en de witte pinwheels boven de eetkamertafel. Achter de kerstboom (voor zover je het kan zien, hoera winterlicht!) hangt een analoge foto die ik, geheel geïnspireerd op deze prachtige analoge foto van Anki, een zomer geleden maakte. Over Anki gesproken, zij en haar Lief Casper ontwierpen de kerstboomposter hieronder. Je kan hem hier kopen.

Naast het tafeldennetje staat ook traditiegetrouw de roze boom met Nijntjes in de woonkamer. Die had ik al voor onze dochter geboren werd, want stiekem ben ik zelf ook gek op roze kerstbomen met Nijntjes. De Nijntjes kon je ooit eens sparen bij Bruna. Op raadselachtige wijze heb ik destijds wel 20 Nijntjes verkleed als heks op een bezemsteel bij elkaar gespaard, maar niet veel andere figuurtjes (is dat een wetmatigheid ofzo?). Ik heb mijn verzameling uiteindelijk uitgebreid op de Verzamelaarsbeurs die twee keer per jaar in Utrecht plaatsvindt.


De adventshuisjes kocht ik bij Yay in Antwerpen. Ze zijn van MeriMeri. Ik stopte in ieder huisje een klein cadeautje en iedere ochtend weer probeert Jet er weer meer dan één uit te pakken. Oooh, de onbeschaamdheid van een tweejarige, het is jammer maar ook heel nuttig dat je dat schaamteloze ergens voor je 18e kwijtraakt. Op de foto rechts zie je mijn Duitse Erzgebirge kerstpyramide. Als je de kaarsjes aansteekt, gaat het molentje draaien door de warmte van de kaarsjes. Ik kan daar kinderlijk blij van worden. Jet trouwens niet. Zij vindt dat draaiende molentje op de een of andere manier nogal angstaanjagend. (Het beweegt uit zichzelf maar het is geen mens en ook geen dier: geef het kind eens ongelijk.) Hopelijk verliest ze die angst ook voor haar 18e.


Mijn moeder maakte over de jaren tientallen kerststallen van hout, in alle maten en kleuren voor zo’n beetje de hele familie. Ik heb diepe bewondering voor de vele uren werk die er in die stallen zitten…zeker als je bedenkt dat ze er minimaal 30 gemaakt moet hebben. Degene op de foto’s ‘erfde’ ik dit jaar van haar “omdat ze nu eenmaal liever met warme dan met koude hand geeft” (of dat een officiële uitdrukking is weet ik niet, ik ben op dat vlak een beetje verknipt geraakt…maar ze bedoelt ermee dat ze het liever bij leven en welzijn geeft dan dat we het later erven). Voorafgaand aan die gift ontspon zich trouwens nog een hilarisch gesprek:
Mamma: “Ik moet echt gaan opruimen, ik heb denk ik wel 16 kerststallen in huis staan.”
Ik: “O, dan wil ik héél graag die stal in pastelkleuren adopteren!”
Mamma: “Maar jij hebt toch al een stal?!”

Dat maakt deze tijd misschien wel het allerleukst (en voor hen die hun geliefden moeten missen daarom ook zo moeilijk): deze maand is volgepakt met oude en nieuwe herinneringen en gezelligheid. Het is allemaal zo simpel, maar ik word er heel erg blij van.


Kortom: ik kan rapporteren dat het versieren van het huis dit jaar naar wens verloopt. Jij ook heel veel versierplezier en gezelligheid toegewenst!

A recap of my blogpost for vtwonen.nl about this year’s Christmas decorations in our home. If you want me to share any source, please drop me a line! And of course: have a merry December!

Kerstinspiratie voor niet-traditionele types

kerstboom - Oh Marie!
Natuurlijk hadden we allerlei gothic accessoires kunnen verzamelen en zwarte ballen aan een dode tak kunnen hangen. Maar dat vonden zelfs wij te deprimerend voor kerst, Addams thema of niet. We houden het graag gezellig! En daar hebben de (al dan niet irreële) angsten van een zekere hoofdredacteur niets mee te maken! Kuch. Daarom: kerstinspiratie voor niet-traditionele types. Met een bescheiden vleugje Addams, om het jaar en thema af te sluiten. 

Dat we bij Oh Marie! van anders dan anders houden is bekend. Maar dat we oesters in de kerstboom hangen, als ware Pollocks tekeer gaan en kaarsen rechtstreeks op het tafelkleed zetten is zelfs voor ons nieuw. In de laatste twee gevallen is het niet persé voor herhaling vatbaar (want: verfspetters door het hele huis en brandgevaar), daarom een aantal kerst DIY’s om zelf te proberen en eentje om vooral níet te proberen. Althans, niet zonder brandblusser in de buurt.

