Berichten

Een beetje primair


Een tijdje geleden schreef ik voor het Algemeen Dagblad een artikel over de trends van 2018 (klik). Ik schreef daarin onder andere dat primaire kleuren in je interieur niet (meer) mogen, tenzij je een basisschool hebt of wil beginnen. Waarop een vriendin opmerkte: “Je staat op die foto’s in dat artikel naast een gele prullenbak. Is dat geen primaire kleur dan?”

“Die slag is u.” zeggen wij dan thuis. 


Gelukkig was dit geen belediging. Integendeel. Want toen later die primaire kleuren opnieuw ter sprake kwamen, zei ze: “Jij doet juist veel gave dingen met primaire kleuren, valt me op. Ik herken er zelfs je stijl aan.” Ik keek om me heen en nou ja, ze had natuurlijk gelijk. Ik woon niet in een basisschool. We lopen hier niet op een oranje vinyl vloer (vloeren die ook nog eens die onmiskenbare lucht uitwasemen die ik direct associeer met mijn basisschooltijd). Maar er zijn de laatste tijd wel heel veel primaire kleuren ons huis in geslopen.

Het is dus maar goed dat ik geen Li Edelkoort heet (al zijn haar voorspellingen soms zo vaag als de gemiddelde horoscoop: er komt allicht altijd wel íets van uit. Of is dat vloeken in de kerk?), want dan was ik nu stante pede van mijn voetstukje getrokken door een woedende meute krantlezers slash interieurfanaten.


Het zijn trouwens niet alleen primaire kleuren waar ik naar terugkeer, het zijn vooral ook vaak gesatureerde kleuren. Blijkbaar ben ik toe aan meer contrast in mijn leven. Ik zou er mijn horoscoop eens op moeten naslaan.

About the fact that I’m turning more and more to saturated colours instead of pastels for my interior.

Regenbogen! Eenhoorns! Konijntjes! Gratis poster!

Free printable Sara Maese - Oh Marie!
Dit is de laatste blogpost van het Magic Parade thema. En om dit thema uit te luiden, hebben we een cadeautje voor je: Sara Maese ontwierp deze gratis poster speciaal voor onze lezers! Je kan hem hieronder downloaden en printen voor eigen gebruik. Sara maakte een staand en liggend ontwerp, dus je kan kiezen zelfs kiezen hoe je hem in wil lijsten. Natuurlijk wilden we meer weten over de maker van deze gratis poster, dus stelden we Sara ook nog een paar vragen!

Download poster Sara Maese staand
Download poster Sara Maese liggend

Free printable Sara Maese - Oh Marie!
Naam: Sara Maese
Leeftijd: 27
Huidige missie: illustrator

Hoe zou je jezelf omschrijven in één zin?
Wauw, dat is een moeilijke vraag. Hmm, ik zou zeggen: ik ben een normaal persoon met de eigenschappen van een weirdo.

Hoe ben je illustrator geworden?
Het was een logische stap in mijn carrière. Ik studeerde grafische vormgeving, maar was veel gelukkiger als ik aan het tekenen was. Ik besloot daarom het risico te nemen en illustrator te worden.

Heeft jouw stijl zich moeten ontwikkelen met de jaren? Of was is hij altijd zo geweest?
Ik heb mijn stijl echt ontwikkeld. Ik heb me daarvoor ook laten beïnvloeden door de illustratoren wiens werk ik bewonder, heb goed gekeken wat me nu zo aansprak in hun werk en ontwikkelde uiteindelijk een stijl waar ik me comfortabel bij voelde.

Wat is je ultieme droomproject?
Een productlijn met mijn patronen! Of verpakkingen, dat zou ook geweldig zijn.

Wat zijn jouw drie meest favoriete dingen die op een gemiddelde dag gebeuren?
Lezen, knuffelen met mijn katten en tijd doorbrengen met mijn vriendje.

