Berichten

Een bloemlezing


Bezoekers van mijn Rotterdamse glitteroma waren jarenlang getuige van een bijzonder fenomeen op haar balkon. In de bloembakken die daar stonden bloeiden namelijk bloemen die nooit tegelijk in bloei zijn. Wat zeg ik, er stonden bloemen die het nooit in het Nederlandse klimaat zouden redden. Deze vervreemdende balkonsituatie viel geheel te wijten aan het feit dat al die bloemen van plastic waren. Mijn oma hield erg van nepbloemen en wel om de immens praktische redenen dat er geen rommel vanaf kwam, dat ze geen water nodig hadden en dat ze hooguit verschoten maar nooit verwelkten. Ze had de bloemen, niet het onderhoud. Ik erfde mijn oma’s opgeruimde kant, dus kan ik me best vinden in deze houding. Daarbij ben ik niet vies van een beetje camp, dus moet ik altijd glimlachen als ik aan die bloembakken denk.

Mijn andere oma, die oma naar wie ik mijn blog vernoemde, had ook een atypische houding ten opzichte van bloemen. Snijbloemen hebben de vervelende eigenschap dat ze verwelken en daar hield mijn oma niet van. De aanblik van het op handen zijnde verval maakte haar, aldus zijzelf, treurig. Dus had ze ze liever niet in huis. Dat betekende niet dat mijn oma niet van bloemen hield. Maar ze genoot liever van ze in de tuin, waar ze een seizoen lang meegingen. Of in de vorm van kleine boeketjes die we tijdens onze wandelingen plukten en thuis in een oud mosterdglaasje zetten. Ik leerde door haar vooral dat boeketten niet groots en meeslepend hoeven te zijn, maar zo bescheiden mogen zijn als een boeketje bermbloemen.

Aan het eind van 2019, nadat ik voor het eerst sinds tijden bloemen liet bezorgen en stylede, deed ik mezelf de belofte om dit weer vaker te doen in 2020. Maar dan wel op de wijze waarop mijn oma’s het deden: praktisch…en misschien een beetje anders-dan-anders. Toen Fleurop (of althans: een medewerker ervan) mij in januari vroeg of ik het leuk vond om in samenwerking met hen een blogpost hierover te maken, leek me dat dan ook een goede stok achter de deur om dit goede voornemen in de praktijk te brengen.

Ik heb zelf – net als mijn oma’s – een ambivalente houding ten aanzien van bloemen. Ik hou ontzettend van bloemen in huis, van bloemen in mijn foto’s, maar ze aanschaffen en verwerken vind ik best wel een ding en daarom doe ik het niet zo vaak als ik zou willen. Zo heb ik met het vervoeren van bloemen altijd problemen. Ik ben misschien wel de enige mafkees die hier last van heeft, maar ik word er doodzenuwachtig van om die delicate stengels een beetje jofel naar hun eindbestemming te krijgen. Zo lijkt het altijd alsof windkracht 12 opsteekt als ik besluit om mijn delicate vrachtje op de fiets te vervoeren. Met de auto bloemen halen is natuurlijk niet duurzaam maar vergroot wel de kans op succes. Maar rem ik een keer hard, dan belanden die bloemen altijd op een plek waar al hun knoppen afknakken. Serieus, het is – om met mijn oma te spreken – alsof de duvel ermee speelt. Ik heb gewoon slechte bloemvervoerkarma.

(Bloemen krijgen is bijkans nóg erger. Zit je op je verjaardagsfeestje een stuk taart weg te hakken, moet je ineens een bos verjaardagsbloemen managen. Mijn Lief zet (net als de rest van de wereldbevolking) zo’n boeket in de gootsteen met een laagje water, maar daar kan ik dus niet tegen. Die arme bloemen hebben er al een reis zonder water opzitten en moeten vervolgens nog langer wachten tot er voor ze gezorgd wordt. Ik kan ze op zo’n moment bijna horen huilen van ellende. Je kan dat projectie noemen of een te groot inlevingsvermogen, maar zo’n jammerende bos bloemen in je keuken zet toch een domper op de feestvreugde.)

Krijg ik de bloemen heel thuis, dan volgt de worsteling van het verwerken ervan. Om er een coherent geheel van te maken, weet je wel? Ervoor te zorgen dat iedere bloem op precies de juiste hoogte staat zodat er een goede compositie ontstaat. Ik denk dat wiskundigen nog steeds hun hoofd breken over de juiste verhouding van vaasomtrek versus hoeveelheid bloemen. Bij mij is die verhouding meestal…zoek. Enfin, laat ik het zo zeggen: ik verdien – al zeg ik het zelf – ponystickers tot in het oneindige dat ik die worsteling iedere keer weer tot een redelijk bevredigend einde breng zonder iets stuk te maken.