Styling en tekst – Anne van Midden
Fotografie – Marlous Snijder

oesters in de boom, kerstversiering - Oh Marie!
kerstboom - Oh Marie!
DIY 1: oesters in de boom

Moe van de ballen en slingers? Vorig jaar zorgde Marlous al voor een fijne tegenhanger voor alle kerst-hysterie met haar tweedehands boompje vol gordijnringen. Dit jaar hingen we mijn levensechte kerstboom, met kluit, vol oesters. De glanzende binnenkant werkte verrassend goed met het marmer behang! En je slaat als echte hipster meteen twee vliegen in één klap: de alles-is-marmer trend met een flinke dosis Kinfolk!

Gordijnringen, oesters.. ik kan nu al niet wachten tot kerst 2016!

kandelaar - Oh Marie!
kerstcadeautjes - Oh Marie!
DIY 2: Pollock cadeaupapier

Cadeaupapier met boompjes, kerstmannen en rendieren laat je natuurlijk liggen. Papier met het logo van een winkel erop doet sowieso niet mee. Ik heb als ware ik Jackson Pollock mijn eigen papier gemaakt. Het voelt een beetje alsof je weer op de kleuterschool zit, maar het is zo heerlijk om verf rond te spatten. Tot je erachter komt dat je stoelen er ook onder zitten. Oeps. Mijn eerste tip is dan ook: zorg dat alles aan de kant staat of afgedekt is. Categorie: Duh!

Met een rol zwart cadeaupapier, wat witte vellen papier, (acryl)verf, een kwastje en een kwartiertje kom je een heel eind. Leng de verf aan met een beetje water en leef je uit met de spetters. Het papier droogt snel, dus je kunt dezelfde ochtend/middag/avond nog gaan inpakken. Handig voor de last minute mensen. Tip: gebruik niet te dik papier, dat vouwt minder goed als je cadeautjes wilt inpakken.

kerstcadeautjes - Oh Marie!
Het fantastische potje is gemaakt door Rachel Sender. Met stip op 1 in de kerstcadeautjes top 10! Wees er snel bij als je dit fijne handgemaakte keramiek onder de boom wilt hebben, want de potjes, vazen en wandhangers gaan heel hard! De Els&Nel agenda, ook wel bekend als de Instagram agenda, heb ik bij Hear Hear gekocht.

kerst - Oh Marie!
kaarsen - Oh Marie!
DIY 3: kaarsvet tafelkleed

Laat het duidelijk zijn dat de kaarsen rechtstreeks op tafel zetten niet de DIY is. Probeer dit niet thuis!!

Het tafelkleed daarentegen is wel zelf te maken. Ik heb dit gemaakt naar een idee van Friedamaria, ere wie ere toekomt. Alleen gebruikte ik zwarte stof in plaats van wit. En witte kaarsen in plaats van zwart. Rebel. Door het kaarsvet te laten druppelen krijg je een soort sneeuw-effect. En gezien de met-zonder-jas-naar-buiten temperaturen is dat het dichtst dat we bij een witte kerst in de buurt komen. Maar voel je vrij om andere kleuren te gebruiken! Of meerdere kleuren.

Leg de zwarte stof op tafel, eventueel met wat kranten eronder zodat het kaarsvet niet aan de tafel plakt. Gebruik een lange witte kaars en steek deze aan. Laat het gesmolten kaarsvet op de stof druppelen. Hoe meer afstand tussen het kleed en de kaars, hoe groter de druppels worden. Van dichtbij krijg je kleine witte bolletjes, als ze van hoog vallen spatten ze meer uiteen.

Het kleed kan vanzelfsprekend niet gestreken of gewassen worden, dus het is voor eenmalig gebruik. Tenzij je niet meteen rode wijn over tafel gooit, dan wil het nog wel een paar keer meegaan. In onze huizen is dit duidelijk eenmalig. Grote kans dat we halverwege de avond al een nieuw kleed moeten pakken. En een nieuwe fles wijn.

Wees voorzichtig met de kaarsen en doe dit zeker niet met kinderen of lompe volwassenen!

kaarsen - Oh Marie!kaarsen - Oh Marie!kaarsen - Oh Marie!
kaarsen - Oh Marie!stilleven vintage - Oh Marie!
DIY 4: glans zonder glitter

We weten het allemaal. Glitter is de hel. Het gaat nooit meer uit je huis/kleding/haar/kat/kind, het zit overal behalve op de plek waar je het wil hebben en het is simpelweg te kitsch voor woorden. Maar toch… Misschien ben ik in een vorig leven een ekster geweest, maar ik ben een sucker voor alles wat glimt.