Wil je ons iets meer vertellen over je katten?
Natuurlijk! Ze heten Jimmy en Sheldon en ze zijn zo grappig. Sheldon is doof, maar dat weerhoudt hem er niet van om als een gek door het huis te rennen of naar ons te kijken alsof wij gek zijn. Hij speelt met alles wat zijn pad kruist en is gek op eten. Jimmy is rustiger, maar praat graag: vooral als we ‘nee!’ tegen hem zeggen, of zijn naam roepen. Hij kijkt graag naar de vogels en mensen buiten en hij houdt erg van klimmen, hoe hoger hoe beter.

Wat is je favoriete object in je werkruimte?
Mijn schetsboeken.

Wat is je meest favoriete illustratie en waarom?
Dat is deze. Het is de eerste illustratie die ik maakte toen ik bezig was met het ontwikkelen van mijn eigen stijl en daarom is hij erg waardevol voor me. Én ik vind dat hij op alle fronten klopt!

Waar kunnen we meer van jouw werk zien?
Op www.saramaese.com!

Wist je al dat er nog veel meer gave downloads op onze website te vinden zijn? Je kan ze hier allemaal terugvinden, waaronder die prachtige wallpaper die Ruth Hengeveld voor ons ontwierp.

Bewaren

Bewaren

Happy hour: fotograferen tijdens het blauwe uur

Blauw uur - Oh Marie!
Vlak voor de zon opkomt of ondergaat, ontstaat er een tijdslot dat in de fotografie ‘het blauwe uur’ wordt genoemd. In tegenstelling tot het gouden uur (het moment nadat de zon is opgekomen en voordat deze weer ondergaat) neemt de lucht tijdens het blauwe uur een diepblauwe kleur aan. Een kleur blauw die zich geweldig laat vastleggen door een camera.

Een goed (of nog beter: geschikt) blauw uur hangt af van locatie, datum en weersomstandigheden. In Nederland zit je goed: bij ons duurt het blauwe uur relatief lang. Laat je echter niet misleiden door de naam, want het blauwe uur duurt niet langer dan een kwartier. Maar ja, ‘het blauwe kwartier’ klinkt dan weer zo lullig. De datum bepaalt verder wanneer de zon op- of ondergaat en het is ook fijn als het weer meewerkt: het blauwe uur is het best zichtbaar als er geen of weinig bewolking is.

Persoonlijk vind ik het blauwe uur zelfs bij uitstek een fotografiemoment voor de winter. Zeker als het gesneeuwd heeft, geeft het wit van de sneeuw tussen de bomen foto’s iets magisch. Al wil het dit jaar niet erg winteren, toch had ik een paar weken geleden geluk: het vroor, het was helder en er lag zowaar zelfs wat sneeuw!

Blauw uur - Oh Marie!
Blauw uur - Oh Marie!
Hierboven fase 1 van het blauwe uur: de blauwe lucht die ontstaat nadat de zon onder is gegaan geeft een heel duidelijk contrast tussen onderwerp en achtergrond. Eerst wordt hij paars, om over te gaan in een perfect verloop: het ombré effect.

Wat verder handig is om te weten: de richting die je op fotografeert is vanzelfsprekend van invloed op de kleur blauw. Aan de kant waar de zon ondergaat, is de lucht lichter (zie onder).

Blauw uur - Oh Marie!
Blauw uur - Oh Marie!
Het blauwe uur wordt vaak benut voor het fotograferen van landschappen maar ook voor architectuurfotografie. Kijk maar eens naar de bovenste foto in deze blogpost. Omdat de lucht nog niet helemaal donker is, blijft het silhouet van een gebouw zichtbaar. Er ontstaat een mooi contrast tussen lucht en object. In de winter is veel binnenverlichting al vroeg aan, wat fotograferen na zonsondergang ook nog een extra gaaf (licht)effect aan je foto’s kan geven. (Dit gaat natuurlijk niet op als je een lucky basterd bent die op een kantoor werkt waar om 16.00u het licht al wordt uitgedaan. In dat geval wil ik graag weten waar je werkt en of ze er nog vacatures hebben. En of ze een beetje goede arbeidsvoorwaarden hebben natuurlijk.)

Blauw uur - Oh Marie!
Blauw uur - Oh Marie!
Langzaam maar zeker wordt de lucht egaal blauw voordat het helemaal overgaat in zwart.

