Berichten

Far into September

Herfst - Oh Marie!
I have picked wild roses
Far into september
But I had no one to give the flowers to
I needed a celebration
A September coronation
And I admitted to myself I needed you

I’ve watched the gentle winds change
The colors shades of meadows
I’ve seen the dew on flowers that had no name
But I let my vase stay empty like my lonely empty heart
Picking flowers for yourself is not the same

Don’t you think its come our time to be together
Lets gather up our scattered words of love and make them rhyme
Let’s go pick some flowers and fill our empty vases
Don’t you think its come out time

Don’t you think it’s come our time
– Johnny Cash, June Carter Cash

Omdat die gouden herfst zo prachtig is en veel te kort duurt, hou ik hem hier nog even vast.

Since the beautiful, golden part of Autumn doesn’t last long, I hold on to it here a little longer.

Herfst - Oh Marie!
Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!
Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!Herfst - Oh Marie!

Franse kringloopmijmeringen en een sprookjestheepot

Vintage styling - Oh Marie!
Een paar weken geleden alweer ging ik op vakantie naar Frankrijk. Het was lang geleden dat ik in Frankrijk was. Zó lang geleden dat ik er nog nooit een kringloop bezocht had. Wel brocantes trouwens, maar daar was de verhouding meuk-rijp-voor-het-grofvuil slash laten-we-er-de-goudprijs-voor-vragen voor mijn smaak iets te scheef, dus zat Frankrijk niet echt voorin mijn kaartenbakje qua kringloopavonturen.

Maar toen kende ik Emmaüs nog niet. Nou ja wel, maar niet als kringloopervaring in Frankrijk.

De winkels van Emmaüs in Frankrijk zijn niet zo alomtegenwoordig zoals de kringlopen in Scandinavië (waar er soms wel vier in één piepklein plaatsje gevestigd zijn), maar in zekere zin was dat wel rustig. Ik word namelijk ontzettend onrustig van de gedachte aan binnen handbereik zijnde meuk, wat betekent dat mijn reisgezelschap regelmatig meegesleurd wordt naar een nieuw obscuur adres op één of andere tochtig, verlaten bedrijventerrein in Knötelö of Nederoverheembeemsterbommerskonten. In het geval van onze vakantieweek in Frankrijk zat er één Emmaüs in de regio en wel op een uur rijafstand. Daarna laat je het wel uit je hoofd om te zeuren om meer. Gelukkig hoefde dat ook niet, want de buit was goed.

Vintage styling - Oh Marie!
Het is alleen al geweldig om een kringloop in het buitenland te bezoeken om te zien wat er in dat land in een gemiddeld interieur te vinden is. Zo ben ik altijd ontsteld van de hoeveelheid rotan die je in Nederland kan krijgen, in Scandinavië is er altijd glas in overvloed te vinden en in Frankrijk hebben ze iets met opgezette vissenhoofden, christelijke afbeeldingen en meubels die al zo lang op een erf hebben staan te verpieteren dat je je afvraagt waarom iemand nog de moeite heeft genomen om ze naar de kringloop te brengen. Daarbij staat het vervolgens bij Emmaüs ook niet per definitie droog opgeslagen, dus de degeneratie kan aldaar rustig verder zijn gang gaan. Als je trouwens een jaren ’50 keukenkast zoekt, zo’n glimmend, gefineerd gevaarte, dan zit je verrassend genoeg in Frankrijk ook goed. Je verwacht het niet, zou Bert Visscher zeggen.

Maar, even terug naar mijn vondsten. Of eigenlijk: De Vondst. Deze zachtroze theepot die zo uit een sprookje had kunnen komen waggelen (ik stel me zo voor dat, als theepotten zouden kunnen bewegen, ze zouden waggelen). De glazuurlaag aan de binnenkant is zó craquelé dat de theeaanslag door de ongeglazuurde buitenkant heen is gekomen. Er moeten liters thee met deze pot zijn geschonken.

Principes over het niet-meenemen van tweedehands dat wel erg vergaan is vergat ik direct toen ik deze theepot zag staan. Want zo gaat dat, bij liefde op het eerst gezicht. Om die reden woon ik nu ook in een jaren ’80 huis van witte baksteen, hebben we een kat met een platgedrukt snoetje en ben ik nu dus de eigenaar van een sprookjestheepot.

Liefde maakt blind, vergeetachtig en daarom ook gelukkig. Dubbel gelukkig, want mijn reisgenoten waren na één kringloopbezoek voor de rest van de vakantie gevrijwaard van nieuwe kringloopbezoeken.

