De jaren ’70 man die hield hiervan

Na het bespreken van alle stigma’s op de vrouwelijke variant van de jaren ’70 verjaardagskaart, is het nu de beurt aan de mannelijke variant.

Eens kijken. Hoe keek men (of, kaartenmakers) in de jaren ’70 tegen de man aan?

Nou, hij hield van bloemen. Dat vind ik sympathiek. Verder luisterde hij graag naar de radio, onder het genot van een glas whisky en een sigaret. Dat soort sluikreclame voor verslavende middelen was nog helemaal oké in de jaren ’70. De stereotype jaren ’70 man houdt van fotografie (of, in het algemeen: gadgets – dat zal nooit veranderen). En, ook een goede zaak, lichaamsverzorging staat hoog bij hem in het vaandel. Want ik tel wel twee verzorgingsproducten op deze kaart. En dat in een tijd dat lichaamshaar, waar dan ook, nog weelderig groeien mocht. Saillant detail: de kaarten werden denk ik door Revlon gesponsord. Want zowel de toiletartikelen op de mannen- als vrouwenkaart zijn van Revlon.

Wat die strik daar in het midden doet? Geen idee. Het is wel een erg frivool detail in deze setting. Alhoewel de bloemen dat eigenlijk ook zijn. De strik moet denk ik suggereren dat er net flink door de jarige is uitgepakt. Tadaaa, hier je verjaardagscadeau, stereotype jaren ’70 man!

Fast forward naar 2015. Wat is er veranderd? De analoge camera is terug van weggeweest. Elektronica is kleiner en esthetisch verantwoorder geworden en kan meer data herbergen. De sigaretten heb ik moeten vervangen door een stuk zeep. Vond ik wel een frisse tegenhanger. Noem dat maar dichterlijke vrijheid. Whisky is weer hip, vandaar dat ik het zowaar aantrof in onze voorraadkast. Mijn whisky-kenner merkte trouwens op dat VAT 69 ‘bocht’ is. Wat te denken geeft wat die fles op deze kaart doet. Is het stiekem een uitnodiging voor een ranzig slempfeest? Wie zal het zeggen!

Ik dank de hemel dat de aanrechten tegenwoordig wit, grijs of van natuursteen zijn. Ik krijg bijkans hoofdpijn als ik te lang naar dat wilde 70-er jaren tegelmozaïek kijk. Het zat er trouwens toch dik in dat je toentertijd vaak hoofdpijn had aangezien een feestje niet geslaagd was als de woonkamer niet blauw stond van de sigarettenrook.

Lekker overzichtelijk hoor, die jaren ’70. Maar voor een tijdperk dat een vrijgevochten imago heeft, lijken de rollen toch nog wel erg duidelijk verdeeld op deze kaarten. Binnenkort tijd voor de kindervariant van deze serie..want die is er ook!