Ik schoot deze foto’s vanuit de hand, maar als je wil voorkomen dat je sluitertijd heel lang wordt, of je ISO waarde de pan uitrijst, dan is een statief geen overbodige luxe. Check voordat je op stap gaat hoe laat de zon onder gaat en zorg ervoor dat je vlak vóór dat moment op de plek bent die je wil fotograferen. Zo kan je de rap veranderende lucht goed vastleggen. Ik vond deze handige tabel met de tijden van de zonsondergang van 2016. Nu nog even wachten op een heldere avond. En als we heel, heel veel geluk hebben, sneeuw. Ik ga een sneeuwdans voorbereiden, jij veel plezier gewenst!

Blauw uur - Oh Marie!

Waar het hart van vol is, stroomt de mond van over: tegeltjeswijsheden

Mijn oma Marie – inderdaad, degene naar wie dit blog vernoemd is – had voor veel situaties wel een gezegde of uitdrukking paraat. Sommige officieel, sommige – zo bleek toen ik ze begon te gebruiken buiten familiaire kring – door haar zelf verzonnen en sommige zeer obscuur en vooral bekend in de regio ten zuiden van Rotterdam, waar ze opgroeide.

Mijn oma is helaas alweer veel te lang geleden overleden, haar uitdrukkingen zijn echter nog steeds springlevend. Ik gebruik ze veelvuldig, dapper meewarige blikken trotserend als ik er weer een blijk te gebruiken die niet in het officiële spreekwoordenboek opgenomen is. (Die ik er soms verontwaardigd op nasla, ervan overtuigd zijnd dat deze uitdrukking toch echt móet bestaan.)

Ik kan uren praten over gezegden, uitdrukkingen en tegeltjeswijsheden. Vraag maar eens aan Anne (die daarbij direct zal vertellen dat mijn hele taalgebruik rechtstreeks uit 1950 lijkt te komen). Ik weet niet precies waarom ik ze zo graag gebruik. Het heeft zeker iets te maken met mijn oma, met de herinnering aan haar en met de intimiteit van een familie, als ware het een codetaal. Het geeft een letterlijk gevoel van thuiskomen als je, zodra je je familiekring in stapt, elkaar direct begrijpt als je het hebt over ‘klanten die niet weglopen’. (Geen zorgen, die ga ik uitleggen.)

Ik verzamelde mijn vijf favoriete tegeltjeswijsheden van dit moment. Ze werden in Delfts blauw, want dat hoort bij tegeltjeswijsheden, voorzien van een hedendaagse omlijsting door Joëlle van Bits& Bobs.

Tegeltjeswijsheden - Oh Marie!
Het lijkt hier wel een Poolse landdag
Oorsprong/betekenis: Het gaat hier zeer verward en rumoerig toe. De landdagen van het koninkrijk Polen waren berucht door hun twistende vergaderingen.

De Polen mogen dan aan de oorsprong van dit spreekwoord staan, honderden jaren later kan men er in het bedrijfsleven nog steeds wat van.

Stel je eens voor dat je op een vrij groot kantoor werkt. Er wordt op een dag een vergadering belegd door iemand van de facilitaire dienst om de mogelijkheid te bespreken van het aanschaffen van een ander soort, duurder, toiletpapier. Jawel. Toiletpapier.

Jij wordt uitgenodigd, de facilitair manager, de huisbaas en de schoonmaker. Je zou denken dat je dan de belangrijkste personen aan tafel hebt zitten. Maar de facilitair manager nodigde de directeur ook uit aan te schuiven bij het gesprek en die nam de financieel directeur mee, want die gaat over de budgetten. De financieel directeur vindt het huidige wc-papier prima (en de prijs ook) en nam een collega mee om dat te onderschrijven. Die collega kent weer iemand uit de schoonmaakploeg, die er ook maar bij aanschuift (want iedereen wil immers zijn plasje over het onderwerp doen – sorry voor de woordgrap) en zo ontstaat er niet alleen een sneeuwbaleffect van aanschuivende collega’s met een mening, maar zal de discussie over het wc-papier er ook een worden alsof het om wereldvrede gaat. Iedereen praat door elkaar, er worden schuine poep- en plasgrappen rondgestrooid (wat de directeur weer niet kan waarderen, dit is een respectabel bedrijf, hij nam het ooit over van zijn vader, wat is dit voor niveau) terwijl de notulist om orde roept omdat er anders geen fatsoenlijk verslag gemaakt kan worden van deze drukkende kwestie (waarop ze heel hard lacht om haar eigen woordgrap – deze notulist is geheel naar schrijver dezes gemodelleerd).