En dan zwijg ik nog over het spoor van dood blad en stuifmeel dat bloemen achterlaten zodra je ze naar de composthoop verplaatst. Op dat vlak ga ik mijn oma ook steeds beter begrijpen.

Ondanks dat ik het laat klinken als een kwelling, wil ik meer met bloemen doen. Want als ze eenmaal staan, kan ik er ontzettend van genieten. Die worsteling roept een halsstarrigheid in me op om iets onder de knie te krijgen wat anderen (zoals mijn oud-collega Anne) moeiteloos lijken te doen. Dus ploeter ik voort, met meestal een redelijk bevredigend resultaat.

Een bos hoeft dus niet groots te zijn, niet meeslepend. Het mogen zes hyacinten in een gekringloopte vaas zijn, een rommelig boeketje aangevuld met winterjasmijn en uitgebloeide hortensia uit de tuin, een ranonkel en een takje wilde margrieten. Eigenlijk gewoon precies zoals mijn oma’s bloemen benaderden. Praktisch en anders-dan-anders.

Konijnen in roze jurken en reusachtige ijsjes

oh marie - magic parade
Men neme een locatie die op het laatste moment niet beschikbaar is, een fotograaf die door ziekte helaas moet afzeggen en een weersvoorspelling waar je spontaan een winterdip van zou krijgen. En voilà: een shoot die in rook opgaat! Wat volgde was een shoot met een improvisatielevel waar de gemiddelde ‘Lama’ jaloers op kan zijn. Samen met mijn kersverse styling assistente slash model-voor-één-dag Tonke, schitterende vintage jurkjes van Stijlloods, roze rookbommen (over rook gesproken!) en wat enge konijnenmaskers bestormden we het Henschotermeer. Het resultaat? Deze enigszins vervreemdende shoot met een hoog Magic Parade gehalte. 

Want hoe vaak zie je nou een elf-achtig bloemenmeisje in het bos verdwijnen? Of een konijn in een roze jurk op het strand? Om nog maar te zwijgen over de larger than life ijsjes en drijvende zeepbellen. Dwaal mee en laat je verwonderen!

oh marie - magic paradeoh marie - magic parade17oh marie - magic parade11oh marie - magic parade30oh marie - magic parade18oh marie - magic parade20oh marie - magic parade19oh marie - magic paradeoh marie - magic parade16oh marie - magic parade12oh marie - magic parade14oh marie - magic parade13oh marie - magic parade2oh marie - magic parade8oh marie - magic parade7oh marie - magic parade4oh marie - magic parade6oh marie - magic parade32oh marie - magic parade26oh marie - magic parade23
Foto’s – Marlous Snijder
Model – Tonke van der Sluijs
Styling – Anne van Midden / Inspire Styling
Vintage jurkjes & metallic schoenen – Stijlloods, Haarlem
Overige kleding & props: privébezit

Blauwe feestjes op grijze januari dagen

blue monday - satellite june for oh marie
We zijn, nadat we ons nieuwe thema bekend maakten, iets vaker dan normaal voor gek verklaard. “Blue Monday? Als in de meest depressieve dag van het jaar?” Euhm, ja. Maar wij zijn Oh Marie. Dus doen we lekker eigenwijs gewoon niet mee. In plaats daarvan gooien we er 6 weken lang positieve, luchtige artikelen en foto’s tegenaan. Probeer dan maar eens neerslachtig te blijven! Precies dit was het uitgangspunt voor de styled shoot. Want hoe grijs, donker en nat het ook is, er is niets waar wij geen feestje van kunnen maken. En er is zeker niets wat een flinke bos gekleurde ballonnen niet kan oplossen! 

Het eerste Oh Marie feestje van 2016 werd georganiseerd op een Utrechts dakterras. Naomi trotseerde de kou als model (hoewel blauwe vingers wel weer leuk hadden gepast binnen het thema), Nikki schoot prachtige analoge foto’s en ik had de nobele taak de bos ballonnen te temmen. Wind + dakterras + ballonnen = een aanrader.

blue monday - satellite june for oh marieblue monday - satellite june for oh marieblue monday - satellite june for oh marieblue monday - satellite june for oh marieblue monday - satellite june for oh marie
blue monday - satellite june for oh marie
blue monday - satellite june for oh marie
blue monday - satellite june for oh marie
blue monday - satellite june for oh marie
blue monday - satellite june for oh marieblue monday - satellite june for oh marie
blue monday - satellite june for oh marie
blue monday - satellite june for oh marieblue monday - satellite june for oh marie
blue monday - satellite june for oh marie
blue monday - satellite june for oh marieblue monday - satellite june for oh marie
blue monday - satellite june for oh marie
blue monday - satellite june for oh marie
blue monday - satellite june for oh marie
Fotografie: Nikki van de Poel / Satellite June
Model: Naomi van Kuijk
Styling: Anne van Midden