(Ga je zelf binnenkort naar Frankrijk? Download hier een pdf met de adressen van alle Emmaüs vestigingen in Frankrijk of zoek op ‘communautes emmaus’ op Google. Garantie tot aan de voordeur, maar vooralsnog lijkt de lijst behoorlijk up-to-date te zijn!)

Stay (ochre) gold ponyboy

Okergoud Flexa - Oh Marie!
Het is alweer even geleden dat ik over ons huis schreef hier op Oh Marie! Te druk met Oh Marie! (dat klinkt een beetje schizofreen, ik weet het). Voor de zomer produceerde ik samen met Anne gemiddeld zes blogposts per week en het begon te voelen alsof we aan het bloggen waren om het bloggen en niet omdat we nu zo ontzettend veel te melden hadden. Daarom verdween afgelopen zomer de aparte Planet Fur blogroll en kwam de focus meer op Oh Marie! en de thema’s te liggen. We besloten, kortom, om weer ouderwets voor kwaliteit boven kwantiteit te gaan. Dat krijg je met twee perfectionistische kapiteins aan het roer.

Misschien heb je hier helemaal niks van gemerkt. Mooi zo. Misschien heb je mijn Planet Fur posts sinds die tijd best gemist: sorry daarvoor. Hopelijk kan ik het goedmaken met deze splinternieuwe blogpost die absoluut niet Addams Family gerelateerd is, maar wel gaat over mijn pastelkleurige vintage interieur en over een heel leuk project waar ik geen nee tegen kon zeggen. (En geloof me, bij gesponsorde blogposts maak ik daar een afweging in alsof het om het behoud van wereldvrede gaat. Zonder dollen.) Op Instagram ben ik trouwens wel dagelijks te vinden, met vintage- interieur- en kattenfoto’s. (Molly deed recent een supergoede bloempot-imitatie. Sensationeel!)

Hé, laat ik anders eens bij mijn punt komen.

Okergoud Flexa - Oh Marie!
Flexa maakte recent bekend dat okergoud de kleur van het jaar 2016 is geworden. De kleur van het jaar wordt niet zomaar met lootjes uit een hoge hoed getrokken, maar komt in wereldwijde samenspraak tot stand. Nu lijkt een kleur van het jaar verkiezing misschien wat overdreven, of zo frivool als een Miss Verkiezing, maar de gedachte achter het concept vind ik erg interessant. De kleur van het jaar vertegenwoordigt namelijk de tijdgeest van dit moment. Hoe oppervlakkig zoiets als kleur ook mag lijken, het wordt gekozen op basis van het grote geheel: de wereld waarin wij op dit moment leven. De wereld met al zijn meningen, schoonheid en lelijkheid, voors en tegens, goed en kwaad. Dat uit die optelsom okergoud gekomen is, vind ik hoopvol. Iets met een mooi einde, een regenboog en goudomrande horizon. Zonder hoop op een betere wereld is het leven wat mij betreft zinloos. Een hoopvolle kleur dus, dat okergoud. Waren onze wereldleiders maar zo eensgezind over een onderwerp.

Maar voordat ik verder doordraaf: als je geïnteresseerd bent in dit onderwerp, lees er dan hier meer over (of download het Colour Futures boek).

Okergoud Flexa - Oh Marie!
Dit verfproject moest natuurlijk niet standaard worden. En gelukkig: okergoud blijkt goed hand in hand te gaan met de mintgroene muur in onze hal. Want als het níet mooi was geworden, werd mijn humeur bij iedere thuiskomst verpest bij de aanblik van die muur. Had ik me letterlijk groen en geel geërgerd. (Ghèghè!) Ook geen bijdrage aan de wereldvrede.

Voor het okergouden gedeelte paste ik het traditionele Oosterse patroon ‘Seigaiha ocean wave toe. Ik hou van dit eenvoudige golfpatroon en gebruikte het al verschillende malen in ons huis, zoals in deze en deze zelfmaker. We namen voor onze golven eerst de maat van de breedte van de muur en rekenden aan de hand daarvan de diameter van de halve cirkels uit. Daarna trokken we met een kartonnetje in de juiste maat de halve cirkels over op de muur. Met een klein kwastje trok ik potloodtekening over en kleurde daarna de rest van de muur in.

Als de zon nu in de hal schijnt breekt bij ons letterlijk het gouden uur aan. Waarmee deze kleur wat mij betreft het volste recht heeft om okergoud genoemd te worden.