Zie daar, een Poolse landdag.

Tegeltjeswijsheden - Oh Marie!
Het is nog geen avond, zei de kraaienvanger
Oorsprong/officieel: het is nog geen avond, had de kraaienvanger gezegd, toen had hij er al één.

Mijn opa en oma woonden in een huis van 100 jaar oud. Het was vrij klein en het had allerlei spannende trapjes, hoekjes en kastjes en was geheel gebouwd volgens de isolatieregel- en wetgeving uit 1900. Juist, die er toen nog niet was.

Hoe tochtig of gehorig het huis ook was, ik was er gek op.

Als ik bij mijn opa en oma logeerde dan sliep ik op ‘het zoldertje’, de kamer die letterlijk onder het dak en de schoorsteen lag. In de lente werd ik daar standaard wakker van de kraaien die in de schoorsteen nestelden. De schoorsteen fungeerde als klankkast, waardoor het leek alsof die vogels ofwel gigantisch waren, ofwel in je hoofd aan het nestelen waren in plaats van in de schoorsteen.

Tegenwoordig voorkom je dat vogels in je schoorsteen nestelen met een kraaienvanger: een metalen rekje dat je over de schoorsteen heen zet. Vroeger had je een kraaienvanger van vlees en bloed die de kraaien voor je weg ving. Van welke plek dan ook. Uit de schoorsteen, maar meer voor de hand liggend: van je zorgvuldig ingezaaide land. Over het lot van de kraaien is niks bekend, maar in mijn dimensie liet de kraaienvanger ze weer los in het bos of op een mooi weitje met veel kraaienvriendjes. Uiteraard.

Wat het gezegde betekent? Dat je de moed erin moet houden. Zolang het nog geen avond is, kunnen er nog kraaien gevangen worden. Of, vanuit het perspectief van de kraaien gezien: kun je nog vrij rondvliegen. Er is kortom, zolang het nog geen avond is, hoop.

Tegeltjeswijsheden - Oh Marie!

Het is voor klanten die niet weglopen
Oorsprong: onofficieel

Mijn oma was een vrouw met humor. En ze was, zoals veel vrouwen van haar generatie, altijd druk het runnen van het huishouden in de breedste zin van het woord. Ze vervulde haar taak met liefde, maar vaak ook (en laten we wel wezen, wie niet?) vanuit een streng gevoel van plicht. Als ze iets maakte voor iemand en het was niet helemaal perfect, dan zei ze: “Ach, het is toch voor klanten die niet weglopen.” Lief gezegd: het is onbetaalde arbeid, met liefde gemaakt. Maar ook: je moet het er maar mee doen!

Tegeltjeswijsheden - Oh Marie!
Waar niet is, verliest de keizer zijn recht
Betekenis: die niets bezit kan nu eenmaal niets betalen.

De diervriendelijke en chiquere versie van de kale kip waar niet van te plukken valt. Deze uitdrukking komt in veel talen voor, zo vind ik de Engelse versie ook prachtig: where nought’s to be got, kings lose their scot. Die Engelsen maken er gewoon een rijmpje van, 1-0 voor Engeland.

Ik zet deze graag in tijdens het spelen van bijvoorbeeld Kolonisten van Catan. Aangezien ik spelletjes meestal verlies (dat is zogezegd een wet van Meden en Perzen), mag ik mijn medespelers graag een beetje zieken met een stortvloed aan gezegden. Je moet wat, als gedoodverfde verliezer (oké, nu ben ik het echt aan het cultiveren).