Gelukkig nodigt ons Addams thema alles behalve uit tot een glitter-confetti-kanon en andere My Little Pony taferelen. Hoef ik mooi ook niet toe te geven aan mijn kitschy kant. Subtiele glans past wat beter. En daar kom ik imago-technisch ook een stuk makkelijker mee weg. Antiek zilver, tin en glanzend aardewerk past perfect bij een Addams-waardige kerst. Wat mooie kaarsen of waxinelichtjes, een takje eucalyptus en voila! Had ik al gezegd dat zo’n vintage stilleven heel mooi staat bij de kerstboom vol oesters?

eucalyptus - Oh Marie!
DIY 5: instant kerst

Ik ben bevooroordeeld, want ik gebruik eucalyptus voor alles. In boeketten, op tafel, aan de muur, als krans, op cadeautjes, het hangt zelfs in de douche. Maar ik sleur jullie maar wat graag mee naar de green side. De geur van eucalyptus is eigenlijk genoeg. Instant kerst. Waarom hadden we die boom ook alweer naar huis gesleept?

Of je je nu bedekt met glitter naar vage underground feestjes gaat of jezelf opsluit met een berg dekens en films, we wensen je een hele fijne kerst! Mocht je ons zoeken… wij zijn ergens in een dennenbos rendieren aaien, of op Instagram te vinden. We zien je in 2016 weer, met een splinternieuw thema!

En dan nu als afsluiter nog even een quote van onze helden van Frankie Magazine:

May your Christmas jumpers be ugly, your pudding spiked and your tinsel sparkly and bright!

Een vintage houten kerstster in een nieuwerwetse jas

Vintage houten kerstster - Oh Marie!
Je kent ze wel, die kerststerren die mensen voor hun raam hangen. Ik associeer ze met de winters uit mijn jeugd. Waarom weet ik niet, want thuis hadden we er geen. Om eerlijk te zijn, ik vond ze altijd een beetje stom. Tenminste, die hele oude versies dan. Goh, wat klinkt dat aanmatigend zeg. Ik zou echter liegen als het niet zo was. Ik vond kerststerren vet stom. Oubollig. There, I said it.

Ik deed die sterren daar natuurlijk tekort mee. Sowieso heb ik geen ene f (fluit…ghè!) te zeggen over de kerstversiering van een ander. Beauty is immers in the eye of the beholder. De wereld zou een vreselijk saaie plek zijn als we allemaal voor dezelfde kerstversiering kozen. Daarbij, zoals dat bij mij zo vaak gaat, zijn die cliché-sterren langzaam maar zeker in mijn achting gestegen. Blijf je innerlijke hysterische kerstoma dus vooral koesteren tijdens het optuigen van die kerstboom en trek je vooral niets van mij aan.

Vintage houten kerstster - Oh Marie!
Tijdens mijn kringlooptochten dit jaar kwam ik die kerststerren ineens opvallend vaak tegen. Alsof de generatie die ze ooit aanschafte had afgesproken ze in 2015 en masse bij de kringloop te dumpen. Het leek wel een flashmob, zo erg was het. De meeste sterren waren echter niet compleet, kapot of veel te duur. En soms ook nog in die combinatie. Ik ga toch potjandosie geen 8 euro betalen voor een stukkende kerstster? Zelfs in de kerstgedachte is geen alinea opgenomen over dergelijke gevallen. Dat zegt genoeg.

Maar op de één of andere manier triggerde die sterren wel iets in mij. Want toen ik een complete, perfecte houten kerstster tegenkwam voor 3 euro, greep ik hem vast alsof het een lang verloren liefde was. Alsof het een gouden ticket was die mij toegang verschafte tot een magische snoepfabriek. Alsof het een vintage Jieldé lamp voor 3 euro was. In mijn favoriete kleur groen.

Daarbij stond er op de verpakking een toverwoord dat me bijkans nog veel verder over de streep trok. De sterren werden gemaakt in Zweden.

Zweden. Als ik dat woord lees, dan galopperen er eenhoorns naar een goudomrande horizon en begint een kamerorkestje Madame Butterfly te spelen.

Nodeloos om nog te noemen dat ik hem mee naar huis nam.

Vintage houten kerstster - Oh Marie!
Weet je hoe mooi die houten sterren eigenlijk wel zijn? Ze zijn gemaakt van onbehandelde vurenhouten latjes en zitten behoorlijk ingenieus in elkaar. Toch ging het me wat te ver om mijn houten ster zo één op één op te hangen. Dat zou te gemakkelijk zijn. Ik gaf hem een nieuwe jas, met wat matte verf in roze, kobaltblauw en zwart en een nieuw zachtgrijs snoer. Marktplaats staat er trouwens ook vol mee, mocht je er zelf mee aan de slag willen. Even zoeken op ‘houten kerstster’.

Onze buren hebben exact dezelfde hangen. Misschien moeten we eens een flashmob organiseren in 2050. Zo eens aanbellen of ze daar oor naar hebben.