Kerstinspiratie voor niet-traditionele types

kerstboom - Oh Marie!
Natuurlijk hadden we allerlei gothic accessoires kunnen verzamelen en zwarte ballen aan een dode tak kunnen hangen. Maar dat vonden zelfs wij te deprimerend voor kerst, Addams thema of niet. We houden het graag gezellig! En daar hebben de (al dan niet irreële) angsten van een zekere hoofdredacteur niets mee te maken! Kuch. Daarom: kerstinspiratie voor niet-traditionele types. Met een bescheiden vleugje Addams, om het jaar en thema af te sluiten. 

Dat we bij Oh Marie! van anders dan anders houden is bekend. Maar dat we oesters in de kerstboom hangen, als ware Pollocks tekeer gaan en kaarsen rechtstreeks op het tafelkleed zetten is zelfs voor ons nieuw. In de laatste twee gevallen is het niet persé voor herhaling vatbaar (want: verfspetters door het hele huis en brandgevaar), daarom een aantal kerst DIY’s om zelf te proberen en eentje om vooral níet te proberen. Althans, niet zonder brandblusser in de buurt.

Styling en tekst – Anne van Midden
Fotografie – Marlous Snijder

oesters in de boom, kerstversiering - Oh Marie!
kerstboom - Oh Marie!
DIY 1: oesters in de boom

Moe van de ballen en slingers? Vorig jaar zorgde Marlous al voor een fijne tegenhanger voor alle kerst-hysterie met haar tweedehands boompje vol gordijnringen. Dit jaar hingen we mijn levensechte kerstboom, met kluit, vol oesters. De glanzende binnenkant werkte verrassend goed met het marmer behang! En je slaat als echte hipster meteen twee vliegen in één klap: de alles-is-marmer trend met een flinke dosis Kinfolk!

Gordijnringen, oesters.. ik kan nu al niet wachten tot kerst 2016!

kandelaar - Oh Marie!
kerstcadeautjes - Oh Marie!
DIY 2: Pollock cadeaupapier

Cadeaupapier met boompjes, kerstmannen en rendieren laat je natuurlijk liggen. Papier met het logo van een winkel erop doet sowieso niet mee. Ik heb als ware ik Jackson Pollock mijn eigen papier gemaakt. Het voelt een beetje alsof je weer op de kleuterschool zit, maar het is zo heerlijk om verf rond te spatten. Tot je erachter komt dat je stoelen er ook onder zitten. Oeps. Mijn eerste tip is dan ook: zorg dat alles aan de kant staat of afgedekt is. Categorie: Duh!

Met een rol zwart cadeaupapier, wat witte vellen papier, (acryl)verf, een kwastje en een kwartiertje kom je een heel eind. Leng de verf aan met een beetje water en leef je uit met de spetters. Het papier droogt snel, dus je kunt dezelfde ochtend/middag/avond nog gaan inpakken. Handig voor de last minute mensen. Tip: gebruik niet te dik papier, dat vouwt minder goed als je cadeautjes wilt inpakken.

kerstcadeautjes - Oh Marie!
Het fantastische potje is gemaakt door Rachel Sender. Met stip op 1 in de kerstcadeautjes top 10! Wees er snel bij als je dit fijne handgemaakte keramiek onder de boom wilt hebben, want de potjes, vazen en wandhangers gaan heel hard! De Els&Nel agenda, ook wel bekend als de Instagram agenda, heb ik bij Hear Hear gekocht.

kerst - Oh Marie!
kaarsen - Oh Marie!
DIY 3: kaarsvet tafelkleed

Laat het duidelijk zijn dat de kaarsen rechtstreeks op tafel zetten niet de DIY is. Probeer dit niet thuis!!

Het tafelkleed daarentegen is wel zelf te maken. Ik heb dit gemaakt naar een idee van Friedamaria, ere wie ere toekomt. Alleen gebruikte ik zwarte stof in plaats van wit. En witte kaarsen in plaats van zwart. Rebel. Door het kaarsvet te laten druppelen krijg je een soort sneeuw-effect. En gezien de met-zonder-jas-naar-buiten temperaturen is dat het dichtst dat we bij een witte kerst in de buurt komen. Maar voel je vrij om andere kleuren te gebruiken! Of meerdere kleuren.

Leg de zwarte stof op tafel, eventueel met wat kranten eronder zodat het kaarsvet niet aan de tafel plakt. Gebruik een lange witte kaars en steek deze aan. Laat het gesmolten kaarsvet op de stof druppelen. Hoe meer afstand tussen het kleed en de kaars, hoe groter de druppels worden. Van dichtbij krijg je kleine witte bolletjes, als ze van hoog vallen spatten ze meer uiteen.