Tegeltjeswijsheden - Oh Marie!
Een nachtvorstje en het is gedaan met de koopman
Oorsprong: zeer obscuur

Ik heb lang getwijfeld of ik deze in mijn top 5 moest zetten. Zijn oorsprong is namelijk niet alleen vaag, hij is vooral heel dierbaar en persoonlijk. En wie mij kent weet dat ik heel erg voorzichtig omspring met persoonlijke zaken op het internet. Hij staat niet voor niks onderaan dit rijtje, alsof ik hem zelfs nu nog steeds een beetje voor me uitschuif.

Deze uitspraak is één van de laatste die mijn oma gebruikte. Ze was ervan overtuigd dat er alleen nog wat milde nachtvorst nodig was om haar haar laatste beetje leven op te laten gebruiken.

Maar, het was nog geen avond, zei de kraaienvanger. Oma overleed op een van de eerste lentedagen van dat jaar. Zonder nachtvorst.

Of het een officieel gezegde is, of dat ze hem op dat moment verzon, weten we niet. Maar we houden hem in gebruik en daarmee de herinnering aan haar in ere.

Om deze reden hou ik zo van de uitdrukkingen van mijn oma: het is een van de mooiste erfenissen die ze ons heeft nagelaten. Ze zijn wat mij betreft stuk voor stuk 100% tegelwaardig.

“Blauw kan mij zowel inspireren als vervelen” – interview met illustrator Loes van Oosten

 Loes van Oosten - Oh Marie!
Loes van Oosten bewandelde een lang en moeilijk pad voordat ze haar grote creatieve droom kon najagen. Een lang revalidatieproces en het werken aan gedetailleerde stempels en paper cuts hielpen haar er bovenop te komen en gaven haar de kracht om het roer om te gooien. En dat terwijl haar liefde voor het papiersnijden geboren werd uit frustratie. Kan iemands verhaal beter bij ons thema passen? Wat ons betreft niet. Daarbij houden wij van Loes’ frisse en gestileerde werk. Hoog tijd voor een interview!

Tekst – Marlous Snijder
Foto’s – Loes van Oosten

 Loes van Oosten - Oh Marie!
Loes in het superkort?
Ik ben Loes van Oosten, 42 jaar. Samen met mijn lief Koen en onze jongens Teun (8) en Klaas (4) woon ik in Den Haag vlak bij het strand.

Wat doe je precies?
Sinds april 2015 ben ik zelfstandig illustrator en vormgever. Ik heb een liefde voor papier en inkt en laat me inspireren door het alledaagse en de natuur. Mijn onderwerpen bestudeer ik als een bioloog en ik vind het avontuurlijk om nieuwe beelden te creëren. Voor het maken van mijn illustraties maak ik gebruik van verschillende ambachtelijke technieken, zoals het snijden van papier, zeefdruk, handgemaakte stempels, linoleumsneden en lijntekeningen met een kroontjespen. Naast het maken van illustraties in opdracht voor zowel bedrijven als particulieren maak ik surface patterns en verkoop ik mijn vrije werk en kaarten in winkels en ateliers. In de weekenden geef ik creatieve workshops waarbij ik mijn kennis en enthousiasme voor ambachtelijke technieken deel.

 Loes van Oosten - Oh Marie!
Wat is je creatieve achtergrond?
MTS voor Mode en Kleding (kleermaker) en de Design Academy (concept en product vormgever).

Ben je altijd bezig geweest met het maken en creëren van dingen?
Ik ben eigenlijk mijn hele leven al creatief. Tijdens de les handwerken op de basisschool kon ik echt mijn ei kwijt en kwam ik tot bloei. Thuis vond ik het heerlijk om alleen in mijn kamertje met de radio aan te knutselen. Van een bol wol maakte ik een plattegrond van een huis op de vloerbedekking voor mijn poppen, van doosjes meubels en van oude kleding dekentjes en kleertjes.

Je werk is prachtig: figuratief maar strak. Zijn er bepaalde kunststromen of perioden die je inspireren?
Dank je! Voor mijn illustraties streef ik naar een helder, eenvoudig en gestileerd beeld in mooie kleuren. Ik heb een liefde voor de vormentaal en het kleurgebruik uit de jaren ’50, voor de gestileerde natuurvormen uit de art nouveau en voor Scandinavisch design uit de jaren ’50 en ’60.

 Loes van Oosten - Oh Marie!
2014 was een cruciaal jaar voor je. Zou je daar meer over willen vertellen?
In 2013 en 2014 ben ik heel erg ziek geweest. Ik was psychisch en lichamelijk uitgeput en was tot niets meer in staat. Negen jaar geleden kreeg ik tijdens mijn eerste zwangerschap hevige bekkeninstabiliteit. Vanaf dat moment ben ik in de overlevingsstand gegaan. De zorg voor de kinderen, gebrek aan slaap, werk en een zwaar revalidatie traject zorgden ervoor dat ik vastliep.

Vanaf dat moment heb ik een reis gemaakt van mijn hoofd naar mijn hart en ben ik op zoek gegaan naar mijn drijfveren en talenten. Ik kwam er achter dat ik hooggevoelig ben (ik dacht dat iedereen zo was) en wat dat voor mij betekent. In mijn geval betekent het dat ik rust en stilte nodig om goed te kunnen functioneren. Daarnaast werd tijdens deze periode voor mij bevestigd dat ik een hoge esthetische drijfveer heb en geïnteresseerd ben in andere mensen. Om weer bij mijn gevoel te komen, ben ik begonnen met het maken van handgemaakte stempels en gedetailleerde paper cuts. Op 1 januari 2014 ben ik mijn werk gaan delen met de mensen om mij heen en op social media. Ik kreeg veel positieve reacties, mijn zelfvertrouwen groeide en heel langzaam ontstond het idee om voor mezelf te beginnen. In april 2015 ben ik gestart als zelfstandig illustrator en vormgever. Ik voelde dat ik er klaar voor was om creatief te gaan ondernemen.

Heeft het scheppen je geholpen om door deze periode heen te komen?
Het geconcentreerd werken aan een paper cut, stempel of gedetailleerde pentekening ervaar ik als creatief mediteren. Het helpt mij om heel dicht bij mijn gevoel te komen en niet te denken, maar te doen.

 Loes van Oosten - Oh Marie!
Wat is de beste tip die je ooit van iemand kreeg?
Stop met denken en begin vandaag, het hoeft niet perfect te zijn. Sindsdien heb ik zelfs een mantra die ik herhaal als ik vastloop: ‘geloof in je talent, blijf in je kracht, deel je enthousiasme voor het maken en geniet van dit creatieve avontuur.’

Wanneer kwam je op het idee om paper cuts te maken van je illustraties?
Mijn eerste paper cut is geboren uit frustratie. Negen jaar geleden was ik zwanger van mijn oudste zoon, ik had een knuffel voor hem gemaakt en wilde er een kaartje bij maken. Adobe Illustrator beheerste ik toen nog niet, dus heb ik een tekening gemaakt, die uitgesneden, de volle vorm ingescand en omgezet in een digitaal bestand. Het snijden van papier begon dus functioneel en al doende kwam ik erachter dat ik steeds kleiner kon snijden en het fijn vond om zo geconcentreerd te werken.

 Loes van Oosten - Oh Marie!
Wat betekent de kleur blauw voor je?
Blauw kan mij zowel inspireren als vervelen. Blauwen die mij inspireren zijn vergrijsd blauw, groen blauw, indigo en paars blauw. De volle blauwen vind ik saai! Mijn afstudeerproject op de Design Academy was een winkelconcept gebaseerd op de fysische en psychologische werking van kleur op de mens. Dit vind ik nog steeds heel interessant!  Het kiezen van de juiste kleur is daarom ook heel belangrijk in mijn werk.

Wat kan jou altijd opvrolijken?
Zonnestralen en een goede latte macchiato.

 Loes van Oosten - Oh Marie!
Waar kunnen we meer over je lezen en je werk zien?
Ik deel mijn creatieve avonturen dagelijks op Instagram en Facebook.
Op mijn website vind je meer informatie over mijn workshops en verkooppunten!