Het kleed kan vanzelfsprekend niet gestreken of gewassen worden, dus het is voor eenmalig gebruik. Tenzij je niet meteen rode wijn over tafel gooit, dan wil het nog wel een paar keer meegaan. In onze huizen is dit duidelijk eenmalig. Grote kans dat we halverwege de avond al een nieuw kleed moeten pakken. En een nieuwe fles wijn.

Wees voorzichtig met de kaarsen en doe dit zeker niet met kinderen of lompe volwassenen!

kaarsen - Oh Marie!kaarsen - Oh Marie!kaarsen - Oh Marie!
kaarsen - Oh Marie!stilleven vintage - Oh Marie!
DIY 4: glans zonder glitter

We weten het allemaal. Glitter is de hel. Het gaat nooit meer uit je huis/kleding/haar/kat/kind, het zit overal behalve op de plek waar je het wil hebben en het is simpelweg te kitsch voor woorden. Maar toch… Misschien ben ik in een vorig leven een ekster geweest, maar ik ben een sucker voor alles wat glimt.

Gelukkig nodigt ons Addams thema alles behalve uit tot een glitter-confetti-kanon en andere My Little Pony taferelen. Hoef ik mooi ook niet toe te geven aan mijn kitschy kant. Subtiele glans past wat beter. En daar kom ik imago-technisch ook een stuk makkelijker mee weg. Antiek zilver, tin en glanzend aardewerk past perfect bij een Addams-waardige kerst. Wat mooie kaarsen of waxinelichtjes, een takje eucalyptus en voila! Had ik al gezegd dat zo’n vintage stilleven heel mooi staat bij de kerstboom vol oesters?

eucalyptus - Oh Marie!
DIY 5: instant kerst

Ik ben bevooroordeeld, want ik gebruik eucalyptus voor alles. In boeketten, op tafel, aan de muur, als krans, op cadeautjes, het hangt zelfs in de douche. Maar ik sleur jullie maar wat graag mee naar de green side. De geur van eucalyptus is eigenlijk genoeg. Instant kerst. Waarom hadden we die boom ook alweer naar huis gesleept?

Of je je nu bedekt met glitter naar vage underground feestjes gaat of jezelf opsluit met een berg dekens en films, we wensen je een hele fijne kerst! Mocht je ons zoeken… wij zijn ergens in een dennenbos rendieren aaien, of op Instagram te vinden. We zien je in 2016 weer, met een splinternieuw thema!

En dan nu als afsluiter nog even een quote van onze helden van Frankie Magazine:

May your Christmas jumpers be ugly, your pudding spiked and your tinsel sparkly and bright!

Aan tafel met Morticia Addams

The Addams Family - styled shoot - Oh Marie!
Wie Addams een beetje kent ziet zo een schuifelende Morticia voor zich, in zeemeerminnenjurk. Lopen kun je daarin niet namelijk. Uitbundig eten ook niet trouwens. Die vrouw heeft in haar leven vast nooit frietjes met mayo gegeten (onze not-so-guilty pleasure). Maar hoe zou een diner bij de familie Addams er dan uit zien? Laten we er even vanuit gaan dat de varkenshoofden, kindervingers en maffe wurmen ons gespaard blijven. Gekke brouwsels in zwarte ketels zijn allang niet meer van deze tijd. Wij gaan liever voor de 2015 versie. Morticia is een vrouw met een feilloos gevoel voor stijl, die tafel moet haast wel het toonbeeld van perfectie zijn. In gothic stijl, dat spreekt voor zich.

We sloegen zwart eten in en verbaasde de kassamedewerker met een mandje vol (imitatie)kaviaar, bramen, ramanassen en zwart sesamzaad. Ik dekte de tafel, bakte een chocolade-espressotaart, vulde karaffen met wijn en oefende nog even op mijn Morticia-loopje terwijl Marlous schitterende foto’s maakte. En ik geef eerlijk toe.. ik rook een vleugje kerst in de kamer! Mag dat al, begin november?

The Addams Family - styled shoot - Oh Marie!The Addams Family - styled shoot - Oh Marie!The Addams Family - styled shoot - Oh Marie!The Addams Family - styled shoot - Oh Marie!The Addams Family - styled shoot - Oh Marie!The Addams Family - styled shoot - Oh Marie!The Addams Family - styled shoot - Oh Marie!
The Addams Family - styled shoot - Oh Marie!
The Addams Family - styled shoot - Oh Marie!
Fotografie: Marlous Snijder
Styling: Anne